نقد، بررسی و نظرات کتاب بیچارگان - فئودور داستایوفسکی
4.5
644 رای
مرتبسازی: پیشفرض
فائقه
۱۴۰۳/۰۶/۱۵
00
کتاب بر پایه نامه نگاری هست ممکنه برای بعضیها حوصله سر بر باشه و هی منتظر شروع اصلی داستان باشن ولی در واقع در این نامه نگاریهای عاشقانه داستان رو برای ما تعریف میکنه وبسیار قشنگ هست کمی حالته کتاب جودی ابوت رو داره با نامه نوشتن داستان رو برای بابا لنگ دراز تعریف میکنه به هر حال خوشتون میاد موفق باشید
خیلی کتاب دوست داشتنی ایه نگارش نامه های کتاب واقعا مثل کسی هست که سواد چندانی نداره و آدم از هنر نویسنده در شگفت می مونه شخصیت های کتاب بسیار زیبا فقر رو به تصویر کشیدند و از رسوم غلط روزگار خود در عذابند.علاوه بر اون خیلی کتاب ساده و روونیه و اگر به کتاب های سنگین نویسنده های معروف عادت ندارید، گزینه خوبیه.
داستان جالبی بود در مورد شرایط جامعه و فقر آن دوران بود که بیداد میکرد و نویسنده به خوبی توانسته بود که این مشکل جامعه روبه تحریر در بیاره به نظرم یکی از ضعفهای کتاب که به چشم میومد اوایل نامه نگاریهای داستان خوب بود و پر از تعارف و حرفهای عاشقانه بود ولی هرچه به پایان داستان نزدیک میشدیم یکم تعارفات خسته کننده و زیاد میشد
داستایوفسکی!!!؟, کافیه شناختی روی این نویسنده داشته باشی.
واین اثر معجزه پنهان زنجیره ارتباط بین دونسل، نسل جوان ونسلی سالخورده. بانتبجه مثبت رهایی ازغربت وتنهاییهای ناخواسته. بخصوص مشوق درشخصیت پردارب دربطن داستان واثرپیش رو.
پیشنهادمطالعه رامیکنم. چراکه نویسنده اثرهمیشه ودرهرزمان دارای رتبه مثبته دربین مخاطبش ثبت کرده
واین اثر معجزه پنهان زنجیره ارتباط بین دونسل، نسل جوان ونسلی سالخورده. بانتبجه مثبت رهایی ازغربت وتنهاییهای ناخواسته. بخصوص مشوق درشخصیت پردارب دربطن داستان واثرپیش رو.
پیشنهادمطالعه رامیکنم. چراکه نویسنده اثرهمیشه ودرهرزمان دارای رتبه مثبته دربین مخاطبش ثبت کرده
چنانچه از اسم رمان هم برمیآید مضمون اصلی اثر فقر و بیچارگی است. راوی این فقر و بیچارگی داووشکین و واروارا هستند که در نامههای گاه کوتاه و گاه بلندشان از خودشان و زندگی روزمرهشان برای هم مینویسند که این روایت از خود، ناخودآگاه به روایت از فقر و وضعیت فلاکتباری که در آن به سر میبرند، میانجامد.
مثل همهی کتابهای داستایوفسکی عالی بود.
طوری که داستانهای داستایوفسکی روح آدم رو لمس میکنه هیچ نویسندهای نمیتونه. داستانش باعث میشه خواننده با روایت پیوند بخوره و حس کنه تو اون داستان موجودیت داره. انگار داری اون شخص بودن رو زندگی میکنی، شخصیت پردازی فوق العاده و پرداختن به احساسات بینظیری داره.
طوری که داستانهای داستایوفسکی روح آدم رو لمس میکنه هیچ نویسندهای نمیتونه. داستانش باعث میشه خواننده با روایت پیوند بخوره و حس کنه تو اون داستان موجودیت داره. انگار داری اون شخص بودن رو زندگی میکنی، شخصیت پردازی فوق العاده و پرداختن به احساسات بینظیری داره.
من طرفدار متن های ساده هستم متن هایی که از دبستانی ترین کلمه ها استفاده شده توشو جمله هارو الکی نپیچونده اما یه چیزایی میشه ازش حس کرد موقع خوندن و دقیقا این کتاب، نامه هاش، به همین شکل نوشته شده. اگر تابه حال از داستایوفسکی کتابی نخوندین، این کتاب رو به عنوان اولین کتاب ایشون بخونید
سلام، هرکاری ارزش یکبار خوندن رو داره. نوشتاری ساده وبدون تکلف وبدون استفاده ازپیچیدگی، بیان احساسات که آمیخته به عشق پدرانه است. شناساندن افراد پیرامون درنهایت سادگی و دور از حواشی نگاری و ایجاد علاقه در خواننده که تا انتها با داستان بیاید و خودش هر نتیجهای خواست از متن برداشت کند.
این کتاب فوق العاده به سبک ناتورالیستی نگاشته شده و شرح حال ملال انگیز دو شخصیت اصلی داستان ر به صورت مکاتبهای بازگو میکنه خصوصا نامه آخر پیرمرد واقعا از اندوه آن متاثر شدم و با خودم گفتم آقای تئودور داستایوفسکی شاید حال و زندگی این روزهای ما را در آن زمان سن پترزبورگ توصیف کرده..
داستایوفسکی واقعا در میان سایر نویسندگان روس مثل الماس میدرخشد. یک رمان عاشقانه و بسیار زیبا که باروایتی نامه نگارانه و با استادی تمام، داستان پر هیجان و جذابی را نقل میکند. این کتاب را میتوان پس از برادران کارامازوف و جنایت و مکافات بهترین رمان کوتاه داستایوفسکی دانست.