معرفی و دانلود کتاب عاشق اگر باشی: گزیده غزل جوان کشور

معرفی کتاب عاشق اگر باشی: گزیده غزل جوان کشور

کامران ابراهیمی در کتاب عاشق اگر باشی مجموعه‌ای از بهترین اشعار غزل‌سرایان جوان معاصر را گردآوری کرده است تا در وهله‌ی نخست طیف‌های گوناگون غزل فارسی را در یک کتاب منتشر کند و مرحله‌ی دوم تصویری از وضعیت غزل شاعران جوان ایرانی ارائه دهد.

درباره‌ی کتاب عاشق اگر باشی

کامران ابراهیمی در کتاب عاشق اگر باشی مجموعه‌ای از بهترین غزل‌های شاعران جوان ایرانی دو دهه‌ی اخیر را گردآوری کرده است. هدف گردآورنده از تهیه‌ی این کتاب نمایش شمایی کلی از طیف‌های مختلف شاعران سبک غزل است تا دیدی همه‌جانبه از وضعیت غزل‌سرایی شاعران جوانی ایرانی ارائه و خوانندگان را در جریان تحولات این قالب شعری قرار دهد.

به طور کلی، غزل قالبی از شعر سنتی است که بین پنج تا دوازده بیت متّحدالوزن داشته و مصراع اول و زوج آن هم‌قافیه است. موضوع بیشتر غزلیات فارسی عاشقانه و عارفانه است. شعر رایج معاصر، در بند اصول شعر سنتی مانند وزن و قافیه نیست و صرفاً به بیان احساسات انسان معاصر می‌پردازد. قالب شعری غزل یکی از محبوب‌ترین قالب‌های شعری است. بااین‌حال با آغاز دوره‌ی معاصر شعر فارسی و بروز شعر نو، کمی به حاشیه رفته است. ازاین‌رو کتاب عاشق اگر باشی تألیف شده تا نیرویی دوباره به غزل فارسی ببخشد. در گردآوری این مجموعه از غزلیات شاعرانی مانند فاضل نظری، سعید بیابانکی، رضا نیکوکار، آرزو سبزوار قهفرخی، علی‌اکبر یاغی‌تبار و مژگان عباسلو بهره برده شده است. این کتاب توسط انتشارات امتیاز به چاپ رسیده است.

از آن‌جایی که کتاب عاشق اگر باشی مجموعه‌ای از بهترین اشعار غزل‌سرایان به‌نام فارسی است، می‌تواند احساس شاعرانه و سبکی به خواننده دهد و اوقات آرامی ایحاد نماید. زبان کتاب ساده و روان بوده و احساسات خالص انسانی را به اشتراک می‌گذارد.

کتاب عاشق اگر باشی مناسب چه کسانی است؟

این کتاب به علاقه‌مندان قالب شعری غزل پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب عاشق اگر باشی می‌خوانیم

تا که چشمت مثل موجی مسخ از من می‌گذشت
جای خون انگار از رگهایم آهن می‌گذشت
می گذشتی از سرم گویی که از روی کویر
با غروری سر به مهر ابری سترون می‌گذشت
یا که عزراییل با مردان خود با ساز و برگ
از میان نقب رازآلود معدن می‌گذشت
قطعه قطعه می‌شدم هر لحظه مثل جمله ای
که مردد از لبان مردی الکن می‌گذشت
ساحران ایمان می‌آوردند موسی را اگر
ماه نو از کوچه‌ها در روز روشن می‌گذشت
شوق انگشتان من در لای گیسوهای تو
باد آتش بود و از گیسوی خرمن می‌گذشت
کلبه‌ای در سینه‌ی کوهم کسی باور نکرد
حجم آواری که بر من وقت بهمن می‌گذشت