نقد، بررسی و نظرات کتاب اسکارلت دهه‌ی شصت - سجاد افشاریان

آقای افشاریان که عالی، این کتاب هم قطعا عالی بوده
تیکه‌هایی ازش انقد به دل میشینه که موقع خوندش لبخند میزنین
تو شماره ۳۹، وقتی میگن «ما جوانیم بدون جوانی»
یا وقتی «دخترانی هستند که در خانه‌هاشان تنها با باد می‌رقصند
و‌ای کاش تو باشی یکی از آن‌ها
در این بندرِ دلگیرِ تهران»

اصلا کتاب شعرفوق العاده‌ای هست که خیلی گیرا و دل نشین است من با افشاریان عزیز از پادکست‌ها آشنا شدم مثل صداش شعراش هم خیلی زیباست