نقد، بررسی و نظرات کتاب هرگز دروغ نگو - فریدا مک فادن
4.4
35 رای
مرتبسازی: پیشفرض
♥️♥️سارا♥️♥️
۱۴۰۳/۱۰/۱۹
20
خطر اسپویل!! کتابش نسبت به بقیه کتاب های مک فادن واقعا ضعیف بود برای همین آخرش که همه چی معلوم شد خیلی مسخره شد مثلاً اولش که توی کولاک گیر کرده بودند با کفش و لباس نامناسب اومده بود و گفت که اتان خیلی حساب شده تر از از اون اومده ولی خیلی مسخرست قطعا اون باید بهتر لباس میپوشید چون خودش نقشه سفر رو ریخته بود و میدونست که قراره کولاک بشه و اونجا رو هم کاملا میشناخت و میدونست که قراره چند روز بمونه! یا اونجا که ضبط صوت رو دید خیلی تعجب کرد اما خیلی بیخودی آخه مگه میشه قبلاً آنقدر جلسه داشته باشه و صداش جلو چشمش ضبط شده باشه بعد از دیدن ضبط صوت آنقدر تعجب کنه! یا اونجش نفهمیدم چرا اتان گفت که اون تابلو رو گذاشته سر جاش اما فرداش گفت که اون نذاشته. پایانش هم خیلی غیرمنتظره بود و کلاً بدی کتاب های مک فادن اینه که اکثر کتاباش پایانش بازه و من از پایان باز خوشم نمیادکلا خیلی تعریفی نداشت و من خیلی خوشم نیومد
به نظرم باید اسم این کتاب رو میذاشتن دستورالعمل آدم کشی با خونسردی!! کتاب به شدت غافلگیر کننده است من از روانشناسی چیزی نمیدونم ولی بعد از خوندن این کتاب فکر میکنم باید این شغل رو در دسته مشاغل خطرناک قرار بدن. چنانچه نویسنده اطلاعات آماری که از تحقیقات جامعه شناسی و روان شناسی ارائه داده درست باشه میشه گفت بار علمی کتاب از بار معمایی و جناییش کم نمیاره. در این کتاب مثل دنیای واقعی انگار هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست هر چند باید در نظر داشت که غالب شخصیتهای داستان دارای مشکلات روانی بودند. داستان به صورت اول شخص از زبان دو راوی تریشا و آدرینه روایت میشه به اضافه صدای ضبط شده بیماران و دکتر هیل که به صورت دیالوگ مطرح میشه. ترجمه خوب و قابل قبول بود.
خطر اسپویل کتاب خوبی بود اما به نسبت باقی آثار این نویسنده کمی ضعیف بود. درسته که غافلگیری داشت اما این غافلگیری به بهای عوض شدن کامل شخصیت اصلی یعنی تریشا بود. اگر قاتل به عنوان کسی که قبلا تو این خونه اومده کسی مثل اتان بود که از اول خیلی شخصیت پردازی روش انجام نشده بود میشد همون چیزی که خواننده از نویسندهای مثل فریدا مک فادن انتظار داره. تریشا جوری ابتدای داستان از همه چیز اظهار تعجب میکرد مثل نوارهای ضبط شده یا تابلوی نقاشی که انگار بار اول هست که اونها رو میبینه. همین مساله کمی کتاب رو غیر قابل لمس و باور میکنه.
با سلام اولین کتابی بود از از فریدا مک فادن مطالعه کردم و بنظرم کتاب ضعیفی بود. صرف اینکه نتوانیم حدس بزنیم قاتل چه کسی است نشان دهنده خوب بودن داستان نیست. داستان جنایی باید یک خط سیر منطقی هم داشته باشه در این رمان نقش پلیس بسیار ضعیف فرض شده بود و این اصلا منطقی نیست. داستان پر از شخصیت های منفی بود که هیچ کدام دستش برای پلیس رو نشده بود. به قول بچه های امروزی پلیس در این رمان نقش هویج رو داشت:)
کتاب خوبی بود هیچ کدوم از شخصیت ها اونی که واقعا فکر می کردم نبودن که برای کسایی که ژانر جنایی و درام دوست دارن کتاب خوبیه نسبت به بقیه کتاب های جنایی که معمولا یه مقداری هم حال و هوای عاشقانه دارن، مال این کتاب خیلی کم بود یکی از مسائلی که یکم تو ذوق میزد این بود که گوینده هی عوض میشد و مدام بین گذشته و حال در حال گردش بود
کتاب خوبی بود کلا فریدا مک نویسندهی خلاقیت ولی جدای از همهی کتابهاش این کتاب دیگه واقعا یه دیوانه خانهی تمام عیار بود آخر کتاب تاثیر بدی تو روحیم گذاشت اول کتاب فکر میکردم اتان آدم بدهی داستان وسطاش دیدم حداقل فکر میکردم اتان پسر خوب و سالمیه حتی دلم هم براش سوخت ولی آخر کتاب... حالم بد شد واقعا