معرفی و دانلود کتاب پنهان در برف

معرفی کتاب پنهان در برف

آیا ممکن است یک افسر پلیس آمریکایی با خانواده‌ای شاد و زندگی مرفه، یک‌باره خودکشی کند؟ آن هم با طنابی پوسیده، بدون یادداشت و خبری؟ کتاب پنهان در برف، یک روایت پلیسی با تعلیق‌های بجا و جذاب است. جنی میلچمن با نوشتن این تریلر نفس‌گیر، توانست جایزه مری هیگینز کلارک را از آن خود کند.

درباره‌ی کتاب پنهان در برف

پنهان در برف (Cover Of Snow)، نخستین رمان جنی میلچمن (Jenny milchman)، شروعی خیره‌کننده‌ برای نویسنده‌ای است که خیلی زود جای خود را در میان بزرگان ژانر معمایی و روان‌شناختی تثبیت کرد. ماجرای رمان از یک صبح زمستانی سرد شروع می‌شود. نورا همیلتون در خانه‌ی قدیمی‌اش در کوه‌های ادیراندک از خواب بیدار می‌شود و ناگهان واقعیت همچون بهمنی سهمگین بر سرش فرو می‌ریزد. همسر عزیزش خودکشی کرده است!

اما این مرگ، نه تنها غیرمنتظره، بلکه مشکوک است. نورا هیچ سرنخی پیدا نمی‌کند؛ یک یادداشت، نشانه‌ای از افسردگی یا بحران و یا توضیحی برای این تصمیم ناگهانی، ابداً چیزی وجود ندارد. جنی میلچمن با مطرح کردن یک معمای مرگ، بلافاصله خواننده را به درون فضای سنگین و پر از ابهام رمان رازآلودش می‌کشاند. او با ظرافتی خاص، از همان صفحات نخست، حس بی‌قراری و تردید را در ذهن نورا و مخاطب می‌کارد؛ حقیقت پنهان در برف است و بارش هر دانه‌‌ای، یافتن آن را دشوارتر می‌کند.

جنی میلچمن در داستان پلیسی پنهان در برف با بهره‌گیری از عناصر داستان‌های جنایی کلاسیک و با افزودن چاشنی مباحث روان‌شناختی و احساسی، ذهن خوانندگان خود را به بازی می‌گیرد. هدف او کاوش در ذهن و روان شخصیت‌ها است؛ به‌ویژه نورا که از زنی آسیب‌دیده به شخصیتی پیگیر و نترس تبدیل می‌شود. این تحول تدریجی، یکی از نقاط قوت رمان است و به آن عمق و اصالت می‌بخشد.

فضای رمان روان‌شناختی پنهان در برف، با توصیف‌های دقیق از زمستان بی‌رحم شهر کوچک منزوی، حالتی خفقان‌آور دارد؛ گویی طبیعت نیز در پنهان‌کاری شریک شده است. اما در همین سرمای جان‌فرسا، نورا با گرمای اراده‌اش، لایه‌های دروغ را کنار می‌زند و به حقیقتی می‌رسد که نه تنها مرگ همسرش را توضیح می‌دهد، بلکه پرده از فساد و تبانی در دل جامعه‌ای به‌ظاهر آرام برمی‌دارد.

پنهان در برف یک داستان جنایی ساده نیست؛ این رمان مهیج، سفری است به درون تاریکی‌های ذهن. این رمان پلیسی هیجان‌انگیز را با ترجمه‌ی روان بیتا ابراهیمی بخوانید که توسط نشر قطره چاپ و منتشر شده است.

نکوداشت‌های کتاب پنهان در برف

• جنی میلچمن با شخصیت‌پردازی دقیق و ملموس، ما را به سفری احساسی می‌کشاند؛ در تاریک‌ترین شب‌های زندگی نورا همیلتون. سفری پر از پیچش‌های غیرمنتظره و گاه مرگبار. این رمان تریلر نه تنها به تأثیر ویرانگر خودکشی می‌پردازد، بلکه زندگی در شهرهای کوچک و پیچیدگی‌های روابط زناشویی را نیز با نگاهی دقیق بررسی می‌کند. (بوک‌لیست)
• میلچمن درک عمیقی از روان‌شناسی سوگ دارد و با مهارتی هنرمندانه، احساسات منجمد شخصیت‌ها را در قالب صحنه‌هایی از چشم‌انداز زمستانی سرد و خفقان‌آور به تصویر می‌کشد. (نیویورک تایمز)
• میلچمن با خلق فضایی تأثیرگذار، سرمای داستان را تا عمق وجود خواننده منتقل می‌کند؛ روایتی که نه تنها ذهن، بلکه جسم را نیز درگیر می‌سازد. (Kirkus Reviews)
• جنی میلچمن با انرژی‌ای نفس‌گیر و شخصیت‌های واقع‌گرایانه، به اضطراب‌های پنهان در شهی کوچک می‌پردازد؛ جایی که شر می‌تواند زیر سطح آرام زندگی، بی‌صدا رشد کند. (سیاتل تایمز)

کتاب پنهان در برف برای شما مناسب است اگر

• به داستان‌های ژانر پلیسی و نوآر علاقه‌مند هستید.
• می‌خواهید یک داستان جنایی و روان‌شناختی را شروع کنید که از همان ابتدا ذهن شما را درگیر کند.
• به داستان‌های معمایی، روان‌شناختی و تریلرهای احساسی علاقه‌مند هستید و آثار نویسندگانی مانند نانسی پیکارد، گیلین فلین، مارگارت مارون و لیزا گاردنر را می‌پسندید.
• مخاطب جدی ادبیات آمریکا هستید و نویسندگان آمریکایی را دنبال می‌کنید.

در بخشی از کتاب پنهان در برف می‌خوانیم

مثل همیشه، وقتی که داشت مجموعه‌ی ارزشمندش را نگاه می‌کرد، حس فضای عمیق به جانش دوید،اما خشمی خشن و تکان‌دهنده آن حس را از میان برد. نگاهش تیره‌وتار شد، بعد دیگر نتوانست چیزی ببیند. دست‌هایش مشت شدند. شانه‌هایش تا کنار گوش‌هایش بالا رفتند و درست شبیه گاو نری شد، آماده برای حمله.

اگر این پایین صدا می‌کرد، هیچ‌کس نمی‌فهمید، حتی اگر کسی آن دوروبر بود؛ دیوارهای سنگی خیلی کلفت بودند. پس شاید جیغ می‌کشید، احتمالاً این کار را می‌کرد، چون گاهی اوقات، بعد از اینکه کمی اینجا می‌ماند، گوش‌هایش زنگ می‌زدند، انگار که در معرض صفیر بادی پرخروش بودند. شواهد دیگری از اندوه هم بود. ایلین گاهی اوقات تا ساعت‌ها بعد مشغول مرتب کردن، چیدن نمایشگاه بی‌نقصش و برق انداختن چیزهایی بود که با انگشت‌های خیس از اشک لک شده بودند. ناخن‌هایش اغلب شکسته بودند، تهشان از خون تیره شده بود، انگار که ناخن‌هایش را روی بتن کشیده باشد.

کم‌کم آرام گرفت. بدن استخوانی‌اش بالاوپایین می‌رفت. زمانی همین بدن، بچه‌هایی را تغذیه کرده بود. قفسه‌ی سینه‌اش آرام گرفت، بی‌حرکت. هیچ نشانی از تپش قلبش دیده نمی‌شد. تنها حرکت باقی‌مانده حرکت دستان ایلین بود که همچنان می‌پیچیدند و می‌لرزیدند و می‌دانست که تا ساعت‌ها همین‌طور خواهند ماند، تا مدت‌ها بعد از اینکه بالا برود.

ایلین طوری به انگشتانش نگاه کرد که انگار مال فرد دیگری بودند، طوری تکان می‌خوردند که انگار به فرمان خودشان هستند، باقی‌مانده‌ی طناب را می‌پیچاندند و می‌چرخاندند.