نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی قرن بیستم: ایدئولوژی‌های خشونت - ارنست نولته

سلام برداشت من از شنیدن این کتاب این است که در صد سال گذشته ایدیولوژی‌هایی با 180 درجه تفاوت در نگرش در این دنیا حاکم شده‌اند که همه آن‌ها بلااستثنا داعیه رساندن بشریت به اعلا درجه رفاه، امنیت و آرامش را داشته‌اند و همه آن‌ها وقت کافی برای اثبات شعارهای خود داشته‌اند، لیکن در نهایت می‌بینم که تمام آن‌ها پس از قبضه قدرت و تنها برای حفظ این قدرت مرتکب جنایاتی شده‌اند، که زبان از ذکر آن قاصر است حکومت نازی در آلمان با شعار از بین بردن بدبختی‌های ناشی از جنگ جهانی اول و رساندن ملت آلمان به بلند‌ترین جایگاه در کل عالم حکومت را قبضه کرد، ولی عملا دیدیم که در این راه چه فجایعی را بر سر ملت آلمان تحمیل کرد و خود این حکومت بسیاری از مردم کشورش را به جرم یهودی و کولی بودن به جوخه‌های اعدام و، اتاقهای گاز و کوره‌های آدم سوزی سپرد و هم پس از شکست در جنگ چه فجایعی توسط ارتش سرخ به تلافی عملکرد این رژیم نازی به مردم آلمان وارد کرد، حکومت فاشیست ایتالیا هم با همان مختصات همان کاری را کرد که حکومت آلمان با مردمش کرد حکومت سوسیالیستی شوروی هم پس از به قدرت رسیدن، چه فجایعی را در خود روسیه در جریان پاکسازی‌های بعد از انقلاب به مردم کشورش تحمیل نکرد، و گل سر سبد آنان یعنی آمریکا هم که منادی حکومت آزاد بود هم میبینیم در حالیکه آیزنهاور با دیدن کوره‌های آدم سوزی آشوویتس در بهت و تعجب فرو می‌رود و با گفتن این جمله که هرگز تصور نمی‌کردم که انسان تا این درجه بی رحم باشد و اوج ناباروری خود را از این حرکت حکومت نازی ابراز میکند ولی میبینیم که همین آدم و امثالهم در همان زمان در آمریکا دستور جزغاله کردن 300هزارنفر انسان بیگناه را در شهرهای ژاپن بوسیله بمب اتم را صادر مینمایند

درود بر همه دوستان کتاب خوان و تیم زحمت کش کتابراه کتاب بسیار عالی بود. اما گوینده خانوم اکرم پریمون البته زحمت کشیدند و عالی بود اما متن رو جوری میخونند که اصلا حسی نداره و خشکه نسخه متنی کتاب رو که دریافت کردم از لحاظ تحلیل از زمین تا آسمون فرق میکرد

بد نبود، بنظرم خیلی کتاب پیچیده‌ای بود و بدرد آدمهای عادی مثل من نمیخوره و برای درک کتاب باید معنی و مفهوم خیلی از کلمات رو بدونی وگرنه دچار‌ی سردرگمی خواهی شد...

اطلاعات خوبی داشت ولی تحلیل روانشناختی کافی نداشت. کمی کم‌تر از انتظار من بود اگر چه به هر حال به خواندنش می‌ارزد.

برای من سنگین و نامفهومه، ترجیح میدم بعدا دوباره بخونمش