معرفی و دانلود کتاب جادوی هزار پرنده

معرفی کتاب جادوی هزار پرنده

کتاب جادوی هزار پرنده رمانی نیمه‌فانتزی اثر علی‌اکبر کرمانی‌نژاد است. نویسنده در این کتاب داستان پسر چوپانی به نام کریم را روایت می‌کند که با دلالت یک بز عجیب‌وغریب به دنیایی ماورایی و فانتزی هدایت می‌شود و پا به دنیای خودشناسی می‌گذارد. داستان کریم عناصر مضمونی بسیار مهمی مانند صلح‌طلبی، ازخودگذشتگی، و تلاش را در خود جای داده و از روایات اساطیری و عناصر فرهنگ عامه بهره‌ی بسیاری برده است.

درباره‌ی کتاب جادوی هزار پرنده

کتاب جادوی هزار پرنده نوشته‌ی علی‌اکبر کرمانی‌نژاد رمانی مناسب نوجوانان است که نویسنده در آن تا حدودی از تکنیک‌های رئالیسم جادویی بهره می‌گیرد و فضایی نیمه‌واقعی و نیمه‌فانتزی را در آن می‌سازد. کرمانی‌نژاد تا امروز چند رمان با زمینه‌ی فانتزی آفریده است که از میان آنان می‌توان به «دشت متلاطم»، «قصر جادو» و «لولی خنده‌فروش» اشاره کرد. گفتنی است کتاب جادوی هزار پرنده در سال 1394 در میان 13 رمان برگزیده‌ی جایزه‌ی پرنده‌ی آبی قرار گرفته است.

داستان جادوی یک پرنده از نقطه‌ی مواجهه‌ی کریم با کل‌رقیه، زنی که به جادوگری مشهور است، آغاز می‌شود. پس از این مواجهه، شخصیت اصلی داستان، کریم، در دنیای واقعی دچار کابوس‌هایی می‌شود. هنگامی که ماجرای خوابش را برای مادرش تعریف می‌کند، درمی‌یابد که مادر نیز با تصویر پرنده‌های غول‌پیکر سیاه آشناست و حتی چیزهای بیشتری نیز می‌داند. روز بعد کریم بزهای اهالی ده را به چرا می‌برد، اما در راه با کل‌رقیه مواجه می‌شود. جادوگر از کریم می‌خواهد که بزهای او را هم به صحرا ببرد. بز کل‌رقیه در میان بزها سر به شورش می‌گذارد و کریم تلاش می‌کند تا او را رام کند. در این میان، یکی از بزهای دیگر به لب پرتگاه می‌رود اما بز کل‌رقیه او را نجات می‌دهد و اندکی موجب دلگرمی کریم می‌شود. موجودات ماورایی از این نقطه به داستان وارد می‌شوند و کریم را به دنیای خیالین می‌برند تا با مسئولیتش آشنا شود و به چیزهای مهمی دست بیابد.

علی‌اکبر کرمانی نژاد با آمیختن سه جنبه‌ی تخیل، واقعیت و عناصر بومی و محلی در این کتاب، داستانی جذاب و پر از تعلیق می‌سازد. نویسنده به جای اینکه به سوی تأثیر پذیرفتن از آثار فانتری غربی و عناصر خیال‌انگیز آن‌ها باشد، از عناصر بومی و محلی بهره می‌گیرد و با تخیل بسیار قدرتمندش عناصری ماورایی می‌سازد که به خوبی می‌توانند خواننده را اقناع کنند. فضای بومی و روستایی هم در محتوای داستان و هم در زبان داستان نمود بسیار برجسته‌ای دارد و این مطلب، به روح حاکم بر داستان جادوی هزار پرنده پرنده اصالتی عمیق می‌بخشد.

کرمانی‌نژاد روایت‌های عامیانه و عناصر فرهنگ عامه را با دغدغه‌های انسان روستایی درآمیخته است و محتوای داستان را در کارگاه خلاق تخیلش پرورانده. برای مثال یکی از مسائلی که در این داستان مورد توجه قرار دارد، بحث بحران آب است. کمبود آب هم با جنبه‌های فرهنگی مکان داستان جادوی هزار پرنده هماهنگ است، و هم در جهان واقعی و فرهنگ عامه و اساطیری مسئله‌ای مهم و برجسته است. این مضمون با پشتوانه‌ی تخیل نویسنده در بخش ماورایی کتاب به زیبایی جلوه خواهد کرد.

کریم، شخصیت اصلی داستان جادوی هزار پرنده، که نوجوانی فعال و غیرمنفعل است، با سه عنصر عشق و محبت، دانش و آگاهی و موسیقی به جدال جنگ می‌رود و تلاش می‌کند تا صلح را بازگرداند. او با ازخودگذشتگی و نوع‌دوستی، سختی‌های راه رسیدن به هدفش را تحمل می‌کند، تا دنیایی قابل قبول را برای هم‌نوعانش بسازد.

کتاب جادوی هزار پرنده نوشته‌ی علی‌اکبر کرمانی‌نژاد به همت انتشارات پرنده آبی (واحد کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی) به چاپ رسیده است.

در نکوداشت کتاب جادوی هزار پرنده

• این رمان نوجوان در کشاکش حادثه‌های پیاپی و تعلیقی نفس‌گیر، بسیار خوش‌خوان است و لذت و آموزش را در پیوندی گفت‌و‌گویی، به صورت توامان به خواننده عرضه می‌کند. (فرزانه آقاپور، استاد زبان و ادبیات فارسی، ایبنا)

کتاب جادوی هزار پرنده برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب حاضر نه تنها برای نوجوانان، بلکه برای همه‌ی خوانندگانی که به داستان‌های فانتزی علاقه‌مند هستند، مناسب است. هم‌چنین، کسانی که دوستدار داستان‌های بومی و دارای زمینه‌ی سنتی هستند، می‌توانند از خواندن این رمان لذت ببرند.

در بخشی از کتاب جادوی هزار پرنده می‌خوانیم

کهره‌ها می‌دویدند و سربه‌سر هم می‌گذاشتند. گه‌گاه رودررو می‌ایستادند. روی دو پا بلند می‌شدند و شاخ‌های نداشته‌شان را برهم می‌کوبیدند. کریم کم‌کم از فکر خواب دیشب بیرون آمد و با آن‌ها همراه شد. غرق بازی بودند که به خانه‌ی کدخدا رسیدند. مادر گل‌ببو کهره‌هایش را از آغل بیرون کرده بود و برای اینکه از کوچه بیرون نروند، با چوب بلندی جلویشان را گرفته بود. زن کدخدا این ‌کار را نکرده بود. جلوی آغل ایستاده بود و با او حرف می‌زد. کریم از بهانه‌جویی و غرغرهای مادر گل‌ببو می‌ترسید. آهسته سلام کرد. مادر گل‌ببو به جای جواب، جیغ کشید: «کجایی خبر مرگت؟! لنگ ظهر شده، نمی‌شد زودتر بیدار شی که مردم اسیر نباشن؟!»

زن کدخدا در آغل را باز کرد و گفت: «زن! صبح اول صبحی از کدوم دنده بلند شدی؟ صلوات بفرست! سلامی، علیکی! چرا خُلق خودت و این بچه‌ی بی‌زبونو تنگ می‌کنی؟»

کهره‌های کدخدا بیرون دویدند. مادر گل‌ببو چوبش را محکم بر سر یکی از آن‌ها کوبید و غرید: «همین کارای شما باعث شده این بچه و اون جادوگر پیر پررو بشن! چرا وایسادی؟ بیا کهره‌ها رو جمع کن!»

زن کدخدا در آغل را بست و گفت: «بسم‌‌الله! دوباره گیر دادی به اون پیرزن کور؟ تو زورت به کس دیگه‌ای غیر از اون بدبخت و این بچه نمی‌رسه؟»

مادر گل‌ببو جیغ زد: «خدایا توبه! حرفم نباید بزنم؟ این‌ آقا که بچه‌‌یتیمه، اونم که پیرزال کوره، خب اگه جای من بودی و می‌دیدی همین کور بی‌خدا، صبح اول صبح، طناب بزش رو گرفته دستش و داره دور خونه‌ات می‌پلکه، چی‌کار می‌کردی؟»