نظر سیدمحمد علی مرعشی پور برای کتاب صوتی آخرین روز یک محکوم به اعدام

با سلام و خسته نباشید داستان بسیار زیبا و صدای دلنشین جناب عمرانی فضای حسی داستان را به تصویر میکشید که خواننده گاهی به یقین خودش را درقالب داستان میبیند و حس میکند و از طرفی گویی جرم مجرم بدون جرم و مجازات تلقی میشود و انسان را به ترحم و بخشش یا درک از پشیمانی و ایجاد یک فرصت دیگر به انسانهایی که خطا میکنند مجاب مینمود. ولیکن در نگاه یک متهم با ندامت، پریشانی و پشیمانی البته بنده با طرح این سوال شما مشکل دارم که قضاوت شما درباره سبک چارچوب محتوا و ارزش‌های کتاب چیست؟بجای کلمه قضاوت لطفا از همون کلمه‌ی ثبت دیدگاه استفاده شود زیرا... یک: اکثر ما در جایگاه قضاوت و داوری نیستیم و این یک بیماریست که مدتها گریبانگیر ما را گرفته... دوم: نویسنده‌های خارجی اکثرا نسبت به فرهنگ و ایدئولوژی جامعه‌ی خود دست به قلم میشوند و افکار و دیدگاه خود را در قالب حقیقت و گاهی رویاپردازی و افسانه‌ها بیان میکنند و سوم اینکه ما اکثر خوانندگان با این سرانه مطالعه و آگاهی در کشور در سطح این نیستیم که درباره‌ی نویسندگان برجسته‌ای چون ویکتور هوگو نظر سنجی کنیم به عقیده‌ی شخصی اینجانب ما فقط میتوانیم نظر خود را در مورد موضوع سلیقه‌ای داستان یا صدای راوی داستان که باز اکثرا سلیقه‌ای است مطرح کرد نه در قالب سبک و چارچوب. در خاتمه من کتابهای این نویسنده‌ی برجسته و مشهور را به همگان توصیه میکنم. با سپاس از زحماتتان