معرفی و دانلود کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید

معرفی کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید

شاید شما هم تصور می‌کردید که درخت‌ها موجودات آرام و بی‌دغدغه‌ای هستند که در طبیعت قد علم کرده‌اند و زیر نور آفتاب برای خودشان خوشحال و سرخوش یک‌گوشه نشسته‌اند. اما در کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید نوشته‌ی لاله جعفری، می‌بینیم که بعضی درخت‌ها، درست مثل ما آدم‌ها، ترس‌هایی دارند که شب‌ها خواب را از چشمشان می‌گیرد.

درباره‌ی کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید

درخت قصه‌گو شب‌ها قصه می‌خواند، نه فقط برای تیر چراغ‌برق، بلکه برای دل خودش. او از تاریکی می‌ترسد و همین باعث شده که وابستگی خاصی به تیر برق پیدا کند. اما ماجرا وقتی پیچیده می‌شود که تیر برق از کار می‌افتد و درخت با بزرگ‌ترین ترس زندگی‌اش مواجه می‌شود. کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید با تصاویر برجسته و رنگارنگ و تخیلی شگفت‌انگیز، نه‌تنها کودکان بلکه بزرگسالان را هم به فکر فرومی‌برد. داستان ساده است؛ اما لایه‌های عمیقی از مفاهیم روان‌شناسی را در خود دارد و تاریکی در این کتاب تنها یک وضعیت فیزیکی نیست؛ بلکه نمادی از ترس‌های عمیق ماست.

در کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید، مسئله‌ی ترس با رویکردی خلاقانه، بررسی می‌شود و یکی از نکات مهم این کتاب، تأکید بر پذیرش ترس است. درخت، به‌عنوان شخصیت اصلی، ابتدا از تاریکی فرار می‌کند و از تیر برق به‌عنوان تکیه‌گاه استفاده می‌کند. این وابستگی به تیر برق، درواقع شبیه رفتار بسیاری از ماست که برای مقابله با ترس‌هایمان، به چیزها یا افرادی بیرون از خودمان متوسل می‌شویم. اما وقتی تیر برق خاموش می‌شود، درخت می‌فهمد که رهایی از ترسش به این سادگی‌ها نیست و تا همیشه نمی‌تواند با قصه خواندن برای چراغ، از بزرگ‌ترین ترس زندگی‌اش یعنی تاریکی فرار کند.

کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید نوشته‌ی لاله جعفری در گروه کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی؛ کتاب‌های پرنده آبی به انتشار رسیده است.

کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای گروه سنی 6 تا 8 سال مناسب است. اگر فرزندتان شب‌ها از تاریکی می‌ترسد، این کتاب می‌تواند برایش مثل یک دوست باشد. کودکان از طریق هم‌ذات‌پنداری با درخت می‌آموزند که ترس، بخشی طبیعی از زندگی است، اما نباید اجازه دهیم که ما را فلج کند. والدین هم می‌توانند همراه با کودکان خود این کتاب را بخوانند و از فرصت پیش‌آمده برای صحبت درباره‌ی ترس‌ها و چگونگی مواجهه با آن‌ها استفاده کنند.

در بخشی از کتاب درختی که از تاریکی می‌ترسید می‌خوانیم

درخت گفت: «با من قهر کردی؟ ببخشید که خوابم برد. حالا روشن شو تا برایت یک قصه‌ی تازه بگویم!»

اما چراغ روشن نشد.

کوچه تاریکِ تاریک بود. درخت می‌ترسید.

تا صبح، از ترس گریه کرد و نخوابید.

صبح که هوا روشن شد، درخت هم خیالش راحت شد و از خستگی خوابش برد.

وقتی او خواب بود، مأمورها آمدند، نردبان آوردند و لامپ چراغ را که سوخته بود عوض کردند.