نظر ش شهبازی برای کتاب صوتی آخرین روز یک محکوم به اعدام

بدون شک همین داستان کوتاه میتواند گواهی باشد برای اثبات قدرت نویسندگی خالق اش. توصیفات و توضیحات و مونولوگ‌های موجود در این اثر آنقدر عالی است که نسبت ترکیب کردن هرکدام اینها با هم فقط از هوگو بر می‌آید و مانند یک ماشین که روی جاده آسفالت حرکت میکند، ذهن خواننده را بسیار یکنواخت و بدون دست انداز به مقصد انتهای قصه می‌برد. همه‌ی آن‌ها که رمان حجیم معروف بینوایان را سالها قبل خوانده‌اند به خوبی با این جریان حرکت ذهن آشنا هستند و تجربه‌اش کرده‌اند. این داستان کوتاه همان حس را برای آدم زنده میکند. در این جاده دست اندازی هم اگر وجود دارد مربوط میشو به حجم بالای صدای موسیقی متن و یا ریتم یک مقدار سریع و شتابزده خواننده که آنهم ربطی به مرحوم ویکتور هوگوی عزیز ندارد.....!! !!