معرفی و دانلود کتاب 999 بچه‌ وزغ

معرفی کتاب 999 بچه‌ وزغ

کن کیمورا در کتاب 999 بچه‌ وزغ از سرنوشت وزغ‌هایی‌ می‌گوید که از آبگیر کوچکشان خسته شده‌اند. آن‌ها فهمیده‌اند هرچه بزرگ‌تر بشوند، آبگیرشان آب می‌رود و کوچک‌تر می‌شود. مامان‌ وزغ و بابا وزغ مانده‌اند با آن‌ها چه کنند تا اینکه... این کتاب در سال 2012 نامزد جایزه‌ی ادبیات بزرگسالان آلمان در بخش کتاب‌های تصویری شده است.

درباره‌ی کتاب 999 بچه‌ وزغ

اگر خودتان را جای یک بابا وزغ و مامان وزغ بگذارید، هیچ‌چیز لذت‌بخش‌تر از داشتن 999 تا بچه‌ وزغ نیست. یا لااقل کن کیمورا (ken kimura)، نویسندۀ این کتاب، چنین فکر می‌کند. او در کتاب 999 بچه‌ وزغ (999 Tadpoles) داستان بامزه‌ی وزغ‌هایی‌ را نوشته است که به‌خاطر شرایط محیطشان در معرض خطرند و انقدر زیادند که همۀ فضای آبگیر را اشغال کرده‌اند. در چنین شرایطی سر و کلۀ یک شاهین هم پیدا می‌شود. مسلماً این خانواده‌ی خوشبخت نمی‌خواهند لقمه‌ی چرب‌و نرم شاهین شوند، اما باید ببینند سرنوشت برایشان چه رقم زده است.

سبک نوشتاری نویسنده طوری‌ست که احساس می‌کنید پیش از این با خانواده‌ی وزغ‌ها رفت‌وآمد داشته‌اید و با دیدن چهره‌هایشان لبخند بر لبتان خواهد نشست. هدف این کتاب هم همین است که شما را شاد و سرگرم کند.

تصاویر کتاب کاملاً پابه‌پای متن پیش می‌روند و آن را کامل می‌کنند تا داستان در ذهنتان شکل بگیرد. با دیدن جلد کتاب احتمالاً حدس خواهید زد چه تصاویر دلچسب و طنازانه‌ای در انتظارتان است. سوناری موراکامی، تصویرگری این اثر را انجام داده. او بارها در ژاپن جایزۀ بهترین تصویرگری را برای کتاب‌های کودک دریافت کرده و در کار خودش حرفه‌ای و خلاق است. کارهای موراکامی انقدر طرفدار دارد که در شهر کوهستانی ایزوی ژاپن موزه‌ای از آثارش برگزار شده است.

جوایز و افتخارات کتاب 999 بچه‌ وزغ

- کتاب منتخب ویراستارانِ Booklist
- نامزد جایزه‌ی ادبیات آلمان در بخش کتاب تصویری (2012)

کتاب 999 بچه‌ وزغ مناسب چه کسانی است؟

این کتاب مناسب کودکان 3 تا 7 سال است. همچنین کودکانی‌ که به کتاب‌های تصویری جذاب با موضوعات هیجان‌انگیز علاقه دارند، به‌احتمال زیاد از این اثر استقبال می‌کنند.

با کن کیمورا بیشتر آشنا شویم

کن کیمورا متولد 1949، در شهرستان توتوری ژاپن است. شاید برایتان جالب باشد بدانید که آقای نویسنده در کار ساخت اسباب‌بازی هم مهارت دارد. او هم‌اکنون در ژاپن زندگی می‌کند.

در بخشی از کتاب 999 بچه‌ وزغ می‌خوانیم

این 999 بچه‌ وزغ بزرگ و بزرگ و بزرگ‌تر شدند، تا اینکه یک روز همگی وزغ شدند. حالا آبگیر برایشان خیلی کوچک شده بود. یکی‌شان داد زد:«ما دیگر نمی‌توانیم حرکت کنیم!»

آن یکی داد زد: «دیگر نمی توانیم نفس بکشیم!»

سومی داد زد: «هل ندهید!»

بابا وزغ گفت: «اینجا ماندن دیگر مایه‌ی دردسر است.»

مامان وزغ گفت: «باید از اینجا برویم.»