معرفی و دانلود کتاب مغز اندرو

معرفی کتاب مغز اندرو

کتاب مغز اندرو، خواننده را با داستانی تأمل‌برانگیز و سرشار از مفاهیم فلسفی همراه می‌کند. ای ال دکتروف، نویسنده‌ی سرشناس، با استفاده از قلمی مؤثر، مرزهای بین حقیقت و آگاهی انسان را در قالب داستانی جذاب بررسی کرده است. داستان این کتاب، گفت‌وگوهای اندرو و روانکاوش را در بر گرفته است. اندرو در این گفت‌وگوها، بخش‌هایی از زندگی خود را روایت می‌کند.

درباره‌ی کتاب مغز اندرو

کتاب مغز اندرو (Andrew's Brain: A Novel)، داستانی روان‌شناختی را در خود گنجانده است. ای ال دکتروف (E.L. Doctorow)، نویسنده‌ی کتاب، در این اثر در قالب داستانی خواندنی به بررسی نقش تصادف در سرنوشت انسان و عملکرد پیچیده‌ی ذهن و حافظه پرداخته است. موضوع‌هایی مانند اینکه ذهن، انسان را کنترل می‌کند یا انسان، ذهن را، آیا ذهن معیار خوبی برای شناخت است و ذهن آگاهانه با چه چیزهایی روبه‌رو می‌شود، در حین مطالعه‌ی داستان مغز اندرو در فکر مخاطب شکل می‌گیرد. ای ال دکتروف، سعی کرده تا در کنار طرح این پرسش‌ها، پاسخ‌هایی برای آن‌ها در این اثر مطرح کند.

داستان کتاب مغز اندرو، درباره‌ی فردی است متخصص در حوزه‌ی علوم شناختی. این فرد که در داستان با نام اندرو شناخته می‌شود، علاقه‌مند است تا درباره‌ی عملکرد ذهن انسان و به‌خصوص ذهن خودش، اطلاعات بیشتری کسب کند. ای ال دکتروف، سبک گفت‌وگو میان دو شخصیت را برای روایت داستان مغز اندرو در نظر گرفته است. تمامی ماجراهای داستان در قالب صحبت‌هایی میان اندرو و روانکاوش روایت می‌شود.

کاوش داستانی ای ال دکتروف درباره‌ی جبر و اختیار

استفاده از سبک گفت‌وگو برای روایت داستان، باعث شده تا خواننده با شخصیت‌های داستان احساس هم‌ذات‌پنداری بیشتری داشته باشد. این رویکرد، مخاطب را با ذهن پریشان اندرو آشنا می‌کند. اندرو در گفت‌وگوهای خود با روانکاو، فاجعه‌هایی را که در زندگی تجربه کرده به عنوان مصیبت‌هایی ناخواسته قلمداد می‌کند. در حین روایت این مصیبت‌ها، مسائل فلسفی مانند جبر و اختیار در داستان بررسی می‌شود.

کتاب مغز اندرو را انتشارات بیدگل با ترجمه‌ی محمدرضا ترک تتاری، چاپ و روانه‌ی بازار کرده است.

نکوداشت‌های کتاب مغز اندرو

• بسیار گیرا که اصلاً نمی‌توان آن را زمین گذاشت... جذاب، گاهی خنده‌دار و اغلب عمیق... اندرو یک شخصیت تحریک‌آمیز، جالب و حتی دلسوزانه است... این رمان به‌گونه‌ای یکپارچه، قابلیت نویسندگی درخشان ای ال دکتروف را با داستان‌گویی عمیق روان‌شناختی ترکیب می‌کند و حقیقت را در برابر توهم، حافظه و ادراک، آگاهی و دیوانگی قرار می‌دهد... دکتروف ریسک‌های خلاقانه‌ی بزرگی می‌کند، بهترین نوع از ریسک‌ها. (USA Today)
• دراماتیک... زیرکانه و زیبا... این کتاب عجیب و به طرز غریبی جذاب است: یک تأمل، یک گمانه‌زنی، یک شوخ‌طبعی، یک بازجویی عمیق، یک سرود. (San Francisco Chronicle)
• بحث‌انگیز... داستانی که در گردابی از علوم اعصاب، روابط انسانی، فقدان، احساس گناه و تاریخ معاصر آمریکا می‌چرخد... ای ال دکتروف، تسلط خود را در درخشش متنی آشکار می‌کند که هم یک پنجره است و هم یک آینه. خواندن اثر او شبیه به اوج گرفتن با یک گلایدر است. خوانندگان، در حالی که توسط نفس نامرئی به بالا کشیده شده‌اند، با مناظر خیره‌کننده‌ای روبه‌رو می‌شوند که تا افق‌هایی که هرگز تصور نکرده‌اند، امتداد دارند. (The Plain Dealer)

کتاب مغز اندرو برای شما مناسب است اگر

• در فکر مطالعه‌ی رمانی روانشناختی هستید.
• به موضوعاتی مانند فلسفه‌ی وجودی و جبر و اختیار فکر می‌کنید و می‌خواهید در قالب رمانی خواندنی با این مفاهیم آشنا شوید.
• از طرف‌داران ای ال دکتروف هستید و می‌خواهید آخرین اثر این نویسنده‌ی سرشناس را مطالعه کنید.

در بخشی از کتاب مغز اندرو می‌خوانیم

چون واقعیت این است که شانه بالا می‌اندازم و، هرچند می‌دانم باز همان آش است و همان کاسه، ادامه می‌دهم. با وجودی که مهربانم و تمام تلاشم را می‌کنم که خیرخواه و مفید باشم، خوب یا بد، دست‌آخر می‌بینم که هیچ احساساتی ندارم. در اعماق وجودم، فارغ از هر اتفاقی، همان‌طور سردم و در برابر احساس افسوس، اندوه یا شادی نفوذناپذیرم، ولو اینکه می‌توانم چنان خوب به چنین حالاتی تظاهر کنم که حتی خودم هم گاهی باورم می‌شود. چیزی که می‌خواهم بگویم این است که عجیب بی‌احساسم. روح من ساکن برکه‌ای است فرو‌رفته در سکوت. برکه‌ای ساکن، عمیق، زیبا، آرام و سرد. اما خودم را گول نمی‌زنم. من در نهایت یک قاتلم. بدتر از این حتی از مجازات کردن خودم هم عاجزم و به‌خاطر سرخوردگی حاصل از تباه کردن زندگی دیگران، کودک بیچاره یا زنی که عاشقش بودم، نمی‌توانم زندگی خودم را تمام کنم. و این چیزی است که شوهر چهارشانۀ مارتا، خوانندۀ اپرا، متوجهش نبود وقتی داشت محکومم می‌کرد تا شاید مجاب شوم و کلک خودم را بکنم. [فکر می‌کند] البته که هرگز این کار را نمی‌کنم.

پس بالاخره مارتا دوباره صاحب بچه شد، جایگزینی برای بچۀ ازدست‌رفته‌اش.

من با این دید به ماجرا نگاه نکردم. قصدم این نبود که بچه را تمام‌وکمال به مارتا بسپارم. فقط کمک احتیاج داشتم. شاید برای یک یا دو سال. هنوز در بهت مرگ برایانی بودم. اما مارتا طوری بچه را صاحب شد که انگار مادر قانونی‌اش است.

این موضوع ناراحتت کرد؟

در موقعیتی نبودم که بتوانم چیزی بگویم. حتماً باید وارد ریز ماجرا شوم؟ یعنی نمی‌فهمی؟ یک بچه را کشته بودم. انتظار داشتی که یکی دیگر را هم به کشتن بدهم؟ به‌هرحال یک روز دوباره می‌روم سراغش. چشم‌هایش به برایانی رفته، آبی روشن‌. همان رنگ بی‌نظیر.