معرفی و دانلود کتاب پچ پچه در قطار ایستاده

معرفی کتاب پچ پچه در قطار ایستاده

کتاب پچ پچه در قطار ایستاده اثر کلمنس جی. ستز نمایشنامه‌ای پست مدرن است که در آن، شخصیت اصلی داستان با تماس‌های پیاپی و مکالمات بی‌ربط برای برقراری ارتباط انسانی تلاش می‌کند تا خودش را از تنهایی و دیگری را از زندگی ربات‌گونه‌اش نجات دهد. این نمایشنامه در سال 2021 جایزه‌ی آکادمی هنر آلمان را از آن خود کرده است.

درباره‌ی کتاب پچ پچه در قطار ایستاده

نمایشنامه‌ی پچ پچه در قطار ایستاده (flüstern in stehenden zügen) اثر کلمنس جی. ستز (clemens j. setz) با صحنه‌ای از یک اتاق خواب کوچک آغاز می‌شود که در آن مردی در حال شماره گرفتن با موبایلش است. این شخصیت که با حرف «س» در نمایش معرفی شده است، با اشخاص مختلفی که خود را کارکنان مایکروسافت معرفی می‌کنند، حرف‌هایی بی‌سروته می‌زند و متصدیان پاسخگویی تلفن هم هر بار در واکنش به حرف‌های س تلفن را قطع می‌کنند.

«س» یک تعمیرکار کامپیوتر است و از محتوای کلاهبردارانه‌ی ایمیل‌های دریافتی‌اش خبر دارد. با این حال هر روز بعد از کار با شماره‌ی درج‌شده در این ایمیل‌های اسپم تماس می‌گیرد و از یک متصدی به متصدی دیگری وصل می‌شود و حرف‌ها و اظهارنظرهای بی‌ربطی را با آن‌ها در میان می‌گذارد. این مکالمات که حجم زیادی از این نمایشنامه‌ی کوتاه را به خود اختصاص داده است، باعث می‌شود مخاطب مدام از خود بپرسد که «س» چه هدفی را دنبال می‌کند؟

مأموریت غیرممکن یک آدم تنها

در نمایشنامه‌ی پچ‌ پچه در قطار ایستاده نوشته‌ی کلمنس جی. ستز، شخصیت «س» به‌شدت تنهاست و فقط یک راه پیوند با جهان دارد؛ تلفن. اما کسی را ندارد که با او تماس بگیرد. پس با شماره‌گیری خطوط پشتیبانی ایمیل‌های تبلیغاتی اسپم، با کارمندانی حرف می‌زند که خود را با اسم‌های جعلی معرفی می‌کنند. اولریش، آنگلیکا، والتر، آدام و... یکی بعد از دیگری به تماس‌های مکرر «س» جواب می‌دهند؛ کارمندانی که هر کدام با لهجه‌های متفاوت و با یک سناریوی تکراری وانمود می‌کنند که برای مایکروسافت، وزارت دارایی، شرکت سرمایه‌گذاری، اداره‌ی برق و... کار می‌کنند.

«س» همه‌ی دروغ‌ها و حقه‌های آن‌ها را می‌داند و از اهدافشان باخبر است اما رنجی در قلبش او را وامی‌دارد تا به تماس‌های بی‌پایان خود ادامه بدهد. او تلاش می‌کند با این مکالمات جرقه‌ی یک ارتباطی انسانی را روشن کند و کارمندان را از زندگی رباتی خود نجات دهد. این قهرمان مستأصل در این مأموریت وسواس‌گونه عصبانی می‌شود، پرخاش می‌کند، غمگین می‌شود و حتی با پشیمانی عذر می‌خواهد تا شاید بالاخره کسی او را با نام خودش صدا بزند.

تقلایی بی‌پایان برای روشن کردن چراغ‌های رابطه

رفتار و کلام شخصیت اصلی نمایش، میان لطافت، پرخاشگری و اندوهی بی‌نهایت در نوسان است. او برای کارمندان، نام کاربری و رمزهای من‌درآوردی می‌خوانَد، از خواهر گمشده‌ در طوفان و دیگر مصیبت‌های خویشاوندان ساختگی‌اش حرف می‌زند و اسم دستکش‌های بوکسش را به آن‌ها می‌گوید یا با علاقه نشان دادن به زبان مادری کارمند پشت خط، تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا تماس‌های تلفنی را کمی طولانی‌تر و انسانی‌تر کند. اما تلاش‌هایش برای شکل دادنِ گفتگوهایی انسانی به یک برهوت ارتباطی ختم می‌شود و با تمام این‌ها ناامید نمی‌شود.

این نمایشنامه پست مدرن اثری درباره‌ی انزوای عاطفی انسان امروز در جهانی است که در ظاهر به‌نظر می‌رسد همه در آن به یکدیگر متصل‌اند. جهانی که در آن سیم‌های اتصال درهم‌ تنیده‌اند‌ اما پیوندهای انسانی رنگ باخته‌اند. کلمنس جی. ستز، نمایشنامه‌نویس برجسته‌ی آلمانی در این اثر نمایشی پست مدرن که بیش از توضیح صحنه و اجزای بصری نمایش، بر دیالوگ تمرکز دارد، با ظرافت زبانی منحصربه‌فرد خود، موقعیتی ابزورد خلق می‌کند تا پرتره‌ای از تنهایی بشر در عصر حاضر را ترسیم کند که در آن پوچیِ جهانی شدن با طنزی گزنده به رخ مخاطب کشیده می‌شود و در نهایت با پایانی غافلگیرکننده و تأثیرگذار مخاطب را به این جهان سرد تکنولوژیک امیدوار می‌کند.

کتاب پچ ‌پچه در قطار ایستاده، این نمایشنامه‌ی پست مدرن و قابل تأمل را بهروز قنبرحسینی به فارسی برگردانده و نشر قطره آن را در اختیار مخاطبان قرار داده است.

کتاب پچ پچه در قطار ایستاده برای شما مناسب است اگر

• از کشف و شهود در موقع خواندن نمایشنامه‌ی پست مدرن لذت می‌برید.
• می‌خواهید یک نمایشنامه‌ی متفاوت درباره‌ی پیچیدگی روابط انسانی در دنیای امروز بخوانید.
• قصد دارید با اثر تحسین‌شده‌ی یکی از نمایش‌نامه‌نویسان برجسته‌ی آلمانی آشنا شوید.
• به تحلیل و تأمل در موقعیت‌های ابزورد خلق شده در نمایشنامه‌ها علاقه دارید.

در بخشی از کتاب پچ پچه در قطار ایستاده می‌خوانیم

س در اتاقش است، کنار تختش ابزار جدیدی به چشم می‌خورد، یک تخته‌ی اعلانات با کاغذی که بزرگ روی آن نوشته شده "شرکت سرمایه‌گذاری اینوِست فرِش" و زیر آن انبوهی از نام‌های مختلف: ورنه مولر، پاتریک براون؛ هرکدام از نام‌ها نشان خاصی دارند. کنار آن‌ها هم علامت خنده کشیده شده است. روی تخت سه عدد لپتاپ وجود داد. صحنه مانند صحنه‌ی همیشگی است. س یک شماره را انتخاب می‌کند و به آن زنگ می‌زند. صدایی با لهجه‌ی بسیار قوی پاسخ می‌دهد.

ای‌اِف: سلام، شرکت سرمایه‌گذاری اینوِست فرِش، من اولریش مولِر هستم.

س: اوه، خدای من!

ای‌اِف: الو؟

س: صداتون خیلی ضعیف می‌آد، تو حتی نمی‌تونی اسم واقعیت رو تلفظ کنی. اولریش مولِر، «یش» به آلمانی خیلی سخته، بهت حق می‌دم، اما باید دنبال یه اسم راحت‌تر می‌گشتی که بتونی تلفظش کنی. (مکث) آه، خدای من، چه آدم‌هایی، نه اخلاق و نه تربیت. هی، هنوز صدای من رو می‌شنوی؟

ای‌اِف: الو؟ شما با حرف...

س: آشغال! من تحمل این لهجه رو اصلاً ندارم، متأسفم، خداحافظ.

او تلفن را قطع می‌کند و دوباره شماره‌ی دیگری را می‌گیرد، همان صدا دوباره پاسخش را می‌دهد.

ای‌اِف: صبح به‌خیر، شرکت سرمایه‌گذاری اینوِست فرِش، من اولری مولِر هستم.

س: لعنتی! اینکه نمی‌شه؛ تو نمی‌تونی این کار رو بکنی. برو سریع تو خونه‌ت و خجالت بکش.

ای‌اِف با زبان خودش فحش می‌دهد.