معرفی و دانلود کتاب سیاه قلب: کتاب اول سه گانه فونکه

معرفی کتاب سیاه قلب: کتاب اول سه گانه فونکه

در جهانی که هر گوشه‌اش پر از راز و سایه است، چیزی میان خیانت و شجاعت در جریان است. کتاب سیاه قلب، نوشته کورنلیا فونکه، داستانی درباره‌ی انتخاب‌های سخت و پیامدهای آن‌هاست. در این کتاب که اولین بخش از مجموعه سه گانه فونکه است، نوجوان داستان قدم در مسیری پر از ماجراجویی می‌گذارد که هر قدمش به گذشته‌ای تاریک‌تر و آینده‌ای پرچالش ختم می‌شود.

درباره کتاب سیاه قلب

همه‌چیز در نیمه‌شب بارانی شروع می‌شود، وقتی که صدای باران ملایم مثل وزوزی آرام در تاریکی طنین‌انداز است. دخترکی در اتاق کوچک خود بیدار است، کتابی زیر سر و ذهنی پر از داستان‌هایی که خواب را از او گرفته‌اند. او از صدای پاها و سایه‌ای که در حیاط خانه ایستاده است به خود می‌لرزد. اما این سایه، این حضور مرموز، فقط یک آغاز است؛ دریچه‌ای که او را به دنیایی می‌برد که هیچ شباهتی به زندگی روزمره‌اش ندارد.

این کتاب درباره رابطه‌ای عمیق بین انسان‌ها و تخیلات است. کورنلیا فونکه (Cornelia Funke) نویسنده‌ کتاب سیاه قلب (Inkheart)، قصه‌ای را روایت می‌کند که در آن کلمات و داستان‌ها نیرویی فراتر از تصور دارند. ماجرا با یک کتاب آغاز می‌شود؛ کتابی که انگار جان دارد و داستان‌هایی که به نظر می‌رسد از صفحه‌هایش فراتر می‌روند. این داستان، علاوه بر ماجراجویی‌هایی هیجان‌انگیز، از پیوندهای انسانی و قدرت خلاقیت نیز حرف می‌زند.

شخصیت اصلی این داستان، مگی، دختری دوازده‌ساله است که زندگی‌اش میان کتاب‌ها می‌گذرد. او و پدرش، در خانه‌ای زندگی می‌کنند که در هر گوشه‌اش کتاب‌ها انباشته شده‌اند. اما این کتاب‌ها فقط اشیایی بی‌جان نیستند؛ آن‌ها دریچه‌ای به دنیایی دیگر هستند. شبی بارانی، مردی با نام گردانگشت در خانه‌ی آن‌ها ظاهر می‌شود، و این دیدار، زندگی آرام مگی و پدرش را دگرگون می‌کند.

کورنلیا فونکه به زیبایی نشان می‌دهد که چطور کتاب‌ها می‌توانند مخاطب خود را درگیر کنند و چگونه می‌توانند پل‌هایی میان واقعیت و خیال بسازند. همچنین ترجمه روان کتایون سلطانی، با حفظ سبک و حال‌وهوای ماجراجویانه، تجربه‌ای دلنشین برای خواننده فراهم کرده است. این اثر توسط نشر افق منتشر شده و مطالعه‌ی آن برای کسانی که به داستان‌های تخیلی و رمزآلود علاقه دارند، توصیه می‌شود.

جوایز و افتخارات کتاب سیاه قلب

• نامزد جایزه‌ی Locus برای بهترین کتاب جوانان (2004)
• نامزد جایزه‌ی Mythopoeic Fantasy برای ادبیات کودکان (2004)
• برنده جایزه‌ی Zilveren Griffel (2006)
• نامزد جایزه‌ی Grand Prix de l'Imaginaire برای رمان جوانان (2004)
• برنده جایزه‌ی Nene (2009)
• برنده جایزه‌ی Flicker Tale برای کتاب کودکان (2006)
• نامزد جایزه Deutscher Jugendliteraturpreis برای جایزه جوانان (2004)
• برنده جایزه‌ی Phantastik-Preis der Stadt Wetzlar (2004)
• برنده جایزه‌ی Literaturpreis der Jury der jungen Leser برای کتاب کودکان (2004)

اقتباس‌های فرهنگی و سینمایی از کتاب سیاه قلب

فیلم Tintenherz (قلب جوهری) که توسط ایان سافتلی کارگردانی شده، اقتباسی از رمان پرفروش کورنلیا فونکه است. در این فیلم، شخصیت‌هایی چون مو (با بازی برندن فریزر) و دخترش مگی (با بازی الیزا بنت) درگیر ماجراهای عجیب و جادویی هستند که در آن افراد و موجودات از کتاب‌ها به دنیای واقعی آورده می‌شوند. فیلم به طور کلی از روند اصلی کتاب پیروی می‌کند، اما تغییراتی در جزئیات و پایان‌بندی آن ایجاد شده است. این تغییرات به دلیل واکنش‌های تماشاگران در پیش‌نمایش‌ها و درخواست آن‌ها برای داشتن یک پایان خوش شکل گرفته است.

نکوداشت‌های کتاب سیاه قلب

• فقط تعداد کمی از آثار ادبیات معاصر نوجوانان می‌توانند این‌قدر هیجان‌انگیز، لذت در خواندن و اضطراب همراه با داستان را منتقل کنند. (روزنامه مارکیشه آلگماینه)
• سیاه قلب آن‌قدر هیجان‌انگیز است که بهتر است فقط زمانی شروع به خواندنش کنید که دیگر کاری برای انجام دادن ندارید. (بولتن)
• آنچه بیش از همه شگفت‌انگیز است، سبک نوشتن جذاب فونکه است که تصاویر رنگارنگ را مستقیماً در ذهن خوانندگان می‌سازد و از نظر قدرت تصویرسازی مشابه استیون کینگ یا جوآن رولینگ است. (مجله مجیک و فانتزی)

کتاب سیاه قلب برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب سیاه قلب از کورنلیا فونکه برای علاقه‌مندان به داستان‌های فانتزی و ماجراجویی مناسب است. این کتاب به‌ویژه برای نوجوانان و بزرگسالانی که به روایت‌های پرمعما و کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها علاقه دارند، جذاب خواهد بود.

در بخشی از کتاب سیاه قلب: کتاب اول سه گانه فونکه می‌خوانیم

غریبه تکرار کرد: «دوازده ساله شده. خب درسته.

آن زمان... سه ساله بود، نه؟»

مو سرش را به علامت تأیید تکان داد. «بیا، یک چیزی بدم بپوشی». و بعد مهمان ناخوانده را چنان بی‌قرار دنبال خودش کشید که انگار می‌خواست او را هرچه سریع‌تر از چشم مگی پنهان کند. «مگی، دیگر برو بخواب». بعدش، بدون اینکه چیز بیش‌تری بگوید، در کارگاه را پشت‌سرش بست.

مگی همانجا سر جایش ایستاد و پاهای سردش را مالید به هم. پدرش به او گفته بود دیگر برو بخواب. بعضی از شب‌ها، که باز هم طبق معمول از وقت خواب مگی می‌گذشت، مو او را مثل یک کیسه فندق پرت می‌کرد روی تختخواب.

گاهی هم بعد از شام در تمام خانه دنبال دخترش می‌دوید تا اینکه بالاخره مگی، درحالی‌که از شدت خنده به سختی نفس می‌کشید، به اتاقش می‌رسید و از دست پدرش خلاص می‌شد. بعضی وقت‌ها هم مو آنقدر خسته بود که روی مبل دراز می‌کشید و دخترک قبل از اینکه خودش به رختخواب برود، برای پدرش قهوه درست می‌کرد. اما مو قبلا هرگز، هرگز به این شکل مگی را به رخت‌خواب نفرستاده بود.