نقد، بررسی و نظرات کتاب رابینسون کروزو - دانیل دفو

از نظر داستانی، ماجرای رابینسون کروزو، مردی که بعد از یه طوفان دریایی روی یه جزیره‌ی متروک گیر می‌افته واقعا جذابه حس تنهایی بقا و تلاش برای زنده موندن توی طبیعت، باعث می‌شه آدم خودش رو جای شخصیت اصلی بذاره و فکر کنه توی همچین موقعیتی چی کار می‌کرد از نقاط قوت کتاب، یکی فضاسازی قویشه. توصیفات زندگی توی جزیره، از ساختن سرپناه گرفته تا شکار و پیدا کردن غذا، همه انقدر خوب و واقعی نوشته شدن که آدم باهاش درگیر می‌شه. حتی توی این نسخه‌ی خلاصه‌شده هم، حس ماجراجویی و سختی‌های رابینسون خوب منتقل شده. یه نکته‌ی مثبت دیگه اینه که کتاب یه پیام واضح داره: استقامت، تلاش و استفاده از عقل برای بقا اما از اون طرف، چون این نسخه خلاصه شده بود، یه مقدار از عمق داستان و شخصیت‌پردازی‌ها کم شده بود. بعضی جاها حس می‌کردم که اتفاقات خیلی سریع رد شدن، یا بعضی از جزئیاتی که توی نسخه‌ی کامل‌تر می‌تونستن به جذابیت داستان اضافه کنن، حذف شده بودن. این باعث می‌شد یه مقدار از حس واقعی ماجراجویی و سختی‌هایی که رابینسون تجربه می‌کنه، کمتر منتقل بشه یه چیزی که برام جالب بود، نحوه‌ی تغییر شخصیت رابینسون توی داستانه. از یه آدم سرکش که به حرف خانواده‌ش گوش نمی‌ده و می‌خواد دنبال ماجراجویی بره، تبدیل می‌شه به کسی که قدر زندگی، کار، و حتی تنهایی رو می‌فهمه. اما در عین حال، برخوردش با شخصیت جمعه (بومی جزیره) یه مقدار جای بحث داره، چون نشون می‌ده که رابینسون همچنان نگاه استعمارگرایانه‌ای داره، انگار خودش رو برتر از بقیه می‌دونه البته این تا حدی طبیعی بود، چون کتاب توی یه دوره‌ای نوشته شده که این نگاه توی جامعه‌ی اروپا رایج بوده

به من حس خوبی داد