معرفی و دانلود کتاب این نسل خوشبخت

معرفی کتاب این نسل خوشبخت

اثری کلاسیک و فاخر از ادبیات انگلستان که گَرد زمان بر روی آن ننشسته است و هنوز هم حرف‌هایی برای گفتن دارد! کتاب این نسل خوشبخت نه تنها تصویری از بریتانیای بین دو جنگ ارائه می‌دهد، بلکه با نگاهی انسانی و دقیق، دغدغه‌هایی را بیان می‌کند که فراتر از زمان و مکان هستند. نوئل کوارد، با قلم قدرتمند خود، از روابط خانوادگی و ترومای جنگ گرفته، تا امید به آینده و مقاومت در برابر تغییرات اجتماعی سخن می‌گوید. او با ظرافتی کم‌نظیر، زندگی روزمره را به صحنه‌ای از تأملات عمیق بدل می‌سازد.

درباره‌ی کتاب این نسل خوشبخت

نمایشنامه‌ی این نسل خوشبخت (This Happy Breed) در سه پرده روایت شده و هر پرده، بخشی از زندگی خانواده‌ی گیبونز را در بستر تاریخی و اجتماعی بریتانیا بین دو جنگ جهانی به تصویر می‌کشد. نوئل کوارد (Noël Coward) با بهره گرفتن از این ساختار سه پرده‌ای، گذر زمان، تحولات شخصی و اجتماعی را به تدریج و با عمق بیشتری نشان می‌دهد. در پرده‌ی اول این نمایشنامه‌ی درام، خانواده‌ی گیبونز پس از جنگ اول در حال ساختن زندگی دوباره‌ی خود در خانه‌ای جدید هستند. شخصیت‌ها در این پرده معرفی می‌شوند و روابط خانوادگی شکل می‌گیرند.

در پرده‌ی دوم نمایشنامه‌ی اجتماعی این نسل خوشبخت، شاهد بروز اختلافات نسلی و سیاسی در میان اعضای خانواده‌ی گیبونز هستیم. از بحران‌های شخصیتی ناشی از جنگ گرفته تا تحولات اجتماعی مانند اعتصابات سال 1936 انگلستان، ورود رادیو و تغییرات فرهنگی، همه به خوبی با قلم گیرای نوئل کوارد به تصویر کشیده شده‌اند. این پرده، نقطه‌ی اوج این نمایشنامه‌ی دراماتیک است و در آن شخصیت‌ها با واقعیت‌های تلخ و تصمیمات دشوار مواجه می‌شوند.

نوئل کوارد؛ صدای طبقه‌ی متوسط در بریتانیای بین دو جنگ

نوئل کوارد در پرده‌ی سوم یا پرده‌ی پایانی نمایشنامه‌ی این نسل خوشبخت، حال و هوای پایان جنگ جهانی دوم را به تصویر می‌کشد. خانواده‌ی گیبونز حالا تجربه‌های تلخ و شیرینی را از سر گذرانده و به بلوغ رسیده‌اند. نسل جدید آماده است تا مسئولیت‌ها را بر عهده بگیرد؛ در حالی که نسل قدیم با مرور خاطرات و امیدواری به آینده، آرامشی نسبی را پس از طوفانی سهمگین یافته است. این پرده، با لحنی تأمل‌برانگیز و انسانی، یک پایان‌بندی متوازن و عاطفی را برای نمایشنامه رقم می‌زند.

نمایشنامه‌ی این نسل خوشبخت جزو آثار دوره‌ی میانی نوئل کوارد است. این هنرمند بریتانیایی، همواره به جسارت و ساختارشکنی مشهور بوده و در طول زندگی پربار خود، جوایز و افتخارات متعددی را کسب کرده است. برای مثال می‌توانیم به کسب نشان ادب و هنر (شوالیه) در سال 1970 اشاره کنیم که یکی از عالی‌ترین افتخارات سلطنتی بریتانیا است.

نمایشنامه‌ی درام این نسل خوشبخت را با ترجمه‌ی روان مهدی فیاضی‌کیا بخوانید. از نشر قطره برای چاپ و انتشار این اثر ارزشمند از ادبیات کلاسیک انگلستان، سپاس‌گزاریم.

اقتباس‌های سینمایی و فرهنگی از کتاب این نسل خوشبخت

• فیلم This Happy Breed به کارگردانی دیوید لین (David Lean) و نقش‌آفرینی رابرت نیوتن و سیلیا جانسون، محصول سال 1944 در انگلستان.
• نمایشنامه‌ی رادیویی، کاری از رادیو BBC با هنرنمایی جان موفات، رزمری لیچ، آنا کراپر و دوریس هِر. این نمایش‌نامه‌ی رادیویی در سال 2011 به‌عنوان بخشی از مجموعه‌ی (Classic Radio Theatre) روی CD منتشر شد.

کتاب این نسل خوشبخت برای شما مناسب است اگر

• به ادبیات کلاسیک انگلستان علاقه‌مند هستید.
• می‌خواهید یک نمایشنامه‌ی درام سیاسی را در دست بگیرید که تحولات اجتماعی بین دو جنگ را به تصویر می‌کشد.
• سایر آثار نوئل کوارد را مطالعه کرده‌اید و سبک نوشتاری این نویسنده‌ی برجسته را می‌پسندید.

در بخشی از کتاب این نسل خوشبخت می‌خوانیم

فرانک: اشتباهت همین‌جاست، پسرم. من اصلاً چنین فکری نمی‌کنم. تو حق داری عقاید خودت رو داشتی باشی، همون‌طور که من حق دارم عقاید خودم رو داشته باشم. تنها مایۀ نگرانی من اینه که باید توی مغزت فرو کنی همه با تو مخالف هستن و تو به اشتباه فکر می‌کنی همۀ این فکرهایی که توی کله‌اته، حالا از سَم گرفتی‌شون یا از دوست‌های سَم، این‌ها فکرهای جدیدی هستن. نه؛ این‌ افکار تازگی ندارن. به اندازۀ کوه‌ها قدمت دارن. هر کس یه ذره عقل داشته همیشه می‌دونسته که در اثر ظلم یه عده خیلی زیاد دارن، یه عده هم هیچی ندارن. اما اشتباه تو اینه که همه‌چیز رو به گردن نظام‌ها و دولت‌ها می‌ندازی. برای پیدا کردن علت اغلب مشکلات این دنیا باید عمیق‌تر پیش بری و خوب که نگاه کنی ممکنه ببینی ذات همۀ چیزهای دنیا لزوماً ذات نیکوکارِ آدمیزاد نیست.

رِگ: اگه همه فرصت برابر داشته باشند، ذات آدمیزاد هم بهتره می‌شه. نمی‌شه؟

فرانک: فکر نکنم هرگز فرصتی دست بده که بتونیم بفهمیم این حرف درسته یا نه. به‌نظر من، تا حدی به بن‌بست رسیده.

رِگ: اگه این رو قبول کنیم، کارگرهای دنیا همیشه گرفتار می‌مونن و سرمایه‌دارها هم با خون و عرق جبینِ اون‌ها چاق‌وچله می‌شن.

فرانک: بیا الان این بحث‌ها رو دوباره شروع نکنیم. بیا از کلمات خودمون استفاده کنیم، نه از کلمات دیگران.

رِگ: منظورت رو نمی‌فهمم.

فرانک: بس کن، رِگ. بچه‌ای به سن‌وسال تو از خون و عرق جبین و سرمایه‌داری چی می‌دونه؟ من بیست سالم که شده بود کلی چیزهای شادتر داشتم که بهشون فکر کنم، جدی می‌گم.