معرفی و دانلود کتاب شن بازی درمانی

معرفی کتاب شن بازی درمانی

کتاب شن بازی درمانی اثری از طیبه پور زین العابدین و زهرا فنونی است که در آن دو نویسنده کوشش دارند به‌ خصیصه‌ها و شیوه‌های اجرای این روش درمانی بپردازند. شن‌بازی درمانی در واقع یک مداخله‌ی درمانی بی‌کلام است که طی آن از اسباب‌بازی‌ها، جعبه‌ی شنی و حتی گاهی آب برای شکل دادن به قالب‌هایی که بیانگر وضعیت احساسی و روانی شخص هستند، استفاده می‌شود. این رویکرد در واقع نوعی بازی درمانی به حساب می‌آید که تابه‌حال به کودکان زیادی کمک کرده است.

درباره‌ی کتاب شن بازی درمانی

بازی کردن می‌تواند ابعاد گوناگونی را در خود بازتاب دهد. وقتی در یک بازی شرکت می‌کنیم، مجموعه‌ای از احساسات و افکارمان را بیان می‌کنیم. همان‌طورکه طیبه پور زین العابدین و زهرا فنونی به شرح آن پرداخته‌اند، بازی اساساً به مجموعه فعالیت‌هایی گفته می‌شود که به‌صورت جمعی یا فردی اجرا می‌شود و می‌تواند احساسات گوناگونی را انعکاس دهد. بازی کردن می‌تواند وجوهی از وضعیت روانی، افکار و چالش‌های درونی ما را نمایان کند. شن‌بازی درمانی یکی از شیوه‌های نوینی است که مشاوران و روان‌شناسان به مخاطبان و به‌خصوص کودکان پیشنهاد می‌کنند. در این شیوه، فرد باید به واسطه‌ی قالب‌های مینیاتوری، طرحی از احساسات و موقعیت روانی خود نشان داده و با آن روبه‌رو شود.

البته شن‌درمانی تنها یکی از انواع بازی درمانی است و از دیگر رویکردهای مشابه می‌توان به تصور اسباب‌بازی‌های خیالی، داستان‌سرایی و رویاپردازی اشاره کرد. در رویکرد شن‌درمانی، به‌واسطه‌ی طرح‌هایی که روی شن‌ها حکاکی می‌شود، میان کودک و درمانگر ارتباطاتی شکل می‌گیرد. در واقع، این رویکرد نوع دیگری از مکالمه و برون‌ریزی افکار و احساسات را مسبب می‌شود و نتایج مهمی را رقم می‌زند. این شیوه در سراسر دنیا از اهمیت و محبوبیت جالب‌توجهی برخوردار است. اولین‌بار در دهه‌ی پنجاه میلادی بود که دورا کالف به‌عنوان یک روان‌کاو تصمیم گرفت به طرح‌ریزی یک شیوه‌ی نوین روان‌درمانی بپردازد و در نهایت شن‌بازی درمانی را مدون کرد. در ادامه این شیوه‌ی درمانی به سراسر دنیا انتقال یافت و الگوهایش توسط اکثر روان‌کاوان تأیید شد.

کتاب شن بازی درمانی اثر طیبه پور زین العابدین و زهرا فنونی به ما می‌گوید که از این روش در زمانی بهره برده می‌شود که مراجعه‌کننده از نوعی تروما، بی‌توجهی یا آزار صدمه دیده باشد. باوجودآنکه معمولاً روش شن‌درمانی برای مواجهه با کودکان توصیه می‌شود، اما می‌توان برای مراجعه‌کنندگان نوجوان و همچنین بزرگ‌سالانی که در بیان احساسات و افکار خود ناتوان‌اند، استفاده کرد. به‌طورکلی، این روش زمانی به کار می‌آید که مراجعه‌کننده نمی‌خواهد یا نمی‌تواند به‌ طور مستقیم از مشکلش صحبت کند و این‌گونه ارتباطی عمیق و کاربردی میان روان‌کاو و بیمار شکل می‌گیرد. این روش به مخاطبان کمک می‌کند تا از زخم‌ها و تجربیاتی بگویند که از آن‌ها خجالت می‌کشند و در حالت معمول از چنین افکاری صحبت نمی‌کنند.

کتاب شن بازی درمانی به ما می‌گوید که از این روش همچنین می‌توان در راستای مواجهه با بیمارانی که از تجربیاتی چون طلاق یا مشکل عدم‌ کنترل خشم رنج می‌برند، استفاده کرد. در توضیح اجرای این شیوه‌ی درمانی باید گفت که اساساً جلسه‌ی موردنظر در درون جعبه‌های شنی رخ می‌دهد. در این جعبه‌های شنی، تعدادی اسباب‌بازی مینیاتوری نیز وجود دارد و با آن‌ها یک جهان خیالی شکل داده می‌شود. مراجعه‌کننده‌ی موردنظر، در این جهان خیالی و به‌واسطه‌ی اسباب‌بازی‌هایی که هرکدام نماینده‌ی اشخاص حقیقی و موقعیت‌های زیستی هستند، باید به ترسیم اشکال و موقعیت‌هایی بپردازد که برون‌ریزی احساسات و افکار را بیان کنند. در این کتاب به‌ طور کامل در مورد تمام مختصات این شیوه‌ی‌ درمانی خواهید خواند. این اثر توسط انتشارات برگ و باد منتشر شده است.

کتاب شن بازی درمانی برای چه کسانی مناسب است؟

این اثر به کسانی که به روان‌شناسی کودک و افرادی که به مطالعه درمورد شیوه‌های گوناگون بازی درمانی و روان‌درمانی علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب شن بازی درمانی می‌خوانیم

امروزه شن‌بازی به قدری دارای اهمیت است که در تمامی کلینیک‌های مشاوره و روان‌درمانی کودک، به‌عنوان یکی از وسایل ضروری اتاق بازی محسوب می‌شود. کودک در شن به حفر کردن و ساختن دالان تونل می‌پردازد. برج، تپه و خانه می‌سازد و به انجام بازی‌های تخیلی مشغول می‌گردد. کودک می‌تواند معمار هستی خود باشد و قصرش را در داخل شن‌ها بسازد. دنیای خویش را پر از کسان و خویشاوندانی سازد که ساخته و پرداخته‌ی ذهن او هستند. او می‌تواند کاری را انتخاب کند و یا از آن دست بکشد، می‌تواند بیافریند و یا نابود کند.

کودک می‌تواند با قدرت تخیلش کوهی بسازد و بی‌خطر به قله‌ی آن صعود کند و از آن‌جا به تمام دنیا بگوید: من می‌توانم برای خود، یه کوه بسازم و یا آن را، با خاک یکسان کنم، شن وسیله‌ی خوبی برای بازی‌های تهاجمی کودک به شمار می‌رود؛ زیرا می‌تواند شن را با ایمنی بیشتری پرتاب کند. کودک می‌تواند عروسک‌های مینیاتوری را که نماد پدر، مادر، خواهر و یا برادر هستند و نسبت به آن‌ها احساس خصومت، تنفر و یا حسادت می‌کند در میان شن دفن کند، با ماشین کمپرسی پر از شن از روی آن‌ها عبور کند و به این وسیله احساسات درونی خویش را نشان دهد. کودک می‌تواند با شن سنگر بسازد و از طریق تفنگ‌بازی احساسات خویش را نشان دهد و تخلیه شود؛ یا این‌که جاده بسازد و با استفاده از بلدوزر و گریدر مشغول سازندگی شود و یا این‌که با ساخت مزرعه مشغول کشت‌وکار کشاورزی شود، یا جاده و پل‌هایی برای عبورومرور ماشین بسازد، سپس آن‌ها را خراب کرده و یا توسط هواپیما بمباران کند. در ظرف چند دقیقه می‌تواند یک خندق حفر کند و قایقی را هدایت نماید، در لحظه‌ای بعد ممکن است سدی بسازد و اندکی بعد آن‌ها را خراب کند و خندق و قلعه‌ها را ویران نماید.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: کلیات و مفاهیم
فصل دوم: کارکردها و نحوه‌ی انجام بازی درمانی
فصل سوم: بازی و پردازش حسی
فصل چهارم: شن‌بازی درمانی
فصل پنجم: دیدگاه‌های شن‌بازی درمانی
فصل ششم: درمانگری شن‌یازی
منابع