نقد، بررسی و نظرات کتاب غروب - محمدعلی قجه

مجموعه چند داستان است که انسان را متاثر می کند و باعث میشود چندی متفکرشویم. داستان (یک سلفی کوتاه) واقعا دلهره آور بود چرا یک انسان باید اینگونه خود را برای هیچ و پوچ به خطر بیندازد فقط بخاطرهیجان اینکه کلکسیون عکس های نادرش کامل شود و خود را به خطر می انداخت ولی در آخرین سلفی به دام مرگ افتاد و مرد. در داستان غروب که نام کتاب نیز هست خیلی غمگین بود اینکه پدربزرگ مریضش برای اینکه از آب شدن آدم برفی ناراحت نشود رفت و او را در سرما دوباره درست کرد و همان جا جان داد دربزرگی که تنها کس نوه اش بود و نوه اش بسیار تنها بود شاید این تنهایی غم را بیشتر کرده بود. داستان صندلی نیز که جنایی بود پلیس ها دنبال یه قاتل بودند بسیار تهوع آور و وحشتناک بود. داستان آقای نازنین یک پسر بود که دچار یک مریضی نادر شده بود که در آن دو وصیت کرده بود ۱_اینکه دکتران برای تحقیق بیماری و درمان آن از بدن او استفاده کنند ۲_استخوانش را در باغ وحش کنار پرندگان بگذارم که به عنوان شاخه روی آن پرواز کند وصیت دوم خیلی ترسناک بود و نباید این کارو انجام می دادند.

با سلام و درود،
داستان اول پایان قابل پیش بینی و بدون کشش
داستان دوم یک بیماری نادر، بیماری مرد سنگی در قالب یک داستان غم انگیز، قابل تحسین است
داستان سوم اسیری، یک گروه احمق کوهنورد و یک پایان قابل پیش بینی، سرمای کشنده اورست و گازهای سمی آتشفشان، و یک شبح راهنما
داستان چهارم داستان جنایتکار جنگی کسلر که در واقع
داستانی نیست که آقای قجه نوشته باشد بلکه قبلا در تاریخ ثبت شده است.
داستان پنجم سلفی‌های یک جوان دیوانه که جان دیگران را نیز به خطر می‌اندازد، چرا تا آخر داستان دستگیر و مجازات نشده بود، نویسنده باید پاسخ دهد، عجیب است که مرگش اینقدر طول کشید
داستان ششم داستان خسته کننده یک بید که به نظر من بیشتر شبیه داستان‌های گروه نوجوان است
داستان هفتم، ساموئل و آدم برفی، باز هم آقای قجه و تصمیمات احمقانه قهرمان داستان، قابل قبول نیست که پدربزرگ که تنها تکیه گاه ساموئل است بایک تصمیم کودکانه خودش را به کشتن بدهد و ساموئل را تنها بگذارد
وداستان آخر، صندلی، خود یک رمان مستقل از همین نویسنده با همین عنوان

غروب...
کتابی که برگرفته از ذهن خلاقِ نویسنده‌ای شایسته است که با کلمات داستانی حزن آور را به تصویر کشیده
تمام داستان‌ها بسیار زیبا روایت شده بودند و خواننده با خواندن هر کدام مشتاق به خواندن دیگری می‌شود
تا پایان کتاب تمام داستان‌ها شگفتی و البته غم عظیمی به وجود می‌آوردند.
وقتی که داستانی را شروع میکنی آنچنان رغبت به ادامه‌اش پیدا می‌شود که به سختی می‌توان خواندن ادامه‌اش را به زمان دیگری موکول کرد و این چنین نوشتن قابل تحسین است
همچنین هنگام خواندن با داستان کاملا همراه میشوید.
کتاب بسیار زیبایی بود:)
قلمتون مانا🌱
روز قلم به تمام آنان که دستی به قلم دارند مبارک باد🌱🤍

اولا باید از زحمات نویسنده بابت نوشتن این کتاب و کتابهای دیگرشون تشکر کرد. فضای کتاب کمی تاریک و سرد و حزن آور خلق شده. با وجود پایانهای غمگین و حزن آور این کتاب، به نظرم بازتاب واقعیت بسیار مهمتر از ایجاد امید واهی و پایانهای معجزه گونه در مخاطب هست. پایان داستان یه تصادف سنگین، کوهنوردان گرفتار در سرما، کودک با مریضی نادر و... بطور واقعی به تصویر کشیده شده. من از خوندن کتاب شاد و خندان نشدم، ولی با شخصیت پردازی و تصویر سازی نویسنده بسیار لذت بردم.

باتشکر از آقای قجه کتاب‌های ایشون کتاب‌های خوبی هست و من اکثر کتاب هاشون رو مطالعه کردم ولی نمیدونم چرا ایشون دوست دارن که تمام داستان هاشونو غمگین و ناراحت کننده تموم کنن یعنی من کتابشونو میخونم و دوست دارم بعضی از داستان‌ها پایان خوشی داشته باشه ولی تمام داستان‌های ایشون با تلخی تموم میشه

واقعا کلمه‌ها نمیتونن احساسی که بعد از خوندن هر قسمت از کتاب در من به وجود اورده بودن رو توصیف کنن. قلم زیبای اقای قجه را تحسین میکنم. صحنه سازی که برای مکان و محیط و زمان داستان‌ها انتخاب شده بود هر داستان رو واقعی جلوه میداد و ادم میتونست لحظه لحظشو تصور و درک کنه.

درودبه آقای قجه اولین کتاب که از شما خوندم، دستهای کوچک خون آلود بود، و خیلی من و تحت تاثیر قرار داد، همه داستان‌های شما زیباست، البته در این کتاب قبلا داستان صندلی را جداگانه خوانده بودم ولی بازم خواندمش به همه پیشنهاد میکنم کتاب‌های آقای قجه را، قلمتان شکوفا

آقای قجه با قلم فوق العاده شون کاری میکنن که آدم نمی‌تونه با خوندن نوشته هاشون محیط رو تصور نکنه
به نظر من هر کدوم از داستان‌ها به نوبه خودشون عالی و خوش قلم بودن
مخصوصا صندلی و سلفی

در کل خوب بود به جز داستان درخت بید که فکر کنم بیشتر گروه کودک ونوجوان میخورد بقیه خوب بود وصندلی واقعا عالی به نظرم میشه ازش یه فیلم جنایی خوب ساخت ولی در همشون تلخی عجیبی بود

در متن می‌خوانیم:
تابلویی رنگارنگ از نقاشی طبیعت که به هر بیننده‌ای از زیبایی و جذابیتش فخر می‌فروشید!!
گذشته‌ی فعل `فروختن` به این شکل آمده!

مثل همه کتابهاشون‌اینم‌عالی بود مخصوصا داستان درخت بید وضربه‌های جبران‌ناپذیدی که انسان‌ها به محیط زیست زده ومیزنند رو به خوبی نمایش داده بود

ضعیف بود کتابو از نصفه ول کردم داستانهای خوبی بودن ولی درزمینه محتوا قلم نویسنده خیلی ضعیف بود بیشتر میتونم بگم به رده سنی زیر ۱۴ سال میخوره

این استاد همواره عالی بوده وعالی مینویسد اما داستان هاش واقعا درحد فیلم شدن ونایب جایزه شدن هستند ممنون از ایشون مخصوصا داستان دوم یعنی آقای نازنین

با تشکر از نویسنده عزیز.بد نبود کتاب ولی تمام داستان ها غمگین بودن، اگر علاقه به این موضوعات دارید بخونید وگرنه پیشنهاد نمیکنم

قلم نویسنده عزیز به گونه‌ای بود که تصویر سازی در ذهن رو آسون میکرد
یعنی با خوندن هر بخش از هر داستانی می‌تونستی تصویرش رو توی ذهنت بسازی

با سلام، عالی بود و تحسین برانگیز.. بخاطر قلم شیوا و ساده و بیان خوب نویسنده که تراژدی‌های پر احساس خلق میکند.. واقعا خسته نباشند..

با قلم خوبی نوشته شده خیلی راحت با داستان‌ها ارتباط برقرار میکنی ولی روحیه آدمو خراب می‌کنه دو داستانش بیشتر نخوندم حالم بد شد

داستانهای کوتاه با توصیفات زیبااا... شدیدا درگیر تصویر و تخیل داستان میشی تا پایان...

بسیار عالی. من یکی یکی کتابهای این نویسنده عزیزرو مطالعه میکنم و لذت میبرم.

بیشتر آثار آقای قجه رو مطالعه کردم، واقعا هرکدومشون به نوعی زیبا و ارزشمند هستن.

داستان صندلی خیلی ترسناک جنایی بود با بقیه داستان‌ها فرق داشت. در کل خوب بود

خیلی خیلی داستان‌های خوبی بود و من عاشق متن‌های غمگین و غم‌انگیز هستم

کلا طرفدار محمدعلی قجه‌ام نویسنده توانمند و قلمش، بسیار گیرا و عالیه

نویسنده ذهن بسیار خلاق و قلم توانایی داره، کتاب خیلی خوبی بود

کتاب‌های این نویسنده ارزش خوندن را دارد.

با قلم خیلی خوبی نوشته شده که تاثیر گذاره ولی خوندنش روحیه آدمو خراب میکنه😯

کتاب خوبی بود اما به نظرم خیلی ساده تموم شد

اوایلش کسل کننده بود ولی از وسط کتاب قشنگتر شد خوب بود

با سلام. خسته نباشید نویسنده گرامی. بازم مثل همیشه خوببب

داستان‌های پر مفهومی بودند. عالی

کتاب خوبی بود توصیه می‌کنم بخونید

کتابی بود که یک جورایی از نظر شخصیت هایش اموزنده بود

داستان صندلی خیلی تاثیر گذار بود. مرسی از کتابراه

داستان اخر‌ای کاش تکراری نبود

کتاب زیبا و جذابی بود

فوق العاده بود من که ازش لذت بردم

خیلی غم انگیز بود...

عالی و محشر استاد عزیز

داستانش قشنگه

خیلی خوبه داستانها