نقد، بررسی و نظرات کتاب فرزندان ما جواهرند ولی ما آهنگریم - مسلم تسابحجی
4.8
24 رای
مرتبسازی: پیشفرض
الهام زال
۱۴۰۲/۹/۴
10
ارزش خوندن داره، مخصوصا که یاد میگیریم روی خوبیهای بچهها متمرکز شیم، دنیا هم خوبی داره هم بدی متاسفانه سوزن ماها روی بدی گیر میکنه، طوری که اصلا خوبیها رو نمیبینیم، تقصیر نداریم آموزش ندیدیم، مطالعه نداشتیم، قسمت مقدمه کتاب که نویسنده درمورد چوب خیزران توضیح میده که پدرش با اون عصا تنبیه میکرده و بعدها که خودش پدر شد دید خودش هم چوب خیزران برای تنبیه بچه هاش داره، خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم ما نمیخوایم رفتارهای نادرست پدر و مادرا مون رو در بزرگسالی تکرار کنیم ولی چه بخوایم چه نخوایم اگه آموزش نبینیم دقیق ا میشیم مثه پدر مادرمون دقیقا با همون روش تنییه
بسیار بسیار عالی بود. من چندبار واقعا در بعضی جاهای کتاب اشکم سرازیر شد. از ظلمی که خواسته یا ناخواسته در حق خیلی از ماها شده. نسبت به تربیتی که باید میشدیم و نشدیم. شاید هم نسبت به تربیتی که باید میشدند و نشدند. کی میدونه همین مساله پراهمیت تربیت چه بلایی سر روح و روان یه بچه بیگناه میاره. و وقتی بزرگ میشه دچار آسیبهایی میشه که گاهی جبرانش غیر ممکنه. علاوه بر آزار خودش وقتی وارد زندگی زناشویی جدید میشه اونطرف رو هم آزار میده. خواسته یا ناخواسته!😔😔😔