نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی خاطرات یک آدمکش - کیم یونگ ها
4.3
914 رای
مرتبسازی: پیشفرض
سارا گرمنجانی
۱۴۰۳/۰۷/۰۱
00
کتاب *Memories of a Murderer* نوشته کیم یونگها واقعاً برای من جالب نبود، بر خلاف تعریفهایی که شنیده بودم. حس کردم داستان کشش لازم رو نداره و صدای هوتن شکیبا هم به عنوان راوی به دلم ننشست. انتظار بیشتری داشتم و فکر میکنم این کتاب میتوانست بهتر باشه. شاید برای بعضیها جذاب باشه، ولی من نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم.
کتاب از زبان آدمکشی گفته میشه خیلی خونسرد آدمها رو میکشه. من که دلیل واقعیش رو درک نکردم. خیلی وقته آدم کشی رو کنار گذاشته و الان مبتلا به آلزایمر شده. حالا جون دخترش در خطره و بخاطر اون میخواد آدم کشی بکنه و یه جورایی بهش حق میدی ولی اواخر داستان همراه با اون غافل گیر میشی. معلوم میشه چی توهم بوده و چی واقعیت.
کتاب کشش داشت و نمیشد کنارش گذاشت. صدا و لحن گوینده خیلی مناسب بود و آدمو غرق داستان میکرد. پایان داستان غافلگیر کننده بود و البته خیلی دقیق حالات یه فرد آلزایمری رو توصیف میکرد. در کل از کتاب راضی بودم و دوسش داشتم. انتظاراتمو درباره یه کتاب جنایی برآورده کرد. حتی از کتابای استیون کینگ هم جذابتر بود.
کتاب سرگرم کننده هست، خیلی کشش داره، اما منتظر یه مفهوم انتزاعی یا درک جدیدی از زندگی یا... در این کتاب نباشید. صرفا سرگرم میشید و با توجه به اینکه کتاب کوتاهی هم هست، برای پر کردن یک روز کاملا مناسبه. گویش هم که اصلا جای نقد و نظر نداره، آقای شکیبا عالی فضای کتاب و دیالوگ ها و... را در ذهن شنونده تبیین می کنند.
بنظرم این کتاب با وجود اینکه کتاب مختصر و کوتاهی بود اما شمارو وادار میکنه که از دید یه قاتل که دچار الزایمر شده نگا کنین و از سختی زندگی یه الزایمری مطلع بشین و از طرفی روحیات کاراکتر جوری بود که قتل انگار یه سرگرمی برای یادگیریهای جدید بود تا بتونه قتلهای دیگش رو بدون نقص انجام بده در کل کتاب جالبی بود
خوشم امد ازش از اون داستانها بود که آخرش میفهمیدی اصن داستان یجور دیگه بوده در کل ارزش گوش کردن داره و گوش دادن بهش مثل نگاه کردن به یک فیلمه و آدم رو به فکر کردن وادار میکنه
و صد البته صدای رسا و خوندن حرفهای هوتن شکیبای عزیز هم که همه اشاره کردن ناگفته نماند گوش دادن بهش رو صد برابر دلنشین تر میکنه
و صد البته صدای رسا و خوندن حرفهای هوتن شکیبای عزیز هم که همه اشاره کردن ناگفته نماند گوش دادن بهش رو صد برابر دلنشین تر میکنه
عالی بود از شنیدنش خیلی لذت بردم، نویسنده به طرز عجیبی تو انتقال احساس موفقه، در طول گوش دادن به صدای جذاب آقای شکیبا از اینکه اینهمه تجربه آلزایمر این آدمکش قابل لمسه شکه شدم. اینکار اون آدمکش دچار آلزایمر شده خودمم.ای وای چی داشتم میگفتم فکر کنم منم باید برم یادداشتهای و مرور کنم
بارها یه سری اطلاعات با فاصله کم تکرار شده بود نمیدونم نسخه اصلی کتاب اینشکلی بود یا بعد از ترجمه و ویرایش به این شکل دراومده بود در هر صورت حوصله ادم رو سر میبرد و ترجمه خیلی جالب نبود، توفو پنیر سویا ترجمه شده بود و اگر کسی شناختی نسبت به فرهنگ اسیای شرقی داشت بهتر میتونست کتاب رو ترجمه کنه.
کتاب جالب و بی نظیری بود. گویندگی و صدا عالی. موزیک عالی. داستان غیر قابل پیشبینی و پیرنگ دقیق که باعث میشه هیچ جای کتاب کسل نشید و دوست دارید در همهی کتابو تموم کنید و کنار نزارید. واقعا لذت بردم. نویسنده خیلی آرام و خوب شما رو لحظه به لحظه درگیر دنیای جدیدی از واقعیات تلخ الزایمر میکنه.
با خواندن این کتاب متوجه شدم که هر انسانی که کنار ما زندگی میکنه و به ظاهر نرمال هست، ممکنه درگیره، اختلال اسکیزوفرنی یا همون شیزوفرنی، باشه. اگر میخواهید ذهن خودتون رو به چالش بکشید و نیمه تاریک وجودتون رو ببینین و به نحوی متوجه اشتباهات افکار و رفتار خودتون بشین، توصیه میکنم این کتاب رو بخوانید.
کتابِ جذابیه و خوشحالم که شنیدمش؛ اللخصوص که هوتن شکیبا کتابخوانشه و جذابیتش رو بیشتر کرده.
و چقدر صداش و لحنش به متن کتاب میومد. من همیشه جذب این مدل کتابهای رازالود و معمایی جنایی میشم، اگر این ژانرهارو دوس دارین، پس معطل نکنین! بعضی جاهاش واقعا سورپرایز میشین و میگین woooow! 😉🙃
و چقدر صداش و لحنش به متن کتاب میومد. من همیشه جذب این مدل کتابهای رازالود و معمایی جنایی میشم، اگر این ژانرهارو دوس دارین، پس معطل نکنین! بعضی جاهاش واقعا سورپرایز میشین و میگین woooow! 😉🙃
هر لحظه که داستان جلو می رفت بیشتر می ترسیدم، از فراموشی، از آلزایمر، از خانواده ام که از من بزرگ ترند و ممکنه فراموشی بگیرن، از خودم….
خیلی داستان جالبی بود، صدای آقای شکیبا هم عالی بود، اولش همش تصویرشون میامد در ذهنم، ولی ان قدر درگیر داستان شدم که انگار یک آدم ۷۰ ساله داشت از خاطراتش میگفت…
خیلی داستان جالبی بود، صدای آقای شکیبا هم عالی بود، اولش همش تصویرشون میامد در ذهنم، ولی ان قدر درگیر داستان شدم که انگار یک آدم ۷۰ ساله داشت از خاطراتش میگفت…
سلام من، منتقد نیستم، اما اگر بخوام نقد کنم، باید بگم با اینکه واقعا خوشم اومد، ولی نمیفهمم که چرا آلزایمر رو با پارانوئید مخلوط شده، اصلا آدمکش داستان فقط آلزایمر نداره، بلکه کلکسیون کاملی از بیماریهای روحی، روانی داره و توی داستان فقط آلزایمر بیان شده.. در مجموع ازش خوشم اومد..
سلام گوینده قوی و با درک کامل، از تن صداش استفاده میکرد.
کتابهایی که در بستر داستان تاریخ رو روایت میکنند، حس عبس بودن و رمانیزه شدن ادم رو کمرنگ میکنن و این نقطه قوت این کتاب بود. در این نوشته ما در کنار مکافات زندگی یک شخص آلازایمری از رنجی و مشقتی که جنگ داخلی بر سر مردم میاره باخبر میشیم.
کتابهایی که در بستر داستان تاریخ رو روایت میکنند، حس عبس بودن و رمانیزه شدن ادم رو کمرنگ میکنن و این نقطه قوت این کتاب بود. در این نوشته ما در کنار مکافات زندگی یک شخص آلازایمری از رنجی و مشقتی که جنگ داخلی بر سر مردم میاره باخبر میشیم.
جالب بود دوسش داشتم، زیاد جنایی نیست و به جزئیات قتل نمیپردازه بیشتر آدم رو در فضای احساسات آدمی که دچار آلزلیمر شده میبره که به نظرم نویسنده خیلی خوب این کارو انجام داده، دنیا رو از چشم بیمار آلزایمر میتونین ببینین، اینکه کلی کار انجام دادین و ازش بی خبرین احساس گیجی و سردرگمیای که میده.
کتاب بدی نبود. پرداختن کتاب به جز به جز زندگی کسی که الزایمر داره با صدای هوتن شکیبا احساس همزاد پنداری در من ایجاد میکرد. اماای کاش اخر داستان انقدر زود و راحت تموم نمیشد. وقتی انقدر قشنگ روزمره یک بیمار الزایمری توصیف میشه، اخر داستان میتونست با هیجان و پروبال بیشتری تموم بشه
رمان عالی بود ولی متاسفانه با تمام احترامی که برای اقای شکیبا قائلم باید بگم که اصلا از گویندگی ایشان خوشم نیومد ایشون دوبلور بسیار خوبی هستن من تعجب میکنم چرا هیچگونه تغییر صدایی در افراد مختلف به صداشون ندادن، خیلییییی یکنواخت کتاب رو خوندن، همه افراد با یک صدا و یک لحن بشدت خسته کننده بود