معرفی و دانلود بهترین کتابهای محمدعلی علومی
محمدعلی علومی نویسنده، پژوهشگر و طنزپرداز ایرانی بود که در طول دوران فعالیت حرفه‌ای خود، پژوهش‌های مهمی را در حوزه‌ی تاریخ و هنر انجام داد. این نویسنده که اصول نوشتن را به‌طور خودآموز فرا گرفته بود، در بسترهای گوناگونی اعم از روزنامه‌نگاری، پژوهش‌های دانشگاهی و همچنین رمان‌نویسی فعالیت می‌کرد. از میان دیگر آثار مهم او، می‌توان به کتابهای «سوگ مغان»، «داستان‌های غریب، مردمان عادی» و «ظلمات» اشاره کرد.
زندگینامه محمدعلی علومی
محمدعلی علومی روز شانزدهم فروردین سال 1340، در شهر بم، واقع در استان کرمان متولد شد. او تحصیلاتش در رشته‌ی علوم سیاسی را در دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران دنبال کرد و مدرک لیسانس خود را در همین حوزه دریافت کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، خیلی زود وارد مطبوعات ایران شد و به‌عنوان روزنامه‌نگار، کار خود را آغاز کرد. با وجود آنکه در این حرفه موفق بود و در نشریات سرشناسی همچون روزنامه‌ی «اطلاعات» فعالیت می‌کرد، اما خیلی زود به این نتیجه رسید که تمایل دارد مسیر حرفه‌ای خود را در زمینه‌ی داستان‌گویی و حوزه‌ی ادبیات ادامه دهد.
محمدعلی علومی که در رشته‌های هنری یا ادبیات تحصیل نکرده بود، تصمیم گرفت که خودش به سراغ فراگیری و آموزش هنر نویسندگی برود. وی نویسنده بودن را از مردمان کوچه و بازار یاد گرفت. مشاهده و مکالمه با آدم‌های عادی، منبع الهامی برای علومی بود. دیری نگذشت که او هدف و رویای خود را تحقق بخشید و اولین کتابش را منتشر کرد. محمدعلی علومی در ارتباط با مسائل به‌خصوص و متفاوتی می‌نوشت. او نویسنده‌ای بود که موفق شد به‌خوبی، تصویری منحصربه‌فرد از استان کرمان و سبک زندگی مردمانش ارائه دهد و به نامی مهم در ادبیات ایران تبدیل شود.
علومی در طول حرفه‌اش، چندین مرتبه به‌عنوان داور در جشنواره‌های مختلف حضور پیدا کرد. یکی از دیگر دستاوردها و ابعاد کارنامه‌ی حرفه‌ای محمدعلی علومی را می‌توان پژوهش‌های وی در باب شاهنامه دانست. او به بررسی آثار شاعرانی چون سعدی شیرازی، مولانا جلال الدین محمد بلخی و حافظ شیرازی نیز پرداخت و پژوهش‌های مختلفی را در این زمینه‌ها از خود به یادگار گذاشت. این نویسنده سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال 1403 و در سن شصت‌وسه‌سالگی از دنیا رفت.
بهترین کتابهای محمدعلی علومی
کتاب سوگ مغان: یک اودیسه‌ی شگفت‌انگیز که در بطن خود، تاریخی فشرده از انسانیت را روایت می‌کند. کتابی با شخصیتی مالیخولیایی، غمگین و فرسوده که قرار است یک سفر ذهنی پرماجرا را تجربه کند. در این کتاب، شاهد روایتی هستیم که در استان کرمان آغاز می‌شود. محمدعلی علومی به‌عنوان یک تحصیل‌کرده در رشته‌ی علوم سیاسی و همچنین فعال حرفه‌ای در حیطه‌ی روزنامه‌نگاری، دانش گسترده‌ای از شهرهای ایران داشت که در نوشتن این رمان تاریخی و البته تخیلی، او را یاری کرد.
کتاب ظلمات: کتابی که سرگذشت تراژیک مردم بم را روایت می‌کند. شهری که مردمانش در طول دوره‌های مختلف، مصائب گوناگونی را پشت‌سر گذاشته بودند. علومی برای بیان آنچه بر سر مردمان بم آمده، از یک فضای داستانیِ اجتماعی بهره برده است و سعی کرده پیوندی میان واقع‌نمایی مستندگونه و داستان‌گویی با خصیصه‌های خاص خود، ایجاد کند.
کتاب شاهنشاه در کوچه دلگشا: اثری در مورد رضاشاه پهلوی که با زبانی طنزآمیز به نگارش درآمده است. در این کتاب می‌خوانیم که چطور رضاشاه یک روز تصمیم می‌گیرد با لباسی مبدل و با پنهان کردن هویت واقعی‌اش به کرمان سفر کند. گفتنی‌ست که محمدعلی علومی در این داستان طنز، ماجراهایی در باب روابط رضاشاه با دیگران را نیز روایت کرده است.
کتاب داستان‌های غریب، مردمان عادی: برای محمدعلی علومی، بم و استان کرمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. اکثر داستان‌هایی که او روایت می‌کند، در این منطقه رخ می‌دهند و به همین دلیل می‌توان گفت که وی، نویسنده‌ی مهمی برای شناخت این بخش از ایران است. کتاب پیشِ رو، یک مجموعه داستان محسوب می‌شود که با وجود تفاوت هر یک از داستان‌هایش با یکدیگر، به‌واسطه‌ی نگرش کلی علومی به فرهنگ فولکلور استان کرمان، اثری به‌هم‌پیوسته را تشکیل داده است.
با مراجعه به سایت و اپلیکیشن کتابراه می‌توانید تعدادی از بهترین کتابهای محمدعلی علومی، همچون کتاب صوتی سوگ مغان، کتاب الکترونیک ظلمات و کتاب الکترونیک شاهنشاه در کوچه دلگشا را دریافت کنید.
سبک نگارش و دیدگاه‌های محمدعلی علومی
محمدعلی علومی بیش از هرچیز به آیین‌‌ها، اسطوره‌ها و فرهنگ‌های بومی یا فولکلور گرایش داشت. به همین روی، وقتی نوشتن رمان را آغاز کرد، آنچه توجه او را به خود جلب کرد، ساختارها و فرهنگ‌های اگزوتیک و گروتسکی بود که در شهرها و مناطق گوناگون ایران وجود داشت. بی‌دلیل نیست که بسیاری از منتقدان و مفسران، کتابهای او را با صادق هدایت مقایسه کرده‌اند. علومی مانند هدایت، در رمان «سوگ مغان»، از نثری سورئالیستی بهره می‌بَرد و ملهم از «بوف کور»، فروپاشی درونی و روانی یک شخصیت را به مدد کلمات، به تصویر می‌کشد.
