معرفی و دانلود کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی)

معرفی کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی)

کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی) نوشته‌ها، یادداشت‌ها و خاطرات عبدالله قهقایی را شامل می‌شود که آن‌ها را برای ثبت بسیاری از وقایع و شرایط زندگی در دهه سی و چهل آمل به زبان شیرین و طنز نوشته است.

درباره کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی)

عبدالله قهقایی در طی سال‌های 1391 تا 1398 خاطرات و یادداشت‌هایی را از دهه سی و چهل آمل نوشته و آن‌ها را به طور پراکنده در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کرد تا اینکه به اصرار دوستان و خانواده تصمیم گرفته شد این مطالب جمع آوری و در یک کتاب منتشر شوند.

سعی شده تا در حد توان در کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی) مطالبی تنظیم شود و به انتشار برسد که در تاریخ آمل و بالطبع در تاریخ ایران ثبت گردد. گردآورندگان تلاش کرده‌اند مطالب کتاب بر اساس همان دسته‌بندی باشد که نویسنده به هنگام نگارش انتخاب کرده است: مشاغل قدیمی، خاطرات درهم و برهم، دبستان، دبیرستان، سربازی و کار. نویسنده در نگارش کتاب اغلب مشاغلی را برگزیده است که امروزه منسوخ یا در مشاغل دیگر ادغام شده و دیگر خبری از آن‌ها نیست.

این مشاغل نه تنها حرفه مردم آمل بوده، بلکه در سایر شهرها نیز رایج بوده‌اند. خاطرات در هم و برهم شامل شرح وضع ظاهری آمل، زندگی مردم و زندگی خود نویسنده است. خاطرات دوران کودکی تا بازنشستگی و تا روزهای آخر زندگی‌شان نیز هر کدام فصل‌های مستقل دارند. مطالب فصل‌ها اغلب به هم مربوط است. با این حال تلاش شده تا موضوعات یکپارچه‌تر کنار هم باشد و خواننده خسته نشود.

کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی) را انتشارات کتابدار به چاپ رسانده و در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی) مناسب چه کسانی است؟

اگر به خاطرات ایران قدیم علاقه‌مند هستید مطالعه‌ی اثر حاضر را به شما پیشنهاد می‌کنیم. همچنین دوستداران مطالب تاریخی به ویژه تاریخ آمل از خواندن کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی) لذت خواهند برد.

عبدالله قهقایی را بیشتر بشناسیم

عبدالله قهقایی در سوم خرداد 1331 در آمل چشم به جهان گشود. دیپلم طبیعی را در آمل و لیسانس گیاه پزشکی را از دانشگاه تهران اخذ نمود و متاسفانه در هفتم بهمن 1398 به دلیل ایست قلبی چشم از جهان فرو بست و دوستداران خود را سیاه‌پوش کرد. ایشان انسانی بسیار راستین و سالم بودند و در تمام طول زندگی وجدان را زیر پا نگذاشتند و مورد اعتماد و احترام دوستان و اطرافیان بودند.

خاطرات و نوشته‌ها و یادداشت‌های عبدالله قهقایی از طراوت خاص و طنازی منحصربه‌فردی برخوردار است. برخی از بزرگان و نویسندگان که کارهای ایشان را دنبال کرده‌اند، سبک این نویسنده را به جمالزاده نویسنده‌ی نامدار ایرانی نزدیک می‌دانند.

در بخشی از کتاب شیرین دار چایی (خاطرات عمو عبدی) می‌خوانیم

برای جوان‌های امروزی و محشور با تلگرام که الان دارند باهاش حال می‌کنند باید جالب باشد که تفاوت دو حرف "ف" و "م" را ببینند. تلگرام به میم ختم می‌شود و شما اراده کنید هر مطلب را در لحظه، به کسی که می‌خواهید می‌رسانید و در همان دقیقه جوابش را خواهید گرفت. ارسال عکس و فیلم در لحظه هم پیشکش حالا (با بزرگواری خودتان از قضایای فیلتر و فیلترشکن و پروکسی و این‌ها بگذرید!)

و اما تلگراف، به "ف" ختم میشود که آن هم وسیله ارتباط است! یعنی بود! آن وقت‌ها اگر میخواستی پیامی را در اسرع وقت به کسی برسانی، باید به تلگراف خانه می‌رفتی و روی برگه مربوطه نشانی و اسم گیرنده و سپس پیام مورد نظر را می‌نوشتی و امضا می‌کردی و به تلگرافچی می‌دادی. او پس از کلمه‌شماری به ازای هر کلمه دو ریال از تو می‌گرفت. دست نوشته‌ات را به مخابره‌کننده می‌دادند و با تکنیک مورس زدن به تلگراف خانه مقصد می‌رسید.

تلگرافچی مقصد، تلگراف رسیده را در پاکت می‌گذاشت و طبق نشانی به دست گیرنده می‌رساند. در خوش‌بینانه‌ترین حالت یک روزه تلگراف می‌رسید و لااقل بیست درصد، غلط املایی داشت. گفتنی است که هزینه ارسال یک طغری‌نامه بین‌شهری دو ریال و هزینه ارسال یک کلمه تلگراف نیز دو ریال بود. در نتیجه سعی می‌شد از کلمات کمتر استفاده شود طوری که مفهوم را به خوبی نمی‌رساند.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
مشاغل قدیمی مردم آمل
خاطرات درهم و برهم
(قدیم‌ها یادش به خیر)
مدرسه دیمی چنه خار بیه
خاطرات دبیرستان پهلوی
خاطرات دانشجویی
خاطرات سربازی
خاطرات کاری
خاطرات کارمندی
شصت قانون من