روایت خانم فراهانی زیبا و شیوا بود اما من سبک نگارش کتاب رو دوست نداشتم. نویسنده خودش اول کتاب اعلام کرده که تخصصی در زمینه نگارش کتاب به سبک نمایشنامه نداره اما کتاب تقریبا با این شکل و سیاق به نگارش در اومده. کل کتاب صرفا نامههای منیژه و انوشیروان و صحبتهای وکیل و متهم و شاکی داخل داداگاهه
نویسنده گاها یسری مسائل بی اهمیت رو دوباره و مجددا تکرار میکنه که آدم شک میکنه نکنه من اینجاها شنیدم...؟!
به نظرم مطالب انسجام نداشتن و ازاین شاخه به اون شاخه پریده بود
بهتر بود کتاب داستانی نوشته بشه
به هر حال خسته نباشید میگم به نویسنده
نویسنده گاها یسری مسائل بی اهمیت رو دوباره و مجددا تکرار میکنه که آدم شک میکنه نکنه من اینجاها شنیدم...؟!
به نظرم مطالب انسجام نداشتن و ازاین شاخه به اون شاخه پریده بود
بهتر بود کتاب داستانی نوشته بشه
به هر حال خسته نباشید میگم به نویسنده