معرفی و دانلود کتاب ورودی ۶۲: خاطرات دانشجوی داروسازی شهید مهدی محراب خانی

معرفی کتاب ورودی ۶۲: خاطرات دانشجوی داروسازی شهید مهدی محراب خانی

کتاب ورودی ۶۲: خاطرات دانشجوی داروسازی شهید مهدی محراب خانی نوشته‌ی مریم قربان زاده، مجموعه‌ای از خاطرات این شهید بزرگوار است که در مجموعه‌ای با نام روپوش‌های سفید منتشر شده است. این کتاب توسط خانواده‌ی شهید مهدی محراب خانی با بیانی سلیس روایت می‌شود.

در بخشی از کتاب ورودی ۶۲ می‌خوانیم:

نمی‌شه سوریه نرین؟!

چندین سال بود به خاطر بچه‌ها سفر نرفته بودیم. بزرگ‌تر که شدند تصمیم گرفتیم برویم سوریه. من و حاج آقا و عاطفه که آن موقع سه، چهار ساله بود.

مهدی آن زمان دانشگاه می‌رفت. شب مثل همیشه عاطفه را گذاشته بود روی پایش و قربان صدقه‌اش می‌رفت. موهایش را ناز می‌کرد و... تا خوابش ببرد. همین طور که به پاسیون تکیه داده بود و عاطفه را تکان می‌داد گفت: «نمی‌شه سوریه نرین؟!». پدرش گفت: «مامانتون خیلی خسته شده. چندین سال بچه‌داری، دوقلوها، انقلاب و کارهای دیگه... الان دیگه کارامون کمتر شده. یک سفر ببرم مامان رو تا دلش یک هوایی بخوره». ما خاطرمان جمع بود که مهدی هست! اما او هم نمانده بود مشهد.

بچه ‌ننه!

مثل همه مادرها روی رفت و آمد بچه‌ها حساس بودم. اگر مهدی می‌رفت بیرون و می‌گفت مثلاً ساعت 7 برمی‌گردم، باید رأس 7 برمی‌گشت وگرنه صدبار تا سر کوچه می‌رفتم و خبر می‌گرفتم. زود دلشوره می‌گرفتم. اگر نیم ساعت دیر می‌آمد دلم هزار راه می‌رفت و می‌رفتم دم در منتظر می‌ماندم. خودش هم همیشه سعی می‌کرد سر ساعتی که گفته خانه باشد. می‌گفت: «مامان! تو رو خدا این کار رو نکن. دوستانم بهم میگن بچه ننه!».

فهرست مطالب کتاب

مقدمه ناشر
1 همیشه با وضو بودم
2 پای ثابت جلسات آقای تدین
3 به بیست سالگی نمی‌رسه
4 احضارمان کردند
5 جُک وسپا...
6 دکتر ماشین‌ها!
7 هفت‌خوان رستم
8 شاد و شلوغ
9 قد؛ اندازه یک تفنگ!
10 نمی‌شه سوریه نرین؟!
11 بچه ‌ننه!
12 رطوبت 80، دما 50
13 در دو رشته قبول شد
14 لالایی برای عاطفه‌
15 مامان! آب نمی‌خواین؟!
16 رضایت مادر
17 تصادف
18 عطر تی‌رُز
19 پیراهن آبی
20 قسمت نشد...
21 مهدی بود و همین موتور...
22 تصادف دوم!
23 نمره شهید مهدی
24 دو ویژگی
25 شاگرد اول ورودی‌های 62
26 دیوارنویسی
27 حکم شیشه شکسته دارو
28 به زبان اصلی