معرفی و دانلود کتاب بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم

معرفی کتاب بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم

کتاب بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم، گزیده‌ای از اشعار مهدوی و شاعرانه‌هایی است که ابوالقاسم حسینجانی انتخاب کرده و آن را به تمامی نوجوانان و جوانان کشور و همه‌ی کسانی که خود را در جرگه‌ی منتظران می‌دانند تقدیم نموده است.

در بخشی از کتاب بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم می‌خوانید:

آه‌ ای نَفَست، عطرِ مسیحاییِ باران
در ما، بِدَم از روحِ تماشاییِ باران
دیری‌ست، که آواره‌ی چشمانِ تو، ماندیم
چون خاک؛ در اندیشه‌ی رؤیاییِ باران!
هر صبح، چُنان پنجره، سرشارِ حضوریم
تا، تابِشت؛‌ ای روحِ شکیباییِ باران!
چون آینه‌یی، رو به نگاهِ تو، نشستم
ای خاطرِ زیبایِ اهوراییِ باران!
تا رجعتِ سبزت،
نزند پِلک،
دوباره
هر دیده، که دل بسته، به شیداییِ باران.

فهرست مطالب کتاب

سَرنویس
فصلِ پنجم؛ هوایِ تازه‌ی ظهور
بوی بهبود، ز اوضاعِ جهان می‌شنوم
بی‌نشانی
بهار می‌آید
صبح در راه است
زندگی؛ برایِ از نو ساخته شدن
چشم به راه
گفتی می‌آیی
دیدار
روحِ تماشاییِ باران
یک نفر باید بیاید
برگِ سرخِ شکوفه‌
سوارانِ سبزپوش
هجران
فردا
خوشبوتر از همه‌ی گُل‌ها
سلام
فُرصت
ردّ پایِ تو
مُسافر
کاروانی از بهار
هنوز می‌توانم
خورشید، در خانه
ای بقیه‌ی خُدا
گویاترین سکوتِ تماشایی
فردایِ آفتاب
آن سویِ اُفُق
خطی از انتظار
امید
آه، ‌ای جمعه‌ی غریب...
رجعت
قبیله‌ی چشم انتظارها
در راه
اُفُقِ امیدواری
جوابِ همه‌ی مسأله‌ها
ستاره
روزی، که تو بیایی...
رو به فردا
غایب
سیاهچاله
در پیشوازِ صُلح
کاش به دریا برسم...
فصلِ پنجم
شادابیِ شکفتن
بیش از هزار بار...
زمان، فرا رسیده است
باغِ صُبح
خورشید
زنده باد بهار!
در حوالیِ آفتاب
تا «دریا»، فقط یک «باران» فاصله است
دانه‌ها، در انتظارِ رویش‌اند
تو را، من چشم در راهم
هزار مرتبه خورشید
من هنوز هم هستم
شیرینیِ شکیبایی
خورشید صبحگاه
انتظار، همه‌ی وجودِ من است!
انتظارِ فردا
فردا، زمین را...
کمی به لحظه‌ی موعود...
در غیبتِ بهار
بسته ماندن، رسمِ غنچه نیست
روزی هزار مرتبه...
ستاره‌هایِ دنباله‌دار
شکوفه‌ی آفتاب
پایان انتظار، نزدیک است!
آیینه‌یی از بهار و آزادی
تقسیمِ فراوانی‌ها
ای بهارِ گُمشده!...
سرپناه
بجز دوری‌ات، ملالی نیست!
بیا
سلامِ آسمانیِ ستاره‌ها
در عصرِ پیشواز
آرامشِ توفانی!
اشتیاقِ اطلسی‌ها
کسی، که مثلِ هیچ کس نیست
حضور
از تو گفتن
چشم‌هایِ مُنتظر
زودتر، از آفتاب
واژه‌هایم را، کنار می‌زنم!
نگاه تو
با آفتابِ صمیمی
اگر تو بیایی
همتی، بدرقه‌ی راه کُن...
نگاهی مُنتظر
جُمعه، هوایِ دیگری دارد
هر روز،
بی‌تو، روز مباداست!