معرفی و دانلود کتاب فارسی عمومی و آیین نگارش

معرفی کتاب فارسی عمومی و آیین نگارش

الهام باقری کتاب فارسی عمومی و آیین نگارش را با درس ‌گفتارهایی در دو حوزه‌ی زبان معیار فارسی و ادبیات تالیف کرده است. این کتاب در پایان هر درس، تمرین‌هایی برای تقویت نوشتن، شناخت شعر و ادبیات داستانی فارسی و تمرین‌هایی در هر دو زمینه‌ی دستور زبان، خط معیار، ادبیات فارسی و درست‌نویسی را دربردارد.

زبان معیار، زبان نوشتار و گفتار رسمی هر کشور است؛ زبان فارسی در ایران از دیرباز تاکنون چنین ویژگی را دارد. زبان رسمی، یعنی زبان اداری و رسانه‌ها؛ آنچه در سازمان‌ها و نهادهای دولتی اعم از: وزارت‌خانه‌ها و اداره‌ها و مجلس و مانند آن رایج است؛ هم‌چنین زبان آموزشی دوران ابتدایی و دبیرستان و دانشگاه. زبان رسانه‌های دیداری، شنیداری و نوشتاری سراسری نیز زبان معیار است که در صدا و سیما، نشریات کاغذی و الکترونیکی دیده و شنیده می‌شود. نشر کتاب، نرم‌افزار و مانند آن نیز اغلب به زبان معیار رخ می‌دهد. هرچند این گستره‌ی عظیم، خود بخش کوچکی از زبان مردم و زبان ادبیات است.

زبان فارسی از دوره‌ی پادشاهی هخامنشیان زبان رسمی شد؛ اما بی‌گمان، مردم بسیار پیش از آن‌ که این زبان رسمی شود، بدان سخن می‌گفتند. نیاز تشکیل حکومت و دولت و گستردگی ارتباطات اجتماعی پس از آن، به زبانی یکسان در سرزمینی پهناور، چون ایران انجامید؛ سرزمینی که در آن، ملت‌ها و قبیله‌های گوناگون با زبان‌ها و گویش‌های گوناگون از دیرباز تاکنون زندگی می‌کنند. مهم‌ترین نوشته‌های زبان پارسی باستان (زبان پارسی دوران هخامنشیان)، منشور کوروش و کتیبه‌ی بیستون است. این کتیبه در 500 خط و به سه زبان آن دوران (پارسی باستان، ایلامی و بابلی) آماده شده‌ است.

کتاب فارسی عمومی و آیین نگارش به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

این کتاب نه تنها برای دانشجویان زبان و ادبیات فارسی بلکه برای تمامی اهالی و دوستداران ادب فارسی و هر فردی که می‌خواهد در این حوزه پژوهش و نگارشی انجام دهد، اکیداً توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب فارسی عمومی و آیین نگارش می‌خوانیم:

ریشه‌ی آن‌چه اکنون به نام خط فارسی می‌شناسیم، خط عربی‌ست. این خط برای نگارش زبان فارسی ساخته نشده؛ و حدود 1200سال پیش، نیاکان ما آن را از سامی‌نژادان وام گرفته‌؛ و در گذر این سال‌ها تا اندازه‌یی برای نگارش زبان فارسی آماده کرده‌اند. پیش از اسلام تنها مردم شمال و جنوب شبه ‌جزیره‌ی عربستان با خط آشنا بودند. در سده‌های نخستین پس از اسلام در ایران خط کوفی رواج داشت. خط کوفی ریشه‌ی سریانی دارد. سریانی‌های مقیم عراق شاخه‌یی از این خط را برای نگارش کتاب‌های مقدس تورات و انجیل برگزیده بودند، که خودشان به آن «سطرنجیلی» می‌گفتند. عرب‌ها در سده‌های نخست پس از اسلام، خط سطرنجیلی را از سریانی‌ها آموختند؛ و کتاب قرآن را با آن خط نوشتند. تا سده‌ها خط مردم عرب و سرزمین‌های مسلمان‌شده، خط سطرنجیلی، معروف به خط کوفی بود؛ اما چون خط کوفی نقطه و حرکت نداشت، ایرانیان خط دیگری را برای نگارش برگزیدند: نسخ. نسخ از خط‌های نبطی‌ست. نبطی‌ها از مردم شمال شبه‌جزیره‌ی عربستان بودند. ابن مقله‌ی بغدادی در خط نسخ اصلاحاتی پدید آورد؛ سپس قرآن را با آن نوشت.

فهرست مطالب کتاب

درس نخست: شناخت زبان معیار فارسی / پارسی (1)
درس دوم: شناخت زبان معیار فارسی / پارسی (2)
درس سوم: شناخت خط معیار فارسی / پارسی (1)
درس چهارم: شناخت خط معیار فارسی / پارسی (2)
درس پنجم: میانجی در زبان فارسی کنونی (1)
درس ششم: میانجی در خط فارسی کنونی (2)
درس هفتم: آشنایی با واژگان زبان‌های دیگر در زبان فارسی (عربی)
درس هشتم: آشنایی با واژگان زبان‌های دیگر در زبان فارسی (انگلیسی، فرانسوی، ترکی)
درس نهم: دستورهای خط فارسی
درس دهم: نشانه‌های جمع در زبان فارسی
درس یازدهم: آشنایی با فعل‌های فارسی (ساده: باقاعده و بی‌قاعده، پیشوندی، مرکب، عبارت فعلی) 
درس دوازدهم: جمله‌بندی در زبان فارسی
درس سیزدهم: نشانه‌گذاری