نظر دلارام کاشانی برای کتاب وعده‌ی ما ماه اوت

این کتاب اسم یکی از بزرگترین نویسنده‌ها رو روی خودش داره گابریل گارسیا مارکز، گابوی بزرگ، برای همین انتظاری که ازش داشتم رو برآورده نکرد. البته اول کتاب توضیح داده شده که این اثر آخرین اثر مارکزه و توی دوران آلزایمرش نوشته شده ولی لطف و عمق باقی کار‌های مارکز یه طرف و این داستان کوتاه هم یه طرفه. به نوعی کارکتر اصلی داستان همونیه که تو خاطرات دلبرکان غمگین منه ولی منتها از جنس زن برای همین هم افسرده تر دست نیافتنی تر و حساس تره ولی اونقدری که باید عمق نداره. یعنی حتی تکلیفش با خودش هم مشخص نیست و احساسات ضد و نقیضی داره. در مجموع به عنوان یه داستان جدا از اسم مارکز بد نیست و قطعا ارزش یه بار خوندنو داره.