معرفی و دانلود کتاب نفت

معرفی کتاب نفت

کتاب نفت نوشته‌ی الا هیکسون، اثری بلندپروازانه است که با زبان تئاتر یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های تاریخ بشر، یعنی وابستگی به نفت را روایت می‌کند. این نمایشنامه با جسارت، داستان یک خانواده انگلیسی را در دل تاریخ و در پیوند با مسئله‌ی نفت بازگو کرده و مخاطب را دعوت می‌کند تا در گفتمان توسعه و قدرت بازنگری کند.

درباره‌ی کتاب نفت

در یک مزرعه در کورن‌وال انگلیس، ماسینگر، مالکی سلطه‌طلب و مادرسالار است که نحوه‌ی گذران زندگی خانواده را برای فرزندان و همسران آن‌ها تکلیف می‌کند. شرایط زندگی برای آن‌ها سخت و طاقت‌فرساست و اعضای خانواده برای برآوردن ابتدایی‌ترین خواسته‌ها باید دشواری‌های زیادی را تحمل کنند. در این بین، ورود یک تاجر آمریکایی به نام ویلیام ویتکام وضعیت را دگرگون می‌کند. او پیشنهاد خریدن زمین برای ذخیره کردن و انبار نفت را به آن‌ها می‌دهد؛ پیشنهادی که با مخالفت خانواده روبه‌رو می‌شود. اما می، دختر خانواده که باردار است، متفاوت با دیگران فکر می‌کند و همین او را از دهکده‌ی کورن‌وال در انگلستان تا سرزمین‌های نفت‌خیز ایران و عراق می‌کشاند. نمایشنامه‌ی نفت (Oil) نوشته‌ی الا هیکسون (Ella Hickson) مسیر زندگی مِی و دخترش اِیمی را در طی پنج دوره زمانی، از سال 1889 تا سال 2051 دنبال می‌کند و تأثیر مصرف و قدرت منابع بر زندگی آن‌ها را بازتاب می‌دهد.

رئالیسم جادویی در نمایشنامه‌ی نفت

الا هیکسون در نمایشنامه نفت از سبک رئالیسم جادویی بهره می‌برد تا مفاهیم پیچیده‌ای مانند قدرت، مصرف‌گرایی و هویت را در بستری تاریخی و خانوادگی به تصویر بکشد. در این اثر، زمان و مکان به‌صورت غیرخطی و نمادین تغییر می‌کنند؛ برای مثال، شخصیت اصلی، مِی، در دوره‌های مختلف تاریخی از جمله دهه 1880 در کورن‌وال، 1908 در تهران و سال 2051 در بریتانیا حضور دارد. این جابه‌جایی‌های زمانی و مکانی که در قالب یک زندگی واحد روایت می‌شوند، از ویژگی‌های بارز رئالیسم جادویی‌اند که مرز بین واقعیت و خیال را محو می‌کنند.

قالب و محتوای جاه‌طلبانه در نمایشنامه‌ی نفت

نمایشنامه نفت از نظر قالب و محتوا بسیار جاه‌طلبانه است. مقیاس زمانی گسترده، تنوع جغرافیایی و ترکیب روابط خانوادگی با سیاست و اقتصاد از ویژگی‌های شاخص آنند که به مخاطب فرصت می‌دهد تا درباره‌ی تعاریف «پیشرفت»، «سرمایه‌داری»، «امپریالیسم» و «مسئولیت زیست‌محیطی» تأمل کند. این نمایشنامه نشان می‌دهد که در هر دوره، نفت نماد عصری است که انسان‌ها را به رفاه و برخورداری می‌کشاند، یک امپراتوری‌ را شکل می‌دهد و نهایتاً به بحران‌ و فروپاشی می‌‌انجامد. در چنین شرایطی رابطه‌ی مادر و دختر همیشه در کشاکش قدرت، پیشرفت، حس مسئولیت و فروپاشی قرار دارد.

در نهایت، نمایشنامه‌ی نفت از یک روایت خانوادگی ساده فراتر می‌رود و رابطه‌ی پیچیده‌ی انسان‌ها را با منبعی که آن‌ها را قدرتمند کرده، تحلیل می‌کند. این اثر با ترجمه‌ی علیرضا فخرکننده و چاپ نشر قطره، نمونه‌ای برجسته‌ از درام معاصر است تماشاگر را وادار می‌کند بزرگ بیندیشد.

نکوداشت‌های کتاب نفت

• نمایشنامه‌ی جدید و خارق‌العاده‌ی نفت اثر الا دیکسون جسورانه، بازیگوشانه و به‌شدت بلندپروازانه است …این نمایشنامه قوانین معمول رئالیسم را به تعلیق در می‌آورد تا به مفاهیم بزرگ‌تری بپردازد. درعین‌حال نمایشنامه‌ی نفت یکی از بهترین روابط مادر-دختری عرصه‌ی نمایش را در سال‌های اخیر در خود جای داده است. (گاردین)
• حماسه‌ای جسورانه، مطالعه‌ای عظیم و بلندپروازانه درباره‌ی ‌وابستگی متقابل مادر و دختر، انسان و ماشین، شرق و غرب، بریتانیا و امپراتوری. (مجله‌ی تایم اوت)
• اثری جسورانه، زیرکانه و خودارجاع که طنزی گزنده را با هوشی شیطنت‌آمیز در هم می‌آمیزد. (روزنامه‌ی اونینگ استاندارد)

کتاب نفت برای شما مناسب است اگر

• به درام معاصر با مضامین زیست محیطی، نفت و قدرت علاقه‌مند هستید.
• دوست دارید نمایشنامه‌ای بخوانید که هم ابعاد خانوادگی و هم ابعاد جهانی و تاریخی داشته باشد.
• به نمایشنامه‌هایی علاقه دارید که فراتر از سرگرمی، شما را به اندیشیدن در تاریخ و تأثیر روابط قدرت بر روابط خانوادگی دعوت می‌کنند.

در بخشی از کتاب نفت می‌خوانیم

1970 همپستد، منزل شخصی.

خانه‌ی ویلایی زیبایی اندکی بزرگ‌تر از یک خانه معمولی، در همپستد لندن. با چهار پنجره، یک بوته‌ی گل رُز و یک راه ‌ورودی. چرا‌غ‌های ‌آشپزخانه، که از لامپ رزین‌اند، روشن‌اند. آشپزخانه طراحی‌ای شبیه به نقاشی‌های ادوارد هاپر دارد. ‌روشنایی با برق تأمین می‌شود، ‌، آشپزخانه ‌پرنور، اما بی‌روح ‌است.

مِی، حدوداً‌ چهل‌ساله، وارد آشپزخانه می‌شود و کیف‌دستی‌اش را زیر میز می‌اندازد؛ سوئیچ ماشین را روی پیشخوان می‌گذارد. ‌درِ یخچال را باز می‌کند به چیزی ناخنک می‌زند. ‌برای خودش یک نوشیدنی می‌ریزد ‌در ماشین لباسشویی را باز می‌کند ‌لباس‌ها را درمی‌آورد و به اتاقِ رخت‌خشک‌کن می‌برد.

ایمی، پانزده‌ساله، و ِنیت، شانزده‌ساله، وارد می‌شوند. خوراکی و نوشیدنی برمی‌دارند، بدون اینکه متوجه ‌سوئیچ ماشین روی میز شده باشند، ‌پشت میز آشپزخانه می‌نشینند. مِی وارد می‌شود، اما چون می‌بیند که آن‌ها متوجه ورود ‌او نشده‌اند، کنارِ درِ ورودی در سایه پنهان می‌شود. به تماشا می‌ایستد.

نیت: بچه‌دار می‌شیم و یه ‌خونه‌ی کوچولو وسط یه زمین، ‌تو یه جای دورافتاده و دنج واسه خودمون می‌سازیم ‌صبح‌ها وقتی بیدار می‌شیم بالاسرمون تا چشم کار می‌کنه فقط آسمونه.

روزها حسابی کار می‌کنیم و سبزی و میوه ‌می‌کاریم ‌شب‌ها توی ایوان می‌شینیم و کتاب می‌خونیم، همه باهم ‌تو یه اتاق می‌خوابیم، با صدای نفس کشیدن هم خوابمون می‌بره. اذیت می‌شیم. سخته، ولی لذت‌بخشه.

همه رو می‌شناسیم. تو هم ‌مردم محل رو می‌شناسی و باهاشون آشنایی و موقعی که من مریض بشم برای تو ‌غذا می‌آرن و اگه تو مریض بشی برای من غذا می‌آرن و من هم درعوض وسایلشون رو براشون تعمیر می‌کنم و تو از بچه‌هاشون مراقبت می‌کنی ناهار‌های دورهمی فصل درو و آوازخوندن‌های ‌دسته‌جمعی منظورم رو می‌فهمی؟

نیت شروع به بوسیدن ایمی می‌کند.

مِی وارد اتاق می‌شود تا مداخله کند.

نیت ایمی ‌را در آغوش می‌کشد.

مِی دوباره به جایی که مخفی شده بود برمی‌گردد.

نیت، با ناشیگری، ایمی را ‌به‌سمتِ میز آشپزخانه هل می‌دهد.