نقد، بررسی و نظرات کتاب مسخ - فرانتس کافکا

درود به همگی امیدوارم حالتون خوب باشهکتاب چیزی فراتر از یه داستان عادی بود، این روندی که شخصیت اصلی داستان با نزدیک ترین افراد زندگیش طی کرد غمگین و تامل برانگیز بود، از اون جهت که واقعا همیشه باید برای اطرافیان و جامعه مفید بود؟ اگه این روند رو پیش ببریم طبعا این زندگی برای خودمون نیست و شاید گاهی همه ی ما لازم داشته باشیم توی زندگی به موجود دیگه ای تبدیل بشیم که واقعیت ها خودشون رو بهمون نشون بدن؟! از جهتی حس می کنم تبدیل شدن شخصیت داستان به یه موجود دیگه در ادامه ی هویتی بود که خودش برای خودش ساخته بود، همیشه تلاشش بر این بود که برای خانواده اش و اطرافیانش مفید باشه و خواسته های بقیه رو به خواسته های خودش ارجحیت بده و در نهایت هویت خودش رو به طور کامل از دست داد و فراموش کرد که واقعا کی بوده و حتی چه چیز هایی می خواسته؛ این روند شاید اولش برای بقیه خوب باشه اما از یه جایی به بعد کسی دلش نمی خواد این حجم زیاد بیگانگی یک فرد رو بپذیره، حتی نزدیک ترین افراد زندگیِ اون فرد.

داستان در مورد بازاریاب جوانی به نام گرگور سامسا است که یک روز صبح از خواب بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که به یک مخلوق نفرت انگیز حشره مانند تبدیل شده است. دلیل مسخ سامسا در طول داستان بازگو نمی‌شود و خود کافکا نیز هیچگاه در مورد آن توضیحی نداد. لحن روشن و دقیق و رسمی نویسنده در این کتاب تضادی حیرت انگیز با موضوع کابوس وار داستان دارد. داستان غم انگیز «گرگور سامسا» حاکی از بیگانگی با هنجارها است. گویی او خود می‌خواهد که بین تابعیت محض از اجتماع و مسخ شدن، مسخ شدن را برگزیند. در نتیجه می‌توان گفت که مسخ شدن گرگور نوعی فرار از واقعیت حاکم است. ولادیمیر ناباکوف در مورد این داستان گفته است: «اگر کسی مسخ کافکا را چیزی بیش از یک خیال پردازی حشره شناسانه بداند، به او تبریک می‌گویم؛ چون به صف خوانندگان خوب و بزرگ پیوسته است.» [۱] [۲] مترجم فرانسه مسخ معتقد است که گرگور سامسا در واقع کنایه‌ای از خود شخصیت نویسنده (کافکا) است. [۳]در این رمان نویسنده به طور هنرمندانه‌ای با رعایت فاصله زمانی آشکار شدن مسخ بر خانواده شخصیت اصلی داستان، این واقعیت را بیان می‌کند که مسخ علت بی فایده و طرد شدن او نیست؛ بلکه او در پی انجام ندادن وظایفی که بر او متحمل شده بود، طرد می‌شود و این طرد شدن به شکل استعاری با مسخ توجیه می‌شود. به بیان دیگر، می‌توان گفت گرگور که دیگر وظایف گذشته‌اش را انجام نمی‌دهد، برای خانواده مانند یک سوسک بی مصرف است. این تعبیر خانواده، هرچند در ابتدا گرگور را دلسرد نکرد اما در ادامه داستان او خود تصمیم به طرد شدن گرفت و به گونه‌ای با اعتصاب غذا به زندگی خود پایان داد.

مسخ شاهکار کافکا هزارتوی در هم تنیده ایست از درام زندگی و مفهوم ناپیدای آن. آدمی در احاطه‌ی بایدها و مقبولیتهای حاکم دچار تغییراتی بنیادین می‌شود. آنگونه که دیگر نه برای خود و نه برای جامعه پذیرفتنی نیست. ناهنجاری شکل می‌گیرد و اجتماع متنفر می‌شود و انسان مجازات. مسخ آینه‌ای تمام قد در برابر تمدن بشر است.

داستانیست جذاب ولی بسیار تلخ، که حتی پس از پایان داستان انسن این احساس تلخی را در تمام سلول هایش احساس میکند و یک نوع حس کرختی در بدن به وجود می‌آورد، حقیقتیست ناخوشنود از روابط انسانها که به زیبایی در قالب داستانی سمبولیک بیان شده،. و کاملا منطبق بر افکار صادق هدایت.

بنظرم کلا داره میگه دلت برای خودت بسوزه و کاری بکن ک همیشه دوست داری دیگران وقتی از تو انتظار دارن ک خودت خواسته باشی پس انتظار بیجا از خودت برای اونا ایجاد نکن چون چ باشی چ نباشی زندگی جریان داره پس کمی برای خودت باش قبل از اینکه دیر بشه.

به این می‌پردازه که هر موقع احساس می‌کنی که چندین مسولیت جز وظایف توست که اگر نباشی اونا انجام نمیشن در حالی که هیچ فرقی نمیکنه که نباشی و هستن بعد تو که اون وضایف و انجام بدن، پس زیاد سخت نگیر

اگه اونطور که جامعه خواست بودیم بودنمون خوبه اگه دیگه از پس انتظاراتشون بر نیومدیم وجودمون لزومی نداره این بیانگر اوج الطاف و محبت‌های جامعه متشکل از ادم‌ها به اعضاشه

کسایی که کتابهای فانتزی دوس دارن بخونن درکل به این موضوع بیان میکنه فقط تا زمانی که میتونیم برای اطرافیان مفید واقع بشیم هستیم در غیر اون صورت باید بریم هرجا که شد

یعنی چقدر آدم میتونه خلاق باشه که همچین داستان نابی رو خلق کنه که ضمن سادگیش، خیلی مفهوم درش گنجونده شده باشه؟!
ترجمه هم کاملاً روان بود.

کافکا در واقع بدیهیات رو خواسته به طور مرموزانه‌ای به تصویر بکشه که فکر نمیکنم موفق شده باشه

کتاب فلسفیه و به درد هرکسی نمیخوره اگه عاشق رمان‌های روان و ساده هستید پیشنهاد نمیکنم

چرت و مضخرف بود یعنی تف بهش با اون خلاقیتش

شاهکاری از کافکا با ترجمه فوق العاده ازهدایت

کناب خوبیه و ارزش داره که حتما یه بار خونده بشه

کتاب خیلی خوبیه، پیشنهاد میکنم به دوستان که بخونن

بسیار توصیفی و حوصله سربر

وای چه زیبا عمق ذهن خودش را میگه

نویسنده‌ی عالی
و همچنین مترجمی بی‌نظیر

یه استعاره ى غمیگن

کل کتاب‌ی استعارس همین