معرفی و دانلود کتاب کاربرد لنز در سینما

معرفی کتاب کاربرد لنز در سینما

کتاب کاربرد لنز در سینما نوشته‌ی مهسا مهردادیان و محیا مهردادیان، به اهمیت لنزها در فرآیند فیلم‌سازی می‌پردازد و می‌کوشد انواع آن‌ها را معرفی کند. این کتاب آموزشی به لنزهای مختلفی همچون واید، نرمال، تله فوتو، آنافورمیک و ماکرو اشاره می‌کند، ویژگی‌های فنی آن‌ها را توضیح می‌دهد و از این می‌گوید که هرکدام چه تأثیری بر فضای فیلم می‌گذارند.

درباره‌ی کتاب کاربرد لنز در سینما

هنر سینما اساساً با دوربین معنا پیدا می‌کند و با این ابزار است که هویت می‌یابد. در واقع با اختراع دوربین فیلم‌برداری بود که سینما هم شکل گرفت. نخستین تصاویری که این دوربین‌ها ضبط کردند، اولین فیلم‌های تاریخ به شمار می‌روند. اما دوربین فیلم‌برداری در سینما، خیلی بیشتر از وسیله‌ای صرف برای ضبط کردن تصاویر است. شاید بتوان بدون فیلم‌نامه و با بازیگر غیرحرفه‌ای فیلم ساخت ولی بدون فیلم‌بردار و دوربین حرفه‌ای این مسأله ممکن نیست و احتمالاً نتیجه فاجعه خواهد بود.

پیشرفت‌های فنی در صدسال گذشته، اهمیت دوربین‌ها را در سینما بیشتر کرده است. قطعه‌ی اصلی دوربین که نقشی بسیار حیاتی در فیلم‌برداری ایفا می‌کند لنز است. لنزها به فیلم عمق و معنا می‌دهند و فضاها را می‌سازند. مرور فیلم‌های بزرگ و موفق نشان می‌دهد که چقدر این موضوع برای کارگردان‌ها مهم بوده و بر آن تأکید داشته‌اند. تا جایی که یانوش کامینسکی، فیلم‌بردار فیلم‌های اسپیلبرگ، معتقد است یکی از هنرهای اصلی کارگردانی انتخاب لنز دوربین است. یعنی اگر کارگردانی این توانایی و مهارت را نداشته باشد، نباید او را فیلم‌ساز دانست.

لنزهای دوربین‌ها در دهه‌های اخیر تنوع زیادی پیدا کرده‌اند و این به کارگردان و فیلم‌بردار این امکان را داده تا متناسب با شرایط، یکی از آن‌ها را انتخاب کنند. این تنوع شاید برای فیلم‌سازهای جوان و دانشجویان کمی سردرگم‌کننده باشد. کتاب کاربرد لنز در سینما نوشته‌ی مهسا مهردادیان و محیا مهردادیان راهنمایی است که می‌کوشد انواع لنزها را معرفی کند و کارکردهای آن‌ها را توضیح دهد. این کتاب به خواننده نشان می‌دهد که این ابزار چطور عمل می‌کند و چگونه می‌توان با توجه به موقعیت، بهترین نوعِ آن را انتخاب کرد.

لنز قطعه‌ای است که در جلوی دوربین قرار می‌گیرد و نور را از عدسی‌های خود عبور می‌دهد و به این شکل باعث می‌شود تصویر منعکس شود. به تعبیر دیگر، لنز بخش اصلی دوربین است و بدون آن اصلاً امکان ضبط تصویر وجود نخواهد داشت. برخی از دوربین‌های معمولی و ساده، قابلیت تعویض لنز را ندارند، اما دوربین‌های حرفه‌ای‌تر این امکان را به کاربر می‌دهند تا لنز را تغییر دهد. تاکنون انواعی مختلفی از این ابزار تولید شده که هرکدام ویژگی خاص خود را دارند و کاملاً از هم متمایزند. بنابراین انتخاب لنز، نوعی مهارت است و باید به‌دقت انجام شود. این مسأله در فرم‌های هنری‌ای مثل سینما که زیبایی‌شناسی نقش پررنگی در آن دارد، خیلی مهم است. چون انتخاب لنز اشتباه باعث می‌شود فضای فیلم به هم بریزد و به مخاطب منتقل نشود یا تصاویر شکل دفرمه پیدا کنند. با توجه به همین مسأله، مهسا مهردادیان و محیا مهردادیان در کتاب کاربرد لنز در سینما تلاش کرده‌اند تا تمایز لنزهای سینمایی را نشان دهند. آن‌ها در این کتاب به لنزهایی مثل واید، نرمال، انواع تله فوتو، آنافورمیک، ماکرو و فیش‌آی اشاره می‌کنند و مختصات فنی آن‌ها را توضیح می‌دهند. همین‌طور نشان می‌دهند که این لنزها چه تأثیر بر فیلم خواهند گذاشت و تصاویر را چطور منعکس می‌کنند. در پایان نیز درباره‌ی چند تکنیک مهم فیلم‌برداری مثل نمای کلوزآپ و تصویربرداری ماکرو و میکرو بحث می‌شود.

کتاب کاربرد لنز در سینما را نشر پرتاقلم منتشر کرده است.

کتاب کاربرد لنز در سینما برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب کاربرد لنز در سینما به دانشجویان رشته‌ی کارگردانی و فیلم‌سازان جوان پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب کاربرد لنز در سینما می‌خوانیم

یک لنز تله فوتو (یا یک لنز زوم که با حداکثر فاصله کانونی کار می‌کند) زاویه دید باریکی دارد و باعث می‌شود سوژه‌ها نسبت به لنزهای معمولی نزدیکتر به دوربین به نظر برسند. به عبارت دیگر، اجسام دور در مقابل دوربین بزرگنمایی می‌شوند. اگرچه تعریف دقیقی برای نام تله فوتو وجود ندارد، اما فاصله کانونی بالاتر از 60 میلی متر به طور کلی لنز تله فوتو در نظر گرفته می‌شود برای دوربین‌هایی که از فیلم 35 میلی متری یا سنسور دیجیتال معادل آن استفاده می‌کنند. حد بالایی حدود 1200 میلی متر است. به دلیل فاصله کانونی زیاد، لنزهای تله فوتو گاهی اوقات "لنزهای بلند" نامیده می‌شوند. جای تعجب نیست که لنزهای بلند دارای ویژگی‌هایی متضاد با لنزهای کوتاه (= لنزهای زاویه باز) هستند. اثر استفاده از یک لنز بلند، فشرده کردن عمق ظاهری یک تصویر است، به طوری که عناصری که نسبتاً نزدیک یا دور از دوربین هستند، تقریباً در همان فاصله قرار دارند. این اثر مسطح پرسپکتیو گاهی اوقات "تحریف تله فوتو" نامیده می‌شود. لنزهای تله فوتو عمق میدان کمی دارند که آن‌ها را برای تاری انتخابی صفحات مناسب می‌کند حرکت به سمت و دور از دوربین کند شده و بدون تاکید به نظر می‌رسد.

لنز تله‌فوتو معمولاً عدسی با فاصله کانونی را توصیف می‌کند که در محدوده 70 تا 85 میلی‌متر و به بعد وارد می‌شود. در مورد مکان دقیق، عدد مشخصی وجود ندارد. منابع مختلف به شما می‌گویند که لنزهای 70 میلی متری طول تله کوتاهی هستند. دیگران می‌گویند که 85 میلی متر شروع قطعی محدوده تله فوتو است. در هر صورت، فواصل کانونی فراتر به عنوان لنزهای تله فوتو طبقه بندی می‌شوند. من مطمئن هستم که حتی تازه کارترین فیلمسازان هم نیازی به توضیح در مورد آنچه که لنز تله فوتو انجام می‌دهد ندارند. ما اغلب از پیشوند تله به شکل ترکیبی برای نشان دادن ابزاری که با فاصله استفاده می‌شود، مانند تلسکوپ و تله‌متر استفاده می‌کنیم. لنز تله فوتو لنزی است که برای عکاسی و فیلم‌برداری از سوژه‌های دور استفاده می‌شود. این لنز سوژه‌های دور را به دوربین نزدیک‌تر می‌کند و در نتیجه سوژه را طوری قاب می‌کند که انگار از نزدیک هستید.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
انواع لنز
لنز واید
لنز نرمال
لنز تله فوتو مدیوم (75 میلی متر تا 100 میلی متر)
لنزهای تله فوتو بلند (135 میلی متر و طولانی تر)
لنزهای آنامورفیک
لنز ماکرو
تصویربرداری ماکرو/ میکرو
لنز 90 mm pl macro
لنز فیش آی
فول فریم فیش آی
کلوز آپ
انواع نماهای نزدیک
سوالات رایج در زمینه دوربین فیلمبرداری