نظر فائزه برای کتاب زندگی ناممکن

کتاب تخیلی با نوشتاری روان از زبان کسی که چیزهای عجیب اما واقعی رو تجربه کرده. کتاب به صورت خیلی عادی و یکواخت اتفاقات عجیب و فراعادی رو توضیح میده. با وجود اینکه این یکی از ویژگی‌های سبک نوشتاری رئالیسم جادوییه که اتفاقات غیر واقعی رو واقعی جلوه بده؛ اما این عادی انگاری بیش از حد، باعث شد داستان برام یکنواخت و کسل کننده بشه. تا نیمه‌ی کتاب بیشتر نخوندم و احساس کردم این کتاب برام پیامی نداره و بیش از این نمیتونم ادامه بدم. پیشنهاد من برای کسی که میخواد این داستان رو بخونه: وقتی این کتاب رو میخوندم، احساس میکردم در حال تماشای یک فیلم سینمایی تخیلی مخصوص دوره سنی نوجوانان هستم. حتی میتونم بگم حس و حال کتاب رو در فیلم‌های سینمایی آمریکایی با سبک نیمه ترسناک و نیمه تخیلی دیده بودم که با کمی مفاهیم روانشناختی ترکیبش کردن. اگه از این فضا خوشتون میاد میتونید این کتاب رو بخونید و لذت ببرید.