نقد، بررسی و نظرات کتاب پرواز شماره 22 - عصام عبدالوهاب الزبیدی

اول سپاس و قدردانی از نویسنده و مترجم متنبه هر حال جنگ چهره کثیف خودشو دارهولی معرفی ارائه شده در اول کتاب یه نویدیاز یه کتاب داستانی پر هیجان و پر از داستان در مورد نبرد هوایی میده به خوانندهدر صورتیکه کل کتاب به اندازه چند صفحه اول خاطرات سرهنگ خلبان صمد بالازاده یا عبد الحمید نجفی هم مایه ندارهاگه ماجراهای خطاهای ایشون در زمان بمباران درست باشه ایشون حتی خلبان بنام و مسلطی نبودنبیشتر داستان کتاب مربوط به زندگیه خصوصی و دوران کودکی و تحصیل و ورود به نیروی هوایی بوده. در پایان هم که به اشتباه عجیب و نامتعارفی اشاره میشه که یا از نقص سیستم ناوبری بوده یا از تسلط و سواد پروازیه کمخلاصه و در کل ماجرای زندگیه یه خلبان عراقی رو هم خوندمچیزی از اصل ماجرا و هدف ایشون از نوشتن کتاب رو درک نکردمایجکت کردنتو اون ارتفاع کم ۸ دقیقه زمان میبره برسن زمینبعدشم متوجه میشن اونجا العماره نبوده و دزفول هستشنوع هواپیما چی بودههواپیما چی شدبمب زیرش چی شداگه منفجر شده بعدش چه اتفاقی افتادهچطوری دستکیر شدهمردم چه رفتاری نشون دادن (ظاهرا به جمعیت نزدیک بوده سقوطشون) دوران اسارت چطوری گذشتهکجا زندانی بودنچه برخوردی با ایشون شدهچطور بازجویی شدنآیا اطالاعتی لو دادناساسا به خلبان در این حد ضعیف در فن پرواز چطوری برای مأموریت انتخاب شدهمن یه خواننده معمولی هستم و اطلاعات فنی چندانی ندارمو سوالایی که مطرح کردم همه از متن همین کتابایی هستش که خوندماگه به نویسنده محترم اهانت نمیشهبیشتر یه رویا پردازی بوده که اومده روی کاغذاگر هم حقیقت داشتهاساسا نوشته نشدنش به مراتب بهتر از نگارش این کتاب بودهبا احترام به همه خوانندگان عزیز کتابراه