معرفی و دانلود کتاب بهشته من

معرفی کتاب بهشته من

کتاب بهشته من، اثری خواندنی برای علاقه‌مندان به مطالعه‌ی زندگی حضرت فاطمه (س) است. زهرا زواریان، نویسنده‌ی کتاب، ماحصل سال‌ها تحقیق در منابع تاریخی را در این اثر در قالب شرح حالی ارزشمند از زندگی حضرت فاطمه (س) بیان کرده است. پس از مطالعه‌ی کتاب حاضر با شخصیت برجسته‌ی ایشان بیشتر آشنا می‌شوید.

درباره‌ی کتاب بهشته من

کتاب بهشته من، منبعی ارزشمند برای آشنایی با زندگی و مقام ارزشمند حضرت فاطمه (س) است. زهرا زواریان، نویسنده‌ی کتاب، سال‌های بی‌شماری درباره‌ی زندگی این بانوی بزرگوار تحقیق کرده است. ماحصل این تلاش، نگاهی پژوهشی و نثری توصیفی و سرشار از احساسات درباره‌ی حضرت فاطمه (س) است. مطالب کتاب بهشته من، در در سبک روایت تاریخی نگاشته شده‌اند. در کنار الهام‌هایی که نویسنده از روایت‌های تاریخی گرفته، برداشت‌های شخصی زهرا زواریان در نگارش این کتاب خودنمایی می‌کند. این رویکرد باعث شده تصویری کمترشناخته‌شده از سیره‌ی این بانوی بزرگوار پیش روی خواننده قرار بگیرد.

مطالب کتاب بهشته من با توصیفی احساسی از لحظه‌‌ای آغاز می‌شود که حضرت فاطمه (س)، بانوی دو عالم، سرگردان شده‌اند و در بازارِ شلوغِ روز جمعه، دردی جانکاه به وجود نازنین‌شان افتاده است. زهرا زواریان، این لحظه‌ها را با نثری شاعرانه و سرشار از استعاره نگاشته است. تلفیق عواطف شخصی و اطلاعات تاریخی در این اثر، آغازی باشکوه در کتاب حاضر رقم زده است. خواننده در ادامه‌ی کتاب، با مصائبی که حضرت فاطمه (س) با آن‌ها روبه‌رو شده‌اند همراه می‌شود.

کتاب بهشته من را انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

کتاب بهشته من برای شما مناسب است اگر

• به مطالعه‌ی زندگینامه‌های دینی علاقه دارید.
• می‌خواهید با نقش زنان در تاریخ اسلام بیشتر آشنا شوید.
• اهل خواندن کتاب‌هایی با نثری احساسی هستید.
• قصدِ کسبِ اطلاعات بیشتری درباره‌ی حضرت فاطمه (س) را دارید.

در بخشی از کتاب بهشته من می‌خوانیم

ساره بلندبالا و زیبا در برابرم ایستاده بود. همسر ابراهیم و مادر اسحاق. موهایش بلند و سیاه، چشم‌هایش به رنگ موها سیاه سیاه... مریم هم بود. پری‌چهره‌ای ظریف و موزون. پیراهنش سپید و بلند. موهایش بلند و خرمایی. انگشت‌ها باریک و کشیده. مهربان چون چشم‌هایش. مادر عیسی بود. در تنهایی زاییده بود. مثل پروانه می‌چرخید. سبک بود. بی‌وزن. بال پروازش موهایم را نوازش می‌کرد. آسیه... همسر فرعون. زنی با چهره‌ای جاافتاده، موها تا کمر... زیبا و نجیب... تنها نبود! کلثوم هم بود. خواهر موسی. دختری با موهای مجعد سیاه. مهربان و صمیمی. نویدم دادند. پیامبری از پیامبران خدا... محمد... آورندۀ دین خاتم. چون شعله. شعله‌ای در بیابان. تاریک و بی‌انتها... درد... درد... درد... دلتنگی برای عبدالله... وحشت... تنهایی... فریاد... ضجه... دلم هوای عبدالله را کرده بود... عبدالله!

دست‌هایش را دور ستون سنگی حلقه کرد. از فشار درد جیغ خفه‌ای کشید. درد دوباره آمده بود و او را در هزارتویی تاریک و سیاه رها کرده بود. در وجودش فریاد می‌کشید، بال روسری را در دهان می‌چپاند. اگر کسی می‌فهمید، اگر مردها و زن‌ها او را با این حال می‌دیدند، اگر آن چشم‌های غریبه ناموس ابوطالب را در آن لحظه‌های باحریم رسوا و درمانده می‌یافتند...

آه! نه، خجالت بکش، فاطمه! تو را با این سن و سال، خامی و زاری؟‌! برخیز... به خانه برو، شاید تنهایی‌ات را گریزی باشد. شاید آن چهار زن بهشتی به سراغ تو هم بیایند! شاید خداوند تدبیری برای لحظه‌های تب‌دارت بیندیشد... ناله نکن! برخیز! مگر یادت نیست؟‌