نقد، بررسی و نظرات کتاب زندگی ناممکن - مت هیگ
مرتبسازی: پیشفرض
ِغزال دهنوی
۱۴۰۳/۰۹/۲۹
30
میتونم بگم با تمام وجود عاشقشم و از وقتی این کتاب رو خوندم که دو هفته ای میشه، آرامش خاصی گرفتم و امید به زندگیم حسابی بالا رفته. باورم نمیشه ولی انگار من فقط باید این کتاب رو میخوندم تا حالم خوب بشه و اینکه چقدر اتفاقی همه چیز دست به دست هم داد تا من بخونمش. نمیتونم براتون توصیف کنم که آرامش و حال خوب و امید به زندگی و هدفمندی که الان دارم چقدر خوبه و شاید باور نکنین اما من همه ش رو مدیون این کتاب هستم و تا قبل از خوندنش اصلا اینطوور نبودم. این کتابیه که قسمت هایی از اون رو باید بارها و بارها خوند و لمس کرد و به خاطر سپرد 💖
"زندگی ناممکن" بیشتر از آنکه منو با داستانش جذب کند، جملهها و توصیفاتش برام تأثیرگذار بود. نویسنده توانسته بود احساسات و موقعیتها را به گونهای تصویر کند که هر جمله گویی یک اثر هنری مستقل است. به نظرم عمق نگاه نویسنده به موضوعات و توانایی او در بیان احساسات نقطه قوت اصلی این کتاب بود. هرچند شاید داستان در برخی لحظات قابل پیشبینی و اغراق آمیز به نظر برسد، اما زبان و سبک نوشتار آن برای من جبرانکننده بود.
این کتاب درباره زندگی و ناامیدی و احساس گناه و خشم و رهایی از آن ها و توجه آگاهانه به امور زندگی ست. «همه چیز واقعاً جالب و جذاب است به شرطی که به اندازه ی کافی در آن عمیق بشوید.» همین یک جمله از کتاب گویای این مطلبه که میشه به همه آنچه که در زندگی رخ داده و رخ میده، نگاهی متفاوت داشت.