نظر الهام زال برای کتاب فرزندان ما جواهرند ولی ما آهنگریم

ارزش خوندن داره، مخصوصا که یاد میگیریم روی خوبی‌های بچه‌ها متمرکز شیم، دنیا هم خوبی داره هم بدی متاسفانه سوزن ماها روی بدی گیر میکنه، طوری که اصلا خوبی‌ها رو نمیبینیم، تقصیر نداریم آموزش ندیدیم، مطالعه نداشتیم، قسمت مقدمه کتاب که نویسنده درمورد چوب خیزران توضیح میده که پدرش با اون عصا تنبیه میکرده و بعدها که خودش پدر شد دید خودش هم چوب خیزران برای تنبیه بچه هاش داره، خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم ما نمیخوایم رفتارهای نادرست پدر و مادرا مون رو در بزرگسالی تکرار کنیم ولی چه بخوایم چه نخوایم اگه آموزش نبینیم دقیق ا میشیم مثه پدر مادرمون دقیقا با همون روش تنییه