نقد، بررسی و نظرات کتاب سحرگاهان - علی الواریان

معرفی کتاب سحرگاهان مدح و ستایش خداوند در آثار شاعران ایرانی همواره به چشم می خورد. پیوند میان ادبیات و عرفان در اشعار فارسی آن چنان قوی است که گاهی مرز مشخصی میان عرفان و شعر نمی توان مشخص کرد. اولین بار در قرن چهارم هجری بود که شاعران ایرانی به سرودن اشعار عرفانی روی آوردند؛ اما این سنایی بوده است که به طور جدی عرفان را وارد ادبیات کرده است و در قرن هفتم با ظهور مولانا عرفان در شعر فارسی به اوج خود می رسد. علاوه بر علاقه به مدح خداوند، میل شاعران ایرانی به مدح پیامبر نیز روزبه روز رونق بیشتری می گیرد. در اشعار شاعرانی مانند نظامی و خاقانی بازتاب گسترده ای از توجه به مدح پیامبر را می توان مشاهده کرد. نظامی برجسته ترین شاعری است که با خلوص ویژه و به گونه ای بسیار لطیف و زیبا به مدح و ستایش پیامبر اکرم پرداخته است. در میان شاعران معاصر نیز می توان از شهریار نام برد که در اشعار خود به مدح و ستایش پیامبر توجه خاصی داشته است. در کتاب سحرگاهان نیز علی الواریان اشعار بسیاری در توصیف اهل بیت و امام زمان (عج) آورده است. ممکن است به نظر برسد که مدح و ستایش پیامبر در اشعار معاصر فارسی نمود و جلوه ی سابق خود را نداشته باشد، اما این تصور درست نیست و اکنون نیز اشعار فراوان و زیبایی در قالب هایی نظیر قصیده و غزل در مدح خداوند، پیامبر و اهل بیت ایشان سروده می شود.

بنده شخصا اتفاقات مثبت سحرگاه رو تو زندگیم دیدم، آرامشش رو دیدم، حتی حاجت گرفتنمم دیدم. کاش میشد همیشه سحرخیز باشم. بهترینها هنگام سحره که قسمت آدما میشه

خیلی عالی در قالب شعر مطالب بیان شده همین باعث شیرین شدن کتاب شده

سلام خیلی خوب بود عالی خیلی زود تموم شد 💛🧡❤👏👍

این کتاب واقعا عالی بود