معرفی و دانلود کتاب تاریخ 13 هزار ساله‌ی ایران - جلد دوم

معرفی کتاب تاریخ 13 هزار ساله‌ی ایران - جلد دوم

کتاب تاریخ 13 هزار ساله‌ی ایران - جلد دوم نوشتۀ رستم کوشان، مجموعه اشعاری است در قالب مثنوی که بخشی از تاریخ ایران از زمان ساسانیان تا دوران سامانیان را روایت می‌کند.

رستم کوشان تاریخ 13 هزار ساله ایران را در قالب شعر و در 41 هزار بیت و پنج جلد به نظم سروده است. این کتاب با بهره‌گیری از دو کتاب تاریخی دیگر از اولین بخش ایرانیان در سپیده‌دم تاریخ سرزمین جاوید شروع می‌شود و با انقراض قاجاریان به پایان می‌رسد.

نظم این مجموعه کتاب در آغاز با بحر متقارب (شاهنامه‌ای) تا اواخر دوران ساسانیان سروده شد و زمانی که به تاریخ اسلام رسید، شاعر به ناچار وزن اشعارش را تغییر داد؛ چرا که بحر متقارب پاسخگوی شفاف نام‌های عربی نبود، از این رو نظم خود را با بحر رمل ثمن ادامه داد.

چون آغاز تاریخ ایران به شکل ملوک‌الطوایفی بود، رستم کوشان نیز سلسله‌‌ها را به صورت سال‌شماری سرود. به این معنا که رویدادهای هر سال قمری را با وجود پادشاهان بسیار در ایران و عربستان مانند ظهور و شهادت امامان معصوم و تاج‌گذاری و مرگ خلفای اموی و عباسی و شاهان ایران با توجه به تقدم زمانی آن‌ها در ماه‌های سال شماره‌بندی کرد و با وجود سختی کار، آغاز هر سلسلۀ نوبرآمده را در دل حوادث هر سال جای داد.

بعد از اتمام رویدادهای تاریخ سیزده هزار ساله، زندگی‌نامه شاعران، عالمان، تاریخ‌نگاران و نویسندگان مشهور ایران با اولویت تاریخ فوتشان از اوایل سال‌های قمری به تعداد سیصد و پنجاه و دو نفر به شکل منظوم درآمدند. نویسنده با نوشتن زندگی‌نامه خود، شماره پایانی را به خود اختصاص می‌دهد که در پایان جلد پنجم در قالب منثور وجود دارد.

در بخشی از کتاب تاریخ 13 هزار ساله ایران - جلد دوم می‌خوانیم:

بشد شاه ایران‌زمین چون پدر
جوان گشت هرمزد، شد نامور
سپس شاه شاپور، هرمزد را
خراسان زمین کرد فرمانروا
و این شاهزاده، خراسان دیار
سپه پرورانید چندین هزار
حسودان به شاپور گفتند، وای
مبادا شود با تو زورآزمای
خبر یافت هرمزد زین گفتمان
که گردیده بر او پدر بدگمان
از این روی، یک دست خود را برید
فرستاد سوی پدر با نوید
نوشتش، که چون دست بر من یکیست
به شاهی چنین شخص شایسته نیست
مرا رای این است، در کارزار
رکابت بجنگم، شوم جان‌نثار
شهنشاه چون دید دست پسر
بنالید و گردید خونین جگر
نوشتش، چه کردی تو با خویشتن
کسی نیست جز تو ولیعهد من