معرفی و دانلود کتاب تعامل اجتماعی در جامعه دانشگاهی

معرفی کتاب تعامل اجتماعی در جامعه دانشگاهی

کتاب تعامل اجتماعی در جامعه دانشگاهی به قلم کارن ساترلند و جمعی از نویسندگان دیگر، به بررسی اینکه رسانه‌های اجتماعی چگونه می‌توانند دانشجویان را برای حضور در ارتباطات رو در رو و برون خط با دیگر دانشجویان در جامعه دانشگاهی ترغیب کنند می‌پردازد.

امروزه رسانه‌های اجتماعی، ابزار مهمی در دانشگاه‌ها به منظور تسهیل در برقراری ارتباطات و تولید محتواهای آموزشی توسط دانشجویان و اساتید است.

هنوز تحقیقات کاملی در مورد اینکه آیا دانشجویان از رسانه‌های اجتماعی به منظور تسهیل تعامل با همتایان خود در محیط‌های برون‌خط در جوامع دانشگاهی استفاده می‌کنند، صورت نگرفته است. مطالعات حاکی از این است که تعامل در جامعه دانشگاهی و فعالیت‌های فوق برنامه می‌تواند خستگی دانشجویان را کاهش دهد.

کارن ساترلند (Karen Sutherland) نقش پر رنگی در هماهنگی تبلیغات بین‌المللی دارد. تمرکز پایان‌نامه وی بر رویکردهای رسانه‌های اجتماعی توسط سازمان‌های غیر انتفاعی استرالیا بود. تحقیقات دیگرش شامل رسانه‌های اجتماعی، اخلاق رسانه‌های اجتماعی و یادگیری کار یکپارچه در رابطه با کارآموزی است.

روابط عمومی و بازاریابی در بخش آموزش عالی، بر پرورش و مدیریت روابط بین فارغ‌التحصیلان و دانشجویان فعلی و آتی متکی است (کنستانینیدز و زینک استاگنو، 2011) و رسانه اجتماعی به ابزار مهمی برای کمک به دانشگاه‌ها به‌منظور مدیریت این روابط بدل گشته است (ماتسون و بارنز، 2009).

هرچند منابع تأکید بر این دارند که چگونه دانشگاه‌ها در حال استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای مجذوب کردن دانشجویان آینده، به جای استفاده از این فناوری برای تقویت روابط با دانشجویان فعلی هستند برخی مطالعات حکایت از این دارند که رسانه‌های اجتماعی می‌توانند برای کمک به دانشجویان جدید مورد استفاده قرار گیرند تا آن‌ها به‌خوبی با زندگی دانشگاهی وفق یابند.

مطالعات دیگر نشان داده‌اند که رسانه‌های اجتماعی می‌توانند سرمایه‌های اجتماعی در جوامع دانشگاهی را افزایش دهند (الیسون، استینفیلد و لمپ، 2007، 2011) و احساس تنهایی دانشجویان را بکاهند (ماتانا و همکاران، 2010). بااین‌حال، برخی مطالعات دیگر، نظر مخالفی را دارند. این مطالعات، رسانه‌های اجتماعی را عامل فزونیِ روگردانی از تعاملات برون‌خط و افزایش احساس تنهایی و انزوا دانسته‌اند. وون و لارُز (2014) بیان کردند که استفاده از فیس‌بوک، تأثیری در احساس تنهایی که دانشجویان سال اول حس می‌کردند، نداشت.

مطالعات محدودی درباره تأثیر بالقوه‌ای که رسانه‌های اجتماعی در ترغیب دانشجویان به داشتن تعامل برون‌خط در محیط دانشگاهشان دارند، وجود دارد. برگر و ویلد (2016) تصدیق کردند که بخش آموزش عالی، از رسانه اجتماعی، جدا از تجربه دانشجویی به صورت برون خط استفاده می‌کند. البته استفاده گسترده دانشجویان از رسانه‌های اجتماعی و ظرفیت این رسانه‌ها به‌عنوان یک رابط برون‌خط، حوزه ناشناخته‌ای است که درخور کتاب می‌باشد. ارتباطات برخط، مبتنی بر استفاده از فناوری کامپیوتری ‌هستند. ‌درحالی‌که تعاملات اجتماعی برون‌خط، به بحث و گفتگوهای رودررو متکی‌اند (یائو و ژونگ، 2014).

درحالی‌که تغییرات و دگرگونی‌های بی‌شماری در تعاملات رو در رو وجود دارد که می‌تواند در جامعه دانشگاهی رخ دهد، این کتاب به‌ طور اختصاصی بر ملاقات‌های شخصی با همسالان و حضور دانشجو در رویدادهای اجتماعی سازماندهی شده از طریق دانشگاه، متمرکز می‌شود.

در بخشی از کتاب تعامل اجتماعی در جامعه دانشگاهی می‌خوانیم:

پیش از پیدایش رسانه‌های اجتماعی، دانشگاه می‌توانست قدرت تعامل دانشجو در فضای دانشگاهیِ گسترده‌تر را از طریق تعامل برون خطی دانشجو در انجمن‌ها و گروه‌های دانشجویی بسنجد (برگر و ویلد، 2016). لیکن پیدایش رسانه‌های اجتماعی، پیچیدگی پیرامون سنجش تعامل دانشجویان را افزایش داده و تحقیقات محدودی که در مورد تأثیر رسانه‌های اجتماعی در تعامل برون‌خطی دانشجو انجام شده، نتایج درهم‌ آمیخته‌ای داشته است.

در حالی که برخی یافته‌ها حاکی از این است که دانشجویان از رسانه‌های اجتماعی به طریقی که می‌تواند تعاملات آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد (تحت تأثیر قرار گیرد) استفاده می‌کنند (جانکو، 2012) استحکام این روابط مشخص نشده است.

برای مثال توفِکی (2008) متوجه شد که استفاده از رسانه‌های اجتماعی، ارتباطات برون‌خط هفتگی را در مقایسه با آن‌هایی که از این رسانه‌ها استفاده نمی‌کنند، افزایش می‌دهد و جانکو (2012) دریافت مدت زمان سپری شده در فیس‌بوک با زمان سپری شده در تعاملات برون‌خط در فضای دانشگاهی، ارتباط مستقیمی دارد. در مطالعات هریبرگر و هارپر (2008) و هورتادو (2007)، کاربران رسانه‌های اجتماعی، مشارکت بیشتری در گروه‌ها و انجمن‌های دانشجویی نشان دادند (جانکو، 2012).

در گذشته، کاربران اینترنت گزارش کردند که ارتباطات برون خط کمی با دیگران داشته‌اند (نی،2001). مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که در روابطی که به صورت برخط شکل می‌گیرند، اعتماد کمتری وجود دارد. کاربران اینترنت چنین روابطی را دارای ارزش و اعتبار کمتری می‌بینند (هایتورنتویت، 2002؛ مِش و تَلمود، 2006). بعلاوه، برگر و ویلد (2016) دریافتند که گروه‌های شبکه‌های اجتماعی، ازجمله گروه‌های فیس‌بوک، به‌ندرت اعضا را به روابط برون‌خط ترغیب می‌کنند.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
مقدمه
استفاده دانشجویان دانشگاه از رسانه‌های اجتماعی
تعامل دانشجویی
تأثیر رسانه اجتماعی بر تعاملات برون‌خطی دانشجویان
جامعه
سؤالات کتاب
مواد و روش‌ها
نتایج
بحث
نتیجه
منابع