روایت خانم فراهانی زیبا و شیوا بود اما من سبک نگارش کتاب رو دوست نداشتم. نویسنده خودش اول کتاب اعلام کرده که تخصصی در زمینه نگارش کتاب به سبک نمایشنامه نداره اما کتاب تقریبا با این شکل و سیاق به نگارش در اومده. کل کتاب صرفا نامه‌های منیژه و انوشیروان و صحبت‌های وکیل و متهم و شاکی داخل داداگاهه
نویسنده گاها یسری مسائل بی اهمیت رو دوباره و مجددا تکرار میکنه که آدم شک میکنه نکنه من اینجاها شنیدم...؟!
به نظرم مطالب انسجام نداشتن و ازاین شاخه به اون شاخه پریده بود
بهتر بود کتاب داستانی نوشته بشه
به هر حال خسته نباشید میگم به نویسنده
با سلام، آنچه من متوجه شدم داستان براساس واقعیت است و درصورت اضطراب گوش نکنید و یااگر دنبال حال خوب هستید این داستان سراسر ملتهبست، پس در صورت علاقه مند بودن به داستان جنایی (ونه حتی کاراگاهی) این داستان مورد پسند شما خواهد بود، در کل ریتم داستان خیلی مهیج نیست ولی زیبا نوشته شده
کتاب درمورد قتل دختر ارتشبد حجازی هست، براساس واقعیت و منابع، دارم فکر میکنم صد سال بعد درمورد اتفاقات امروز که مدارک و مستندات میاد بیرون، مردم چقدر شوکه میشن؟ هر جا حاکمیت از قدرت خودش استفاده نابجا کنه، زیر دستان هم دچار نوعی دیکتاتوری و مفسده میشن، بخونید کتاب رو
لحن راوی رو نپسندیدم انتظار کتاب سراسر جنایی و معمایی داشتم ولی اصلا اینطور نبود و از اول همه چیز مشخص بود. در کل به نظرم دسته بندی این کتاب در گروه جنایی و معمایی نیست
من داستانهایی که واقعی هستند رو می‌پسندم
درطول تاریخ مردان و زنانی بودند که تکلیفشون با خواست احساسی و منطقی‌شون مشخص نبوده، پس زدنها و پیش کشیدنها اغلب سرانجام خوشی نداشتند
نویسنده گاها یسری مسائل بی اهمیت رو دوباره و مجددا تکرار میکنه که آدم شک میکنه نکنه من اینجاها شنیدم...؟!
به نظرم مطالب انسجام نداشتن و ازاین شاخه به اون شاخه پریده بود
بهتر بود کتاب داستانی نوشته بشه
به هر حال خسته نباشید میگم به نویسنده