نظر Yegane برای کتاب تانگوی ساعت شش

نمیدونم چی بگم، هر لحظه که میخواستم سراغ کاره دیگه ای برم بازم میومدم سمت این کتاب، عجیب بود، غم زیادی داشت، بارها برای عطا گریه کردم برای تنهاییش، برای مظلومیتش برای حرفایی که هیچوقت نزد و دستی که هیچوقت گرماشو حس نکرد، مگه یه عشق چقدر میتونه غم داشته باشه!؟