نقد، بررسی و نظرات کتاب باران - علیرضا کبیری

این کتاب داستان های بسیار زیبا و عالی دارد که مشخص است تجربه یک عمر نگاه دقیق به جهان و آدمها و زندگی هایشان دارد. به نظرم آمد که نویسنده بسیار باهوش است که اینهمه ظرافت و تیزبینی در داستانهایش به چشم میخورد. داستان ملیحه، بسیار ماهرانه روایت شده و کاری کرد که در آخر داستان دهانم از تعجب باز بماند. خیلی هنر میخواهد که در داستانی دو، سه صفحه ای خواننده را میخکوب کنی. یک جورهایی مرا یاد فیلم دیگران انداخت. داستان شیرین روایت باورهای خرافی عامه ی مردم و جهالت آنهاست. از آن داستانها که با خواندنشان هم میخواهی بخندی و هم گریه ات میگیرد. داستان پری اما جور دیگری به دل مینشیند. زنی که میخواهد از جبر زندگی بگریزد و تن به سختی میدهد. پا به راهی میگذارد تا به آرزوهایش برسد، اما به اصطلاح خانواده اش نمیگذارند. داستان خیلی از زنهایی که حقشان پایمال شد و کسی به دادخواهی از آن ها بلند نشد.

بعضی از داستانها خوب بودن اما بعضی‌ها گنگ و مبهم بودن که من نفهمیدم. مثل داستان میلاد، من به کندی شلیک کردم و مادام ژغه و رشت.
داستان ملیحه، اوس مرتضی، ثریا و اختر تاثیر گزار بودند.
علت اسم داستانهای باران و چمدان چه بود؟
در داستان زهرا، زمان نوزده روز بعد پایان جنگ سال ۶۹ نمیشود.
علت استفاده از اسم نادر در اکثر داستان‌ها چه بود آیا داستانها به هم ربط داشتند، من نتوانستم ارتباطی بیابم
غلط املایی هم داشت، جول و پلاس، آزارده، خدا بیامورزم.
جاهایی الف اضافه آورده شده، مثل اتاق اش، تیز اش، ذوق‌اش، چشمان‌اش
و جاهایی الف حذف شده، مثل زده ست، نگفته ست.
در کل به نظرم بعضی داستان‌هایش ارزش خوندن داره

اینو بهتون قول میدم، زمانیکه شروع کنید به خوندن کتاب، تا تموم شدنش کتاب رو زمین نذارید!
داستانها کوتاه، روایت سلیس و عجیب این نویسنده ازش کتاب دیگری نیست، حیفه واقعا، بنظر تازه کار هم نمیان با این قصه‌های فوق العاده
توصیه اکید 👍

کتابی بسیار زیبا دارای متنی روان و لطیف
توصیه میکنم حتما این کتاب رو بخونید 🙂

سلام، متاسفانه نگاه منصفانه به دفاع مقدس ندارد