معرفی و دانلود کتاب راهبردهای منابع انسانی

معرفی کتاب راهبردهای منابع انسانی

کتاب راهبردهای منابع انسانی نوشته‌ی میر مهرداد پیدایی و حجت عزیزلو، ضمن ارائه مبانی علمی و عملیاتی برنامه‌ریزی استراتژیک منابع انسانی، نحوه ارزیابی وضع موجود و وضع مطلوب فرایندها و ویژگی‌های منابع انسانی را شرح داده و با بیان تجارب شرکت‌های متعدد داخلی و خارجی، به نحوه تدوین سند راهبردی منابع انسانی پرداخته است.

چالشی که امروزه در مدیریت منابع‌ انسانی مطرح شده و پاسخ‌گویی به آن را در شکل دهی به نقش‌های نوین در حال تعریف برای این حوزه از اهمیت بالایی برخوردار ساخته است؛ چگونگی ایجاد هماهنگی، یکپارچگی و انسجام بین زیر سیستم‌های منابع‌ انسانی از یک طرف و برقراری هماهنگی و انسجام بین سیستم منابع‌ انسانی با سایر سیستم‌های عملیاتی سازمان از طرفی دیگر است. در شرایطی که تعدد نقش‌ها، وظایف و کارکرد‌ها، ضرورت توجه به کانون هماهنگی را سوای سطح عملیاتی و اجرایی نشان می‌‌دهد، چاره کار را می‌توان در مدیریت استراتژیک منابع‌ انسانی دنبال کرد.

با توجه به این که امروزه سرمایه‌ انسانی ارزشمند‌ترین عامل تولید و سرمایه هر سازمان است، یکی از اساسی‌ترین برنامه‌ریزی‌های سازمانی، برنامه‌ریزی منابع‌ انسانی خواهد بود. اساسی‌ترین عامل برای داشتن برنامه‌ریزی منابع‌ انسانی، برنامه‌ریزی جهت رسیدن به نیازهای مهارتی، آموزشی و در آخر بهسازی منابع‌ انسانی است.

مؤثرترین راه دستیابی به مزیت رقابتی در شرایط کنونی علاوه بر جذب درست نیرو، کارآمدتر کردن کارکنان سازمان‌ها از راه بهبود و بهسازی آنان است. آنچه که در راستای توسعه منابع‌ انسانی اهمیت دارد این است که پیشرفت منابع‌ انسانی فقط با آموزش‌های فنی و تخصصی به دست نمی‌آید بلکه باید از روش‌های متعدد به توسعه سرمایه‌های انسانی اقدام نمود که از جمله اصلی‌ترین آن‌ها برنامه‌ریزی استراتژیک منابع‌ انسانی است.

منابع‌ انسانی، منبعی استراتژیک برای سازمان‌ها به شمار می‌آید، جزء مهم و جدا نشدنی مباحث برنامه‌ریزی استراتژیک است و بیش‌تر برنامه‌ریزی‌های سازمانی و منابع‌ انسانی ماهیت راهبردی دارند. از اصلی‌ترین عواملی که باعث نگرش جدید در برنامه‌ریزی استراتژیک منابع‌ انسانی می‌شود روند تغییرات و دگرگونی‌های تکنولوژیک، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در محیط داخلی و خارجی سازمان‌ها است که همواره با آن رو به رو هستند. اگر سازمان‌ها بخواهند هم جهت با این تغییرات باشند بایستی دیدی جامع و راهبردی داشته و الزامات متفاوتی را مدنظر قرار دهند. در عصر حاضر، اساسی‌ترین منبع رقابتی سازمان‌ها، منابع‌ انسانی کارآمد یا کارکنان دانشی هستند.

میر مهرداد پیدایی در این کتاب به دنبال معرفی روشی است تا ابتدا بتوان چالش‌ها و پیشرانه‌های داخلی و بیرونی سازمان‌ها را شناسایی کرده و سپس به دنبال اصلاح نقاطی در سازمان رفت که می‌تواند پاشنه آشیل سازمان بوده و اصلاح آن به ما کمک کند.

در بخشی از کتاب راهبردهای منابع انسانی می‌خوانیم:

استراتژی بازاریابی به عنوان بیانیه‌ای که تعیین کننده مسیر حرکت سازمان در دست‌یابی به هدف‌های بازاریابی است، تعریف شده است (کاتلر و آرمسترانگ، 1380). این استراتژی مجموعه تصمیمات و فعالیت‌های به هم پیوسته‌ای را مورد توجه قرار می‌دهد که به واحد تجاری در تحقق اهداف بازاریابی و ارزش‌های مورد انتظار مشتریان کمک می‌کند (اعرابی و رضوانی، 1387). به اعتقاد هامبریک و همکارانش (1996)، استراتژی بازاریابی شامل اتخاذ تصمیمات بلندمدت و تخصیص منابع لازم برای توسعه محصول در حوزه‌های تدوین اهداف بازار، انتخاب بازار هدف، قیمت‌گذاری، بسته‌بندی، تبلیغات و توزیع می‌باشد (جعفرنژاد و مختار‌زاده، 1386).

سازمان‌های مختلف بر اساس ترکیب‌های گوناگون از آمیزه‌های بازاریابی، استراتژی‌های متفاوتی تدوین می‌کنند که این استراتژی‌ها معمولاً زیر‌مجموعه استراتژی‌های کلانی چون استراتژی قیمت‌گذاری، استراتژی توزیع کالا، استراتژی تبلیغات و استراتژی محصول است. در واقع، استراتژی بازاریابی، روش‌های تحقّق هدف‌های بازاریابی را مشخص می‌کند و عناصری چون محصول، مشتری، قیمت، توزیع، ترفیع، پیام‌های کلیدی، ارتباط با مشتری و ابزارهای تبلیغات را دربرمی‌گیرد (ساکرای، نیجر و هانسون، 2007).

تمرکز اصلی استراتژی‌ بازاریابی بر روی تخصیص مناسب و هماهنگ نمودنِ منابع و فعالیت‌های بازاریابی به منظور تأمین هدف‌های شرکت از حیث یک محصول/ بازار خاص می‌باشد. بنابراین، مسأله حیاتی مربوط به قلمروی استراتژی‌ بازاریابی، عبارت است از تعیین بازار (های) هدف خاص برای یک خانوادۀ محصول یا یک محصول خاص. سپس، شرکت‌ها از طریق طراحی و اجرای برنامۀ مناسب عناصر آمیخته بازاریابی (اساساً چهار آمیخته محصول، قیمت، توزیع و ترویج) طبق نیازها و خواسته‌های مشتریان بالقوه در آن بازار هدف، به دنبال کسب مزیت رقابتی و ایجاد هم‌افزایی می‌باشند (واکر و همکاران، 1386).