نقد، بررسی و نظرات کتاب قصه‌های مثنوی معنوی - بخش دوم (نظم) - حمیدرضا اشرفیان

محال است که شما یک صفحه از مثنوی را، برای نمونه، ده بار بخوانید و هر بار در نظر شما جلوه ای دیگر نداشته باشد. این از معجزات این کتاب است، کتابی که نه آغازِ آن به شیوه دیگر کتاب ها است و نه پایان آن. جای دیگری نوشته بودم انس و الفت باادب عرفانی، اگر به حقیقت برای کسی حاصل شود، مثنوی را «به لحاظ صورت و فُرم نیز قوی ترین اثر زبان فارسی به شمار خواهد آورد.» نه اینکه بگوید معانیِ بسیار خوبی است اما در شیوه ی بیان یا صورت، دارای ضعف و نقص است…وقتی از درون این منظومه بنگرید، ضعیف ترین و ناهنجارترین ابیاتِ مثنوی مولوی هماهنگ ترین سخنانی است که می توان در زبان فارسی جستجو کرد. این سخن مرا کسانی که از فرم و صورتی درکی ایستا داشته باشند

با سلام خدمت شما خوانندگان محترم به در خواست شما گرامی‌ها بقیه قصه‌ها که در بخش دوم جدید اوردم و به صورت شعر قصه است به زودی نثر روان در می‌اورم. تا برای بعضی از دوستان که گفته بود ند بخش دوم پر از لغات سخت است خواندن و ارتباط گرفتن با قصه‌های مثنوی راحت تر شود

سلام به همگی.
نویسنده عزیز من دو کتاب از داستان‌های شما را خوانده‌ام و نظر دادم.
اما کاش این کتاب هم مثل باقی کتاب‌ها با زبانی ساده و عامیانه نوشته شده بود.
با تشکر.
دوستدار کتاب‌های شما ستایش ۱۴ ساله.

خیلی خوب بود و من این کتاب رو خیلی دوست داشتم

عالی بود من چند بار خوندمش

قصه‌های آموزنده داشت و کلماتی سخت

بسیار زیبا و مفید بود