نقد، بررسی و نظرات کتاب دوست شیرین من رها - شیدا برخورداری

سادگی و صداقت معنای کلام کتاب، زیباست و دل‌نشین.
و این ارزش‌است مطالعه‌ی سرگذشت یک آدم بزرگ که به چنین دیدگاه‌های فاخری در عرصه‌ی مبارزه با بیماری رسیده.
یافتن این کتاب، برای من اتفاقی بود به سادگی جستجوی یک کلمه، ابتدابه‌ساکن.
چیزی نبود، چند کلمه‌ی جذاب بود...
گزیده‌ای و بخشی از مقدمه...
جالب آمد.
چه‌قدر ساده‌دل. چه‌قدر روشن. نمی‌شد نخواند.
و شگفت.
به خودم آمدم.
یک شگفتی غریب و خودشناسی.
انسان بزرگی که این کتاب را به طبع رسانده، چه‌قدر بزرگ و باشکوه و فاخر است آورد‌های فکری و هم‌کناری او با یک بحران، ساختن فرصت و حرکت به جلو.
به خودم افتخار می‌کنم که می‌توانم چنین قلم‌هایی را پیدا کنم و بخوانم و پیشنهاد می‌کنم به سایر زبان‌ها ترجمه شود.

به نظر من اگه کتاب با تامل و ویراستاری بهتری نوشته میشد بهتر بود. بیشتر شبیه سرگذشت نویسنده بود تا کتابی درباره‌ی دیابت. ولی خوب بود.
سه ستاره‌ی من برای نحوه نگارش و لحن، کارهای ابتدایی برای دیابت، سرسخت بودن نویسنده.
و ایرادات اینکه بیشتر بیوگرافی بود و ما در متن زندگی نویسنده قرار داشتیم، و اینکه اگر میشد نکات بیشتری درباره دیابت ارائه کننند. کما انچه در وبلاگ خویش نیز گفته‌اند.
من ارزوی موفقیت و سلامتی و شادی برای نویسنده و خانواده ایشان را دارم.

کسی که این کتاب رو می‌خونه این حس بهش دست میده که با دوستش رفته کافه نشسته و راجب بخشی از زندگیش داره صحبت می‌کنه
و اینکه توصیه‌هایی برای دیابتی‌ها میشه که می‌تونه تو نوع خودش مفید باشه
و اینکه می‌تونه این کتاب الهام بخش باشه و باعث امیدوارم بشه و بخشی از کتاب هم مثل‌ی رمان غم انگیز می‌مونه که نشون میده نویسنده چه روزگار سختی داشته و گذرونده

پنج ستاره به خاطر حس نوع دوستی و پشتکارشون و آگاهی دادن به بقیه تا حدودی با این بیماری بیشتر آشنا بشیم که یک واقعیت در اطراف ما هست و با علم و آگاهی بیشتر از رنج خود و دیگران می‌تونیم کم کنیم و در پایان سپاس فراوان از زحمات شما خانم بر خورداری بزرگوار

جالب نبود. انگار نویسنده برخلاف چیزی که بیان کرده، از اینکه دیابتی هست خیلی هم ناراحته و همش تکرار میکنه من دیابت دارم. به نظرم چیزی نبود که ارزش نوشته شدن به صورت کتاب رو داشته باشه.

خیلی مفید بود، این کتاب خیلی میتونه به کنترل دیابت و افزایش روحیه بیماران دیابتی کمک کنه ممنون از نویسنده عزیزبه امید کتاب های بیشتر

من خودم دیابت نوع یک دارم و همه چیزهایی که توی کتاب گفته بود نویسنده رو دقیقن با پوست گوشت تجربه کردم

بد نبود ولی کاملا مشخص بود که مثلا خاطرات روزانه نوشته شده تا کتاب نیاز به ویراستاری داره

عالی بود خیلی خوب بود دستت درد نکنه