نظر Razi برای کتاب مسخ

درود به همگی امیدوارم حالتون خوب باشهکتاب چیزی فراتر از یه داستان عادی بود، این روندی که شخصیت اصلی داستان با نزدیک ترین افراد زندگیش طی کرد غمگین و تامل برانگیز بود، از اون جهت که واقعا همیشه باید برای اطرافیان و جامعه مفید بود؟ اگه این روند رو پیش ببریم طبعا این زندگی برای خودمون نیست و شاید گاهی همه ی ما لازم داشته باشیم توی زندگی به موجود دیگه ای تبدیل بشیم که واقعیت ها خودشون رو بهمون نشون بدن؟! از جهتی حس می کنم تبدیل شدن شخصیت داستان به یه موجود دیگه در ادامه ی هویتی بود که خودش برای خودش ساخته بود، همیشه تلاشش بر این بود که برای خانواده اش و اطرافیانش مفید باشه و خواسته های بقیه رو به خواسته های خودش ارجحیت بده و در نهایت هویت خودش رو به طور کامل از دست داد و فراموش کرد که واقعا کی بوده و حتی چه چیز هایی می خواسته؛ این روند شاید اولش برای بقیه خوب باشه اما از یه جایی به بعد کسی دلش نمی خواد این حجم زیاد بیگانگی یک فرد رو بپذیره، حتی نزدیک ترین افراد زندگیِ اون فرد.