نقد، بررسی و نظرات کتاب بادام - وون پیونگ سون
4.4
37 رای
مرتبسازی: پیشفرض
ضمن تشکر از مترجم کتاب. و کتابراه. بعضی جاهای داستان کسل کننده میشد، در کل خوب بود و نقطه عطف داستان این بود:
اگر استاد یون میتوانست به گذشته برگردد، آیا انتخاب میکرد که صاحب گان نشود؟ اگر آنها گان را نداشتند، اصلاً او را گم نمیکردند. خانم یون از آن همه عذاب وجدان بیمار نمیشد و در حسرت جان نمیداد؛ دردسرهایی هم که گان درست کرد اتفاق نمیافتادند. اگر از این زاویه به ماجرا نگاه کنید، بهتر بود گان اصلاً متولد نمیشد. از همه مهمتر این بود که او این همه درد و تنهایی تجربه نمیکرد؛ ولی اگر اینطور فکر کنید، آن وقت همه چیز معنی خودش را از دست میدهد. تنها هدف باقی میماند، آن هم بینتیجه.
اگر استاد یون میتوانست به گذشته برگردد، آیا انتخاب میکرد که صاحب گان نشود؟ اگر آنها گان را نداشتند، اصلاً او را گم نمیکردند. خانم یون از آن همه عذاب وجدان بیمار نمیشد و در حسرت جان نمیداد؛ دردسرهایی هم که گان درست کرد اتفاق نمیافتادند. اگر از این زاویه به ماجرا نگاه کنید، بهتر بود گان اصلاً متولد نمیشد. از همه مهمتر این بود که او این همه درد و تنهایی تجربه نمیکرد؛ ولی اگر اینطور فکر کنید، آن وقت همه چیز معنی خودش را از دست میدهد. تنها هدف باقی میماند، آن هم بینتیجه.
این کتاب واقعا عالی بود. احساسات زیبایی که اوقاتی که در مورد دوستی شخصیت اصلی و گان میخواندم به من دست میداد، ترکیبی از احساسات شادی، غم وآرامش بود. و همچنین تلاشهای شخصیت اصلی برای درک هرچه بهتر احساسات، باعث میشد که ماهم معانی و تعریف احساسات مختلف مان را مرور کنیم و حتی آنها را بهتر بشناسیم. و همچنین در این کتاب ما نگاهی به جامعه پیرامون خود میاندازیم و عقاید و هنجارهای احمقانه جامعه را برایمان اشکار میسازد. به همین دلیل این کتاب را به شدت پیشنهاد میکنم.
از خوندن کتاب لذت بردم...
داستان دربارهی پسری هست که بطور مادرزاد بی احساس هست و هیچ درک و احساسی نداره اون نمیخنده، گریه نمیکنه، مشکل این پسر نداشتن احساسات ساده و روزمرهای هست که ما نادیده شون میگیریم یا گاها یکیشو انقدر برای خودمون بزرگ میکنیم که فکر میکنیم مشکل از احساسات ماست ولی ما فقط نمیتونیم اونارو کنترل کنیم،
در ادامه داستان اون با پسری آشنا میشه که کاملا متضاد خودشه... کتاب خیلی خوب و احساسی بود... آخر داستان هم قشنگ تموم میشه برای من اصلا کسل کننده نبود... ترجمه کتاب هم خوب بود با سپاس.