معرفی و دانلود کتاب کودکی بر باد رفته: چطور با وجودی که خیر بچه‌مان را می‌خواهیم به او ظلم می‌کنیم؟

معرفی کتاب کودکی بر باد رفته: چطور با وجودی که خیر بچه‌مان را می‌خواهیم به او ظلم می‌کنیم؟

چگونه فرزندان خود را تربیت کنیم که هم از حمایت و محبت کافی برخوردار باشند و هم فرصت تجربه‌ی واقعی کودکی را از دست ندهند؟ این موضوعی است که دایان ارنسافت در کتاب کودکی بر باد رفته مطرح می‌کند. این روانشناس بالینی، پرسشی اساسی را مطرح می‌کند: «چطور با وجودی که خیر بچه‌مان را می‌خواهیم به او ظلم می‌کنیم؟»

درباره‌ی کتاب کودکی بر باد رفته

دایان ارنسافت (Diane Ehrensaft)، والدین را به بازاندیشی در شیوه‌های تربیتی‌شان دعوت کرده، هشدار می‌دهد که در تلاش برای فراهم کردن بهترین‌ها، گاه ناخواسته کودکان را از مهم‌ترین نیازشان، یعنی آرامش، آزادی و رشد طبیعی محروم می‌کنیم. او در کتاب کودکی بر باد رفته (Spoiling Childhood: How Well-Meaning Parents Are Giving Children Too Much - But Not What They Need) دغدغه‌ی اساسی‌اش را مطرح می‌کند: «کودکان امروز، به جای تجربه‌ی ناب کودکی، در نقش کودک بالغ ظاهر می‌شوند. نیمی کودک، نیمی بزرگسال کوچک.»

فرزندپروری بسنده؛ نه کمال‌گرا باشید و نه بی‌توجه

دو نوع روش تربیتی افراطی «کم‌پروری و بیش‌پروری»، به شکل مفصل در کتاب کودکی بر باد رفته مطرح می‌شود. در تربیت کم‌پرور، والدین به دلیل مشغله‌های بسیار یا سردرگمی در نقش والدگری، حضور مؤثر و حمایت‌گرانه‌ای در زندگی کودک ندارند. در مقابل، در تربیت بیش‌پرور، کودک بیش از حد در مرکز توجه قرار گرفته، آزادی‌هایی فراتر از توانش دریافت می‌کند و به اصلاح عامیانه، لوس می‌شود. کودکانی که در این دو قطب تربیتی رشد می‌کنند، اغلب دچار اضطراب، خودمحوری، پرخاشگری یا احساس بی‌هویتی می‌شوند. فرزندپروری بسنده، راه حلی است که دایان ارنسافت مطرح می‌کند.

اما فرزندپروری بسنده چیست؟ راه حل پیشنهادی دایان ارنسافت ساده اما عمیق است: «کاهش سرعت، افزایش حضور و بازگشت به اصل انسانیت در فرزندپروری». والدین باید به جای تلاش برای ساختن فرزند کامل، به پرورش فرزند سالم بیندیشند. با مطالعه‌ی کتاب کودکی بر باد رفته درمی‌یابیم که فاصله گرفتن از کمال‌گرایی که به یک اپیدمی در جهان امروز تبدیل شده، آگاهی و دانش بالایی را می‌طلبد. کما‌ل‌گرایی با ظاهر فریبنده‌اش، والدین را به سمت برنامه‌ریزی‌های سنگین، مقایسه‌های بی‌پایان و انتظارات غیرواقعی سوق می‌دهد. بی‌‌آنکه توجه کنند که کودکی، مرحله‌ای برای تجربه، آزمون، خطا و رشد تجربی است؛ نه نمایش موفقیت‌های فوری.

افروز معتمد، کتاب روانشناسی کودکی بر باد رفته را به فارسی روان برگردانده و نشر قطره آن را چاپ و منتشر کرده است.

نکوداشت‌های کتاب کودکی بر باد رفته

• دکتر دایان ارنسافت در این کتاب تربیتی مفید و خواندنی، به بررسی دشواری‌ها و فشارهایی می‌پردازد که والدین امروزی برای خود و فرزندانشان ایجاد می‌کنند. زبان ساده‌ی او در بیان مسائل پیچیده‌ی روان‌شناختی و اجتماعی، کتاب کودکی بر باد رفته را به یک کتاب مهم برای روانشناسی کودک و فرزندپروری تبدیل کرده است. این کتاب به والدین کمک می‌کند تا تعادل لازم را میان افراط در محبت و انتظارات غیرواقعی برقرار کنند و تمرکزی معقول روی کودک خود داشته باشند؛ بی‌آنکه خود و رابطه‌ی زناشویی‌شان را قربانی کنند. (جون بی. کلی، نویسنده و روانشناس کودک)
• کودکی بر باد رفته، کتابی عمیقاً تأثیرگذار است. دایان ارنسافت نوعی اضطراب و سردرگمی عمیق را در میان والدین طبقه‌ی متوسط معاصر شناسایی و توصیف می‌کند. والدینی که نه تنها با کمبود وقت ناشی از دو شغل مواجه هستند، بلکه با بحران فرهنگی در تعریف فرزندپروری نیز دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. چون نه مشکل ساده است و نه راه حل دقیقی در دسترس! دکتر ارنسافت راه‌‌حل‌های سطحی ارائه نمی‌دهد؛ او ما را به سوی اصول روان‌شناختی آگاهانه‌ای هدایت می‌کند که می‌توانند شایستگی و سلامت روان والدین و در نتیجه فرزندان را تقویت کنند. (نانسی چودروف، نویسنده و روانکاو آمریکایی)

کتاب کودکی بر باد رفته برای شما مناسب است اگر

• به‌عنوان یک والد یا فردی که قصد فرزندآوری دارد، می‌خواهید راه و روشی متعادل برای تربیت فرزند خود پیش بگیرید.
• فرزند خردسال شما با مشکلاتی مانند پرخاشگری، اضطراب یا خودمحوری مواجه است و شما نمی‌دانید چگونه به درستی با او رفتار کنید.
• می‌خواهید نقش والدگری را نه تنها با عشق، بلکه با آگاهی روان‌شناختی ایفا کنید تا سلامت روان خود و فرزندتان به‌خوبی حفظ شود.

در بخشی از کتاب کودکی بر باد رفته: چطور با وجودی که خیر بچه‌مان را می‌خواهیم به او ظلم می‌کنیم؟ می‌خوانیم

ما موقع تربیت بچه‌ها، جامعه‌شناس نیستیم. بلکه این قضیه یک تجربه‌ی شخصی و روان‌شناختی است. منظورم این است که وقتی ساعت 15:30 مشغول کار هستیم و پسرمان زنگ می‌زند و درمورد تکالیف فردا صبح خود صحبت می‌کند، درمورد هزینه‌های آموزشی او فکر نمی‌کنیم. سعی می‌کنیم هم‌زمان که کارها و مسئولیت‌های خودمان را داریم، درمورد تکالیف پسرمان نیز پشت تلفن صحبت کنیم. ما به کمبود بودجه‌ی دولت در این زمینه فکر نمی‌کنیم، فقط خودخوری می‌کنیم که ما کنار فرزندمان نیستیم تا به‌صورت حضوری به او کمک کنیم، از خودمان می‌پرسیم من کجای راه را اشتباه رفتم که پسرم از پس یک تکلیف درسی ساده برنمی‌آید، و نگران این هستیم که چطور این‌همه کار را انجام دهیم تا بتوانیم ساعت 17:15 دخترمان را از مهدکودک برداریم.

ما هنگام مراقبت از فرزندانمان نیز روان‌شناس نیستیم. به‌ندرت پیش می‌آید که به روان‌شناسی، احساسات، اندیشه‌های درونی و آرزوهای خودمان توجه کنیم. ما غالباً متوجه نوسان میان توجه زیاد به فرزند و خودمحوری نیستیم. این نوسان معمولاً به‌صورت ناخودآگاه اتفاق می‌افتد. ما فرصتی برای درون‌نگری نداریم و مشکلات روزمره معمولاً مانع رسیدگی ما به اعماق روان خود می‌شوند که همین باعث ایجاد مشکلات امروزی در نگهداری از فرزندان شده است.

بدون شک اگر این درون‌نگری را همیشه تمرین کنیم، روابط ما با فرزندانمان از این حالت بی‌اختیاری و غریزی بیرون آمده و به یک کار خودآگاهانه تبدیل خواهد شد. بااین‌حال، تعمق در مسئله‌ی فرزندپروری می‌تواند کمک زیادی به ما کند. می‌دانیم یک چیزی نادرست است، می‌ترسیم که دوران کودکی پسرها و دخترهایمان را خراب کنیم، اما به‌خاطر عدم آگاهی از ریشه‌های این سردرگمی که ما را فرا گرفته است، کاری از دستمان برنمی‌آید.

فهرست مطالب کتاب

فصل 1: مشکلات فرزندپروری
فصل 2: عالی‌جناب بچه
فصل 3: بچه عضوی از خانواده است یا همه‌چیز فقط بچه است؟
فصل 4: فرزند‌پروری با احساس گناه
فصل 5: کودکِ من دکتر است
فصل 6: نازپرورده کردن کودکان برای موفقیت
فصل 7: والدین برای عشق دادوستد ‌می‌کنند
فصل 8: تنبیه کودک مساوی ا‌ست با از دست دادن او
فصل 9: کودک بزرگسال
فصل 10: حفظ دوران کودکی