معرفی و دانلود کتاب باران پیانو می‌نوازد

معرفی کتاب باران پیانو می‌نوازد

کتاب باران پیانو می‌نوازد، به شرح خاطره‌ای ساختگی به قلم محبوبه غلامی می‌پردازد که در ورامین و در یکی از باغات سپهبد امیر احمدی اتفاق افتاده است.

جهت توضیح انتخاب شخصیت سپهبد امیر احمدی همین بس که وی از یاران شفیق رضاخان بوده که به مرتبتی ویژه رسیده و در برهه‌ای از زمان رضاشاه قطع مهر و امید از وی ‌می‌کند.

در آن روزها سپهبد ملاقات‌ها و جلساتی مخفیانه با سر پرسی لورن وزیر مختار انگلیس داشته است و این نیز این گمانه را در ذهن خلق کرده که شاید رضاشاه متوجه این جلسات شده و از آن روی مهر و امید از سپهبد امیر احمدی کنده است.

در توضیح چرایی انتخاب ورامین به عنوان محل اتفاق این باشد که ورامین در طی چند سده‌ گذشته در میان پادشاهان دارای ارج بسیار بوده، چنان که خاک حاصلخیز و کیفیت محصولات آن سبب «خالصه» شدن املاک آن شد.

از میان تمام شخصیت‌هایی که نقشی در این کتاب به عهده دارند، همه‌ی آن‌ها به جز شخصیت جرج و باران اشخاصی حقیقی هستند که در تمام سطرها تلاش شده تا خلقیات و تفکرات حقیقی آن‌ها به منصه‌ی ظهور برسد.

در بخشی از کتاب باران پیانو می‌نوازد می‌خوانیم:

نوای پیانوی باران... چه لفظ زیبایی بود. سراپا شور از جا برخاستم و با دیگران به اتاق دیگری رفتیم، باران، کلاه را از سر برداشت و شعله‌ی آتشین موهایش نمایان شد. با وقاری که برازنده‌ی نیک‌ترین بانوان روزگار بود پشت پیانو نشست و انگشتانش به رقص روی دکمه‌های پیانو پی در پی هم دویدن گرفتند.

آن‌گاه که باران پیانو ‌می‌نواخت در جهانی دور و لبریز از سرما که هُرمِ نفس باران گرمای آن بود به سر ‌می‌بردم. غوطه‌ور در میان افکار پریشان بودم که دستی به شانه‌ام خورد:

- شما نظرتون رو در مورد صحبت انجام شده نگفتید، خوشحال می‌شیم نظرتون رو برای حل مشکل بگید...

- آقا علی رضا راستش من فکر ‌می‌کنم راه حل‌هایی که برای حلّ یک مشکل در یک کشور عنوان ‌می‌شن تنها برای اون کشور و اون فرهنگ و اون زمینه‌ی فکری در سطح اجتماع مورد نظر مناسب هست و من هر چند که فرهنگ ایران رو بسیار دوست ‌می‌دارم؛ اما چون در این کشور زندگی نکرده‌ام و خواست‌های حقیقی مردم رو لمس نکرده‌ام، بنابراین مسلماً نمی‌تونم یک ایده‌ی کارآمد ارائه بدم و این نهایتاً به این مفهوم هست که سرنوشت هر کشوری در دست مردم اون کشور هست، اما در این بین دانشمندان و منوّرالفکران باید آگاه‌تر از همه‌ی افراد جامعه باشن تا خواست‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مردم جامعه رو جهت‌دهی کنند، چرا که پشتوانه قدرت یک حکومت نه به خود که به مردم کشورش متّکی هست.

- بله، احسنت، کاملاً موافقم.
باران که تمام این مدت در حین نواختن پیانو به صحبت‌های ما هم گوش ‌می‌داد از جا برخاست و گفت:

- من هم موافقم دوستان، اما چیزی که مردم و به خصوص روشنفکران ‌هادی جامعه ما باید نسبت به آن آگاه باشند این هست که بدونند روزگار با اون‌ها هیچ دشمنی نداره اما افکار اون‌ها همون‌قدر که ‌می‌تونه‌ هادی راه برای اون‌ها باشه، متقابلاً ‌می‌تونه در صورت اشتباه بودن دشمن اون‌ها باشه.