نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی نیه توچکا - فئودور داستایوفسکی

شنیدن این مشروحه به عقیده من نمیتواند خالی از لطف باشد اما چند نکته در این نوشتار کاملاً مشهود می‌باشند، اول اینکه بیان شرح روابط عاطفی و احساسی که بصورت فلسفی قید میگردد از زبان یک تین ایجر نامأنوس جلوه مینماید و دوم اینکه روایط بین انسانها را بصورت گنگ بیان میکند و خواننده یا مستمع خود می‌باید به مدد تصور خود تصاویری از روابط واحساسات فی‌مابینشان را در ذهن خود متصور شود و نهایتاً با اینکه محور بحث در فصول انتهایی کناب مطالب همان نامه کذایی پنهان شده می‌باشد هیچ اشاره‌ای به کاتب آن نمی‌شود که وی شناخته گشته و سرگذشت وی روشن شود. علی الیحال چنانکه در قبل نیز عرض شد کتاب بدی نیست علی الخصوص که نویسنده آن شخص نامداری چون داستایوفسکی است.

من اثار داستایفسکی را شاهکار هنر نویسندگی میدانم
در این کتاب هم مانند اکثر آثارش از تضاد طبقاتی ' از درون کاوی قهرمانان داستان به ه میبریم
اما این اثر متفاوت با دیگر آثارش بود بیشتر شبیه توهم توهم بود گنگ بود.
راوی دختری است که از زندگی خود میگوید 'از کودکی تا جوانی مدتی در فقر و زمانی ما بین اشراف زیسته 'اما‌ همچو دیگر آثار داستایفسکی شفاف نبود
ممنون از زحمات شما

اولین کتاب از داستایوسکی بود که از زبان یک دختر روایت می‌شود، همچون بقیه کتابهای این نویسنده مشکلات اجتماعی مردمان روس را منعکس می‌کند، سبک نگارش دقیقا مانند بقیه کتابهای داستایوسکی است. من عادت کرده بودم کتابهای ایشان با راوی مرد و گویندگی آقای سلطان زاده باشد که این کتاب از این نظر متفاوت است.

کتاب و باید به دو قسمت تقسیم کرد قسمت اول که بسیار خاص و هوشمندانه و چند بعدی نوشته شده و قسمت دوم که بیشتر شبیه رویاپردازی و سرهم بندیه بهرحال داستایفسکی در هر برهه از زندگی درگیر وقایع و جریاناتی غیرقابل پشبینی بود که روی نوشته هایش تاثیرگذار بود

نظر شاهزاده درباره روسو عین حقیقته 😉
شخصیت‌های این داستان نمادین هستن
نوازنده قره‌نی در واقع روسیه تزاریه
از این مدل کتابخوانی که نقش‌ها رو بازی میکنن خوشم نمیاد
اما به طور کلی صدای خانم کتابخوان خوب بود و روان و با لحن خوبی کتاب رو خوندن

دوست داشتنی بود، اولین بار که راوی داستان خانم بود و خیلی هم قوی بود. انقدر واقعی بود که می شد کاملا باهاش همزاد پنداری کرد

به نسبت باقی آثار داستایوفسکی ضعیف بود، ولی این به معنی بد بودن کتاب نیست، کتاب خوبی بود،

صداها خیلی خوب نبود ولی کتاب چون داستایوفسکی بود دوست داشتم

باورم نمیشه که نویسنده این کتاب داستایوفسکی هست.

حرف نداشت کتاب خدا خیر بدهد

حیف که ناتمام بود

داستانی روانکاوانه