نظر شهربانوغزالی برای کتاب وعده‌ی ما ماه اوت

این کتاب حکایت زنی متاهل است که هر سال بر سر آرامگاه مادرش که در جزیره ای دور قرار دارد، گلایل می برد. و هر سال عاشق مردی می شود درحالی که بعد از آشنایی، شرمسار و پشیمان می گردد. آنا قهرمان داستان شباهت زیادی به مادرش دارد و این مساله را بعداز نبش قبر درآستانه پنجاه سالگی در می یابد. شوهرش بعدازهر بار برگشتن از سفر به جزیره متوجه تغییرات آنا می شود ولی آنا با ترسی بیرونی و لذتی درونی همه چیز را از چشم همسر و فرزندانش پنهان می کند که کل داستان درخور توجه است اما اینکه چرا این رمان در زمان حیات گابریل گارسیا مارکز چاپ نشد و فرزندانش با وسواسی محتاطانه کتاب را بررسی وچاپ کردند، جای بحث است. روانی، پیوستگی وزیبایی کلام نویسنده کشش و جاذبه ای دارد که مجال وقفه درخواندن را از خواننده می گیرد.